Met 7-1 over ons heen walsen, zoals De Waagtoren N1 vorige week deed tegen ons NHSB-team, kan natuurlijk niet zonder gevolgen blijven. Zeven dagen later was de wraak zoet: voor de KNSB-beker werden de Alkmaarders met 2½-1½ naar huis gestuurd.

Dat was niet in de laatste plaats te danken aan Waagtoren-nemesis Max, die niet alleen in het NHSB-treffen als enige HWP’er op het scorebord kwam én er een buitengewoon geestig verslag van maakte, maar ook nu weer genadeloos de sloopkogel hanteerde.

Tegenstander Michaël van Liempt werd vooraf nog beleefd geprezen, maar kwam er in de wedstrijd totaal niet aan te pas. In een luttele 26 zetten, of eigenlijk al wat eerder, was het pleit beslecht in een door Max feilloos gevoerde aanval.

Hier lijkt het allemaal nog volgens plan te gaan voor zwart: de dame is op weg naar a4 en dreigt langs die weg op klassieke wijze een pion te veroveren. Wit moet dus doorpakken: 16.f4 exf4?! Het is gemakkelijk om met kameraad Stockfish kritiek te hebben op deze keuze, maar zwart kan moeilijk lijdzaam toekijken. Wanneer wit f4-f5 en later g4-g5 kan doorzetten, heeft zwart weinig te zoeken op de damevleugel. 17.Txf4! (niet 17.Lxf4 Pxe4!) De7 18.Pg4 Pxg4 19.Txg4 f5

Dit ruikt om een of andere reden niet lekker en Max vindt de stoere weerlegging: 20.Tg6! Dh4? Taaier was 20…Df7, maar na 21.Dh5 is de witte aanval evenmin te stuiten. 21.Lxh6 Kh7 22.Lg5!

Tja, wat nu, zei Pichegru. De dame mag niet wijken vanwege Dh5+. 22…Txe4 23.Lxe4 Dxe4 24.Dh5+ Kg8 25.Lf6!

Zwart mocht als schrale troost een gratis toren meenemen, maar gooide na 25…Dxb1+ 26.Kh2 Kf7 27.Th6+ de handdoek in de ring wegens mat in een paar.

Dat betekende relatief snel 1-0, maar daar stond tegenover dat kopman Rik een zware pijp aan het roken was tegen Frank van Tellingen. Werd Rik op weg naar de speelzaal al ernstig door Google Maps in de maling genomen (tot enige nervositeit bij de teamleider), achter het bord was het al helemaal ploeteren. Zijn tegenstander bleek zeer goed op de hoogte van de theorie en gooide al snel al zijn stukken naar voren, waar die van Rik in de achteruit moesten, terwijl ze zich al op de onderste rijen bevonden. Ook toen de vervolgzetten niet meer zo vanzelfsprekend waren, bleef Van Tellingen vindingrijk spelen, en Rik slaagde er geen moment in om zich onder de druk uit te spelen. Een harde nul derhalve, waar weinig tegen in te brengen was.

foto’s met dank aan supporter-fotograaf Rob Duijn

Gelukkig speelde Bart een goede partij, waarbij de lessen van Loek (“onder de 2700 bestaan geen goede verdedigers”) hun nut maar weer eens bewezen.

Hier kan wit kiezen voor 14.Pxe4 Dxd2 15.Pexd2 Lxd3 16.Tfc1, waarna hij een plusje heeft, maar zwart heeft het loperpaar en voorlopig kunnen beide partijen geen bezit nemen van de b-lijn. Bart koos daarom voor 14.Lxe4!? dxe4 15.Pxe4 Dxd2 16.Pexd2 Lxf1 17.Kxf1

waarna het volgens de engines gelijk staat, maar zwart moet verdedigen en dat ging uiteraard niet vlekkeloos. Doordat de witte loper veld b8 controleert, kan wit de b-lijn innemen, pion c6 is een target en de paarden zijn sterk.

De partij mondde uit in één grote ode aan het Witte Paard, dus we gooien er graag nog een paar diagrammen tegenaan.

Hier is het al mis voor zwart: het paard is op weg naar c5, en als zwart daar ruilt staat wit gewonnen. 24…Tb8 25.Txb8+ Pxb8 26.Pc5 hielp niet:

Zowel a5, c6 als e6 zijn zwak, maar uiteindelijk gaat het vooral om de vrije d-pion: 26…Ta7 27.Pb6!

Niets helpt nu tegen d6-d7, aangezien 27…Kf8 28.d7 Ke7 faalt op 28.Pc8+. Zo bleef de witte cavalerie intact tegen een enkele zwarte toren, en de onderstaande stelling vlak voor het einde illustreert fraai hoe machtig deze beesten kunnen zijn.

Alle sleutelvelden zijn onder controle waardoor het olijke duo onaantastbaar is.

2-1 dus, en bekerschaak eindigt normaal gesproken altijd met snelschaken. Dat was echter buiten Tim gerekend. Die was weliswaar teleurgesteld dat hij achter de zwarte stukken plaats moest nemen, maar leverde vervolgens wel een uitstekende partij af, vanuit een gambietvariant waarin hij de druk er vol op hield. Toen Bart de 2-1 maakte, stond Tim al duidelijk beter; later zelfs gewonnen, maar de conversie kostte tijd, veel tijd, en toen bleef er te weinig tijd over voor de matvoering. Eeuwig schaak was in het teambelang echter ook prima, en zo werd de vieze smaak van het Echec van Alkmaar weggespoeld.

Gedetailleerde uitslagen

	HWP Haarlem (2215)	2.5 – 1.5	De Waagtoren (2195)
1	Rik van Rootselaar (2268)	0-1	FM Frank van Tellingen (2279)
2	FM Bart Gijswijt (2301)	1-0	Nico Hauwert (2172)
3	Tim Mazajchik (2183)	½-½	WFM Maaike Keetman (2195)
4	Max Merbis (2108)	1-0	Michael van Liempt (2134)