De laatste wedstrijd van HWP N1 was tegen Waagtoren, dat het kampioenschap in de Topklasse van de NHSB al binnen had. Er stond dus niets meer op het spel, dan roem, eer en ratingpunten. Dat inspireerde sommige spelers kennelijk niet voldoende om hun beste beentje voor te zetten, want de blunders waren talrijk.
Zo kreeg Max Merbis – invaller voor de grieperige Indra Polak – het punt al binnen het uur in de schoot geworpen, toen tegenstander Peter Hoekstra na het aannemen van een interessant pionoffer van Max, meteen op de eerstvolgende zet een bok schoot, die een vol stuk kostte. Hij gaf direct op.
Collin Boelhouwer speelde tegen een oude bekende uit Zeeland, Peter Kalisvaart. Die nam een zeer dubieuze opstelling in na de opening en probeerde zich daarna met geweld te bevrijden door twee stukken te geven voor toren en pion. Collins stelling bleef echter superieur en na nog een mislukte bevijdingspoging van zwart konden de stukken weer in de doos: een stamppotje volgens Collin.
Ardjan Langedijk viel in voor de verhinderde Jan Seeleman en deed dat met verve. Tegenstander Frank Agter leek in de openingsfase flink voordeel te krijgen, maar speelde de verkeerde opstoot in het centrum: e4-e5 in plaats van d4-d5. Nu werd de pion op e5 een doelwit voor Ardjan. Agter offerde het houtje, maar nadat de lopers van de witte velden geruild waren, kwam ook nog zijn koning op de tocht te staan.
Hier had Ardjan het met 21….Pd3 in een zet uit kunnen maken (22. Texe6? Pxf2+ 23. Kh2 Dh1 mat), maar hij koos voor de langzamere positionele weg met 21…Tad8. Die leidde na 22. Lxe5 fxe5 23. Txd8 Txd8 24. Txe5? (met 24. Db5! had wit nog kunnen vechten) d3 25. Te1 d2 26. Td1 Df3 ook snel tot een vol punt.
Dat was 3-0 voor HWP, maar ook aan onze kant zat een aantal spelers niet de beste partij van hun leven te spelen. Harry Lips bijvoorbeeld was duidelijk niet geĆÆnspireerd en speelde bangelijk op stukkenruil. De dames gingen eraf, er kwamen ongelijke lopers op het bord, maar de witte stelling kwam steeds meer onder druk te staan. Toen Harry ook nog simpel een pion weggaf, was het pleit snel beslecht. “Ik heb helemaal niks gezien” was het enige wat hij na afloop uit kon brengen.
Peter Beerens kwam goed uit de opening, maar kon geen plan vinden. Hij probeerde natuurlijk toch wat, maar zijn stelling verslechterde met elke zet. Van arren moede gooide hij er een toren tegenaan voor wat penningen en dreigingen. Wit offerde (onnodig) een kwal terug en toen was het met twee pionnen voor het stuk en nog steeds wat activiteit ineens weer speelbaar. Dat was echter aan Peter niet besteed. Hij miste een remise en moest even later opgeven.
Ben de Jong kreeg een veelbelovende stelling na een misplaatst c5-c4?! van Gerard de Geus.
Hier kan wit met 1. Df2 een van de verdedigers van c4 aanvallen en een pion winnen. Het beste voor zwart is dan nog 1…d4 2. Pxd4 cxb3 3. Pxc6 Lxc6 4. Lxb6 Dd5 (niet 4…Dxd3 5.Tfd1 en de dame is gevangen) 5. axb3 Lxa3 6. Txa3 Dxd3 en met de ongelijke lopers kan zwart het misschien houden. Ben speelde echter 1. dxc4 Lxa3 2. bxa3 (beter de tussenzet 2. cxd5 Pxd5 3. Lxd5 Lxb2 4. Tb1 Lxc3 5. Tfc1 en wit staat beter na 5…exd5 6. Txc3, ondanks zijn minuspion.) 2…dxc4? (beter Pxc4) 3. Df2! (nu vindt Ben deze sterke zet wel!) Pd5 4. Lxd4 Pxc3
Hier had wit met 5. Pg5! zijn voordeel kunnen vergroten. De druk op e6 is lastig en het zwarte paard kan niet goed naar e4. Ben speelde 5. Db2 Pe4 (5… Pa4!) 6.Tfd1 Dc7 7. Tac1 en stond ook nu beter. Hij slaagde erin een pion te winnen, maar de witveldige zwarte loper kwam op c6 terecht en scheen hinderlijk naar binnen. Ben offerde zijn pluspion om de loper te neutraliseren, maar door een ongelukkige damezet kwam hij passief te staan en een zwarte vrijpion op de c-lijn bezegelde uiteindelijk zijn lot. Het is duidelijk niet Bens beste seizoen.
Ook Tim Mazajchik kwam dit seizoen in de N1 nog niet echt uit de verf. Op verzoek zat hij deze wedstrijd op een lager bord, waar hij echter volgens de eerste opstelling van Waagtoren aan hun kopman Danny de Ruiter gekoppeld zou worden. De Ruiter bleek echter niet te spelen en de invallende Alex Albrecht werd door Tim in een modelpartij van het bord gezet. Tim hield in een Franse partij zijn koning in het midden, liet op de damevleugel de boel dicht en rolde op de koningsvleugel over de zwarte linies heen. Een partij uit het boekje!
Hubrecht kwam met een speelbare stelling uit de opening, maar in het vervolg ging er iets mis. In de tijdnoodfase mocht hij nog wel een witte toren slaan, maar na een paar schaakjes ging zijn dame verloren en kon hij opgeven.
Vier enen en vier nullen dus, in deze wedstrijd om des keizers baard. Wel een eervol resultaat van ons team tegen de kampioen. Hadden we nu in die drie wedstrijden die we met 3,5-4,5 verloren, maar onze kansen gepakt!
Voor de gedetailleerde uitslag zie https://www.nhsb.nl/competitie/wedstrijden/16347 en voor de (eind)stand in de topklasse https://www.nhsb.nl/competitie/groep/607.
Geef een reactie