Verliezen doet pijn. Dat moet ook zo zijn. Verliezen door een onverklaarbare misser, is traumatisch.

Heliomare zou zelfs een in PTSS gespecialiseerde afdeling hebben volgens teamgenoot Chris R. (6B; 3½ uit 6). Ook hij verliest na een verkeerde keuze uit twee zetten. Op zoek naar de hulpkliniek komt een klein silhouet met hoodie mij in de schemer tegemoet strompelen. Het is de huidige wereldkampioen Ding L. (Masters; 4 uit 10). Ook hij heeft hardhandig en veelvuldig verloren.

Dat creëert toch een band.

Hoorde onlangs iemand een dichtregel aanhalen:

 “Het is niet de snee die pijn doet, maar het doorsnijden.”

Gezien het chirurgische karakter van de quote, mogelijk van de dichter J.J.Slauerhoff , hij was tenslotte zijn hele leven scheepsarts.

Niet het verliezen van de partij doet pijn, maar eerder het gevoel dat je niet langer bij de anderen hoort. Je lijdt in eenzaamheid.

Van onze badplaats aan de Noordzee terug in de tijd naar het kuuroord Karlsbad (CZ.; 1929). In de maand juli-augustus van het jaar 1929 wordt in deze schitterende Spa-plaats, een van de sterkste schaaktoernooien ooit gespeeld. De voltallige wereldtop speelt mee. Capablanca, Euwe, Nimzowitch, om maar een paar te noemen. Regerend wereldkampioen Aljechin doet niet mee omdat hij  een te hoog startgeld vroeg. Wel is hij aanwezig in deze plaats waar de rijken van heel Europa elkaar treffen, en schrijft verslagen voor de New York Times!

In de 16e  ronde(!) heeft Capablanca, met zwart spelend tegen Sämisch (ja die) de volgende stelling:

Nu volgt een van de meest besproken blunders van een wereldkampioen.

9…La6?

Een absolute beginnersfout, een onverklaarbare blunder voor een grootheid uit de schaakhistorie.

10. Da4 Lb7 11. d5

En de beroemde Cubaan verliest zijn paard. Hij speelde nog 52 zetten door, maar het verlies was onontkoombaar. Aljechin greep deze pijnlijke blunder aan om zeer scherp en neerbuigend te schrijven over zijn voorganger. Een revanchematch is er nooit gekomen.

Natuurlijk ging men op zoek naar de uitleg hoe dit kon gebeuren. De mooiste anekdote wordt verteld door een andere deelnemer aan het toernooi, de Italiaan van Peruviaans afkomst Esteban Canal (10e; met 10½ uit 21). De charmante gentleman Capablanca hield ervan om zich tijdens toernooien te onderhouden met de rijkelijk aanwezig zijnde jonge dames, ter afleiding ende vermaak.

En juist op dit moment verschijnt zijn vrouw met koffers en al ten tonele!

Het punt van het oprakelen van dit relaas is dat je niet alleen staat in het uitvoeren van een verschrikkelijk slechte en onverklaarbare zet. De troost is dat het de beste kan gebeuren.

Op deze dag voor de rustdag, loop ik proberende te verwerken en vergeten door de Moriaan. Lijkt wel of alle HWP’ers winnen, behalve ik.

Geweldig is de ongeslagen reeks van Hans H. (8B; 5 uit 6). Zijn mooie speellocatie op het balkon is blijkbaar inspirerend. Helaas Michael K. (4B; 3 uit 6) verliest van Suske of toch Wiske, die geheel in lijn met de stripheld, de voortand mist. Secondant Willem de R. (8A; 2½ uit6) heeft last van een pijnlijk opspelende knie. De vraag hoe je daar bij schaken last van hebt blijft vooralsnog onbeantwoord.

Als beëdigd gifmenger, adviseer ik Willem tweemaal daags 400mg ibuprofen en hij kan een sterke finale van ons feestelijk toernooi tegemoet zien.

Alle HWP-successen zijn te volgen in het schitterende overzicht van A3, waarvoor zeer veel dank!

Gelukkig spreekt Richard D (broer van) me aan over het Jannes vd W. verhaal. Hij doet uit de doeken welke krachten achter het succes van KC schuil gaan. Krijg de indruk dat hij de droom deelt om met HWP een gooi te doen naar het NK. Zou zeggen, Bestuur van HWP, praat met deze kampioenenmaker!

“Ik vertrouw erop dat het beter wordt.”
“Je zegt tegen jezelf, de tijd gaat mooie dingen doen!”

Op de dag dat  Anish G. is na een remise met de volgende wereldkampioen, geheel conform de eerder voorgestelde nieuwe FIDE regels, tijdelijk de toppositie heeft moeten opgeven.