Deze zomer werd er gelukkig weer geschaakt. We konden zelfs een volwaardig rapidkampioenschap spelen. Mede dankzij de Soos die openbleef deze zomer. De Soos vroeg ons wel de horecarichtlijnen te volgen; inschrijven bij de deur, handen ontsmetten en weer uitschrijven bij vertrek. En 1.5 meter natuurlijk. Behalve tijdens het spelen. Voor sportwedstrijden geldt een uitzondering. Wel moet het aantal tegenstanders beperkt zijn. Snelschaken met wisselende tegenstanders mag dus niet.
Rapidschaak wel. Gespeeld werd er volgens de protocollen en richtlijnen zoals gepubliceerd op de website van de KNSB.
Zodoende hebben we afgelopen 6 dinsdagen een rapidtoenooi van 18 rondes afgewerkt. Het werd steeds warmer, niet alleen buiten, maar ook binnen. De korte broeken kwamen tevoorschijn maar er bleef fanatiek gespeeld worden. Schaken is natuurlijk helemaal geen zomersport, maar we hadden nog wat in te halen en de mensen bleven komen. Spannend was ook, dat deed de hitte nog verder stijgen.
Collin Boelhouwer was na 18 rondes de terechte kampioen. Hij verloor in de eerste ronde verassend van Mahesh Patil, maar scoorde daarna een puike serie tegen gerenommeerde tegenstanders en stond na 4 avonden riant aan de leiding. De gebroeders Duijn, nieuw op de club en zeker een grote aanwinst, volgden op 2 punten. Maar de vijfde avond liep het niet bij Collin. In een dubbelle toreneindspel probeerde hij Peter Beerens mat te zetten, terwijl de laatste zich beperkte tot het consumeren van grote hoeveelheden pionnen. Mat werd het niet, en na een plotseling afgedwongen torenruil was er zelfs geen eeuwig schaak meer. Met twee pionnen minder rechtte Collin de rug en bouwde een prachtige patcombinatie in. De combinatie sloot net nietā¦.
Na deze thriller verloor Collin ook nog van Adrie Pancras, die een verdienstelijk toernooi speelde na lange afwezigheid. Het was dat Rob Duijn niet profiteerde. Rob gaf in glad gewonnen stelling een toren weg tegen Mahesh Patil (de reuzendoder). Zo bleef Collin een punt voor en kansrijk voor de titel.
De beslissing viel in de voorlaatste ronde. Collin nam revanche op Mahesh en Rob Duijn verloor in de langste partij van het toernooi van Hubrecht. In een ongelijke lopereindspel met torens speelden de heren lang op increment. Rob stond beter, won een pion, maar Hubrecht bleef actief spelen en kon plots de loper vangen. Hubrecht speelde het vervolgens koel uit. Collin keek goedkeurend toe. Dat Rob in de laatste ronde Collin versloeg en daarmee tweede werd met de hoogste TPR was voor de statistieken. Peter Beerens kwam door Hubrecht te verslaan nog langszij en tekende voor de derde plaats. Na een slechte avond in het begin van het toernooi (o.a. vreselijk ingepakt door Rob Duijn) was hij op vakantie geweest en daar goed uitgerust. Hij won daarna alles. Vierde werd Harry Lips en vijfde Richard Duijn, die door vakantie wat rondes gemist had. Zo werden uiteindelijk de prijzen gepakt door de ātoppersā uit HWP1 en HWP2.
In groep B (tot 1900) won Mahesh Patil. Mahesh speelde in 15 rondes geen enkele remise en knapte enkele grote namen op. Tweede werd Harrie van de Peet en derde Jurriaan Boeren. Beiden speelden een prima toernooi en eindigde boven verwachting. Daarbij lieten ze flink wat sterke spelers uit HWP3 achter zich.
In groep C won Peter Zoetemeijer. Knap, want hij deed dat zonder byes. Een score van 9Ā½ uit 18 (meer dan 50%) is erg hoog voor groep C. Richard de Groot werd tweede en Rens Zuiderveld derde met 8Ā½ uit 18, ook heel knap en met slechts 3 remises voor onze voormalige remisekoning. De nieuwe remisekoning is trouwens iemand van wie je dat niet verwacht, Ben de Jong, toch altijd in voor een potje vechtschaak, speelde 7 remises. Bijzondere vermelding: jeugdlid Tjacko Bok werd vierde in groep C en ook andere jeugdleden (Jasper en Victor) deden goed mee.
Maar boven alles was het gewoon ook weer gezellig. Leuk de clubgenoten weer eens te spreken en te horen hoe iedereen de Coronacrisis verwerkt.
Geef een reactie