Het gaat matig tot slecht met het vierde. Er waren al gedachten over degradatie en bestuurslid Sylvain sprak op de HWP bestuursvergadering over een rampseizoen.

We moesten voor de tweede keer dit seizoen naar Amsterdam, de eerste keer leverde een overwinning op. Nu wachtte Boven IJ ons in Amsterdam Noord op. Tijdens de autorit erheen bracht ik de protesten op de A12 ter sprake met de toevoeging dat wij er waarschijnlijk geen last van zouden hebben. Daarop zag Edwin zijn kans schoon zijn zeer uitgebreide kennis van het wegennetwerk tentoon te spreiden. Nu weet ik bijvoorbeeld dat de A3 en de A11 niet bestaan. De reden ervan kon Edwin helaas niet geven. Dat gaan we tijdens de volgende uitwedstrijd bespreken.

Aangekomen in Noord werden we blij verrast door het niet kunnen vinden van een parkeerautomaat. Bij binnenkomst nog even gecheckt dat het inderdaad gratis parkeren is. Dat dat nog bestaat in Amsterdam.

Onze tegenstander is op papier best wel sterk voor de vijfde klasse. Vooraf even gekeken waarom ze maar drie matchpunten hadden. Bijna elke wedstrijd wel één of meer lege borden. Bij de start van de wedstrijd zei de wedstrijdleider dat hij 8 spelers verwachtte. Bij aanvang hadden vier van ons een tegenstander. Na een paar minuten had alleen ik nog geen partij. Dat duurde tot de 20e minuut. Ik begon net te denken dat ik geen partij zou krijgen.

Dan de wedstrijd. Onze jeugdspelers vlogen er als vertrouwd in. Tjacko op bord 8 kwam direct lekker te staan. Veel stukkenactiviteit. Toen ik later weer keek was de materiaalverhouding in ons voordeel gewijzigd. Hij maakte het doelgericht af. Complimenten voor de goede partij!

Isaac kon daarbij niet achterblijven. Hij overspeelde zijn tegenstander volkomen. Ook hier een modelpartij!

Mink, de derde jeugdspeler, kwam verloren te staan. Je hebt natuurlijk pas verloren als je opgegeven hebt of mat staat. De praktijk leert dat je vaak nog een kans krijgt om terug te komen. Dat gebeurde. Van Dijk ging de fout in en zo stond het 3-0.

Edwin had het moeilijk op bord 6 en verloor. 3-1.

Een rondje langs de bovenste vier borden. Ik zelf probeerde tegen het Frans een actieve stelling te bereiken. Helaas verloor ik door een onzorgvuldigheid een kwaliteit; het had erger kunnen zijn als De Koning op e5 had geslagen. Dat was volgens de engines kanslozer voor mij geweest. Nu kreeg ik als compensatie een paard op d6 en redelijk spel.

Berend op 2 stond ongeveer gelijk, maar er kon nog van alles gebeuren. Hetzelfde gold voor Jos. Rob stond zeer prettig. Dit moet matchpunten gaan opleveren.

Martin de Koning wist secuur mij aanvalskansen te neutraliseren. Ik gaf op. Na de analyse zag ik dat Rob remise had gespeeld. Verklaring Rob: “ik stond compleet gewonnen, maar veronachtzaamde zijn tegenkansen en ineens moest ik eeuwig schaak toestaan”.
Goed geen man overboord, we hebben 3½ punt tenslotte en twee borden aan de gang. Even kijken dus. Ai, Jos staat verloren en Berend staat moeilijk, misschien wel houdbaar.

Jos verliest inderdaad.
Tetteroo, de tegenstander van Berend, staat lekker en besluit een extra pionnetje op g2 mee te snaaien. Als Berend de toren slaat, dan volgt een lopervork en kunnen de stukken in de doos.
Maar er zitten meer dreigingen in de stelling. Berend slaat de toren niet. Daarna dreigt een aftrekschaak met stukwinst en de toren moet ook nog gered worden. Dat kan niet allemaal in 1 zet. Stukwinst dus en een gewonnen stelling. Berend is dan zo’n speler die het even uitgebreid gaat uitdenken. Ik zou in zo’n stelling gewoon zetten doen, het komt vanzelf. Met nog 5 minuten op de klok is er een matnet ontstaan. Even Le3, gevolgd door de torenmanoeuvre Td2+, Tc2, en Tc1 mat. Het enige wat de tegenstander ertegen kan doen is stukken offeren om het mat uit te stellen.

Denk denk, Le3. Inwendig gejuich. Nog 3 minuten op de klok; inwendig schreeuwen ‘Td2’, gejuich. De klok tikt door, Te2+, neeeeeeee, maar goed het kan nog. Td2+ ja we zijn weer op de goede weg. Te2+, ah nee hij ziet het niet, hij zal toch geen zetten gaan herhalen. Tc2! Hij heeft het gezien.

We hebben gewonnen!