Eerste punt voor HWP 2

zondag 27 november 2011
Adrie Pancras
0 likes
0 reacties

HWP 2 heeft zijn eerste punten binnen. Op zaterdag 26 november 2011 togen de HWP-ers naar antiparkeerstad Amsterdam om in Oud-Zuid 4-4 te spelen tegen Caïssa 5. Na een 3-0 achterstand werden maar liefst vier overwinningen geboekt door Rob, René, Pepijn en David.

Rob Mulder was vanaf Vijfhuizen op de fiets gekomen en dat had hem zeker goed gedaan. Zijn tegenstander had op enig moment remise aangeboden, Rob overlegde met zijn teamleider maar eigenlijk wilde hij wel doorspelen. En dat gebeurde. Robs commentaar na afloop: "Nadat mijn tegenstander de hem onbekende opening passief had gespeeld had ik een makkelijke partij. Ik kon hem  met een slechte loper opschepen, en in tijdnood maakte hij nog een foutje wat een pion kostte. De rest was techniek." De overige zeven waren in twee auto’s gekomen. Parkeren lukt altijd wel als je maar bereid bent het volle pond te betalen. Toen Rob scoorde waren er al drie nullen genoteerd. Eduard kwam goed uit een aantal verwikkelingen en overzag een laatste truc van de tegenstander. In plaats van de winst te pakken, ging hij zelf mat. Dat was wel balen. Jan leek optisch een prettige stelling te hebben wat door zijn tegenstander na de partij trouwens ontkracht werd. In lichte tijdnood werden de problemen voor Jan te groot en zijn tegenstander maakte het gedecideerd uit. Adrie dacht zijn partij rustig op te zetten maar toen zijn tegenstander onverwacht lang rokeerde besefte hij iets minder te staan. Adrie offerde zijn b-pion in de hoop een koningsaanval over de b-lijn te kunnen beginnen. Hij zag een kleine truc over het hoofd waarna er een ingewikkelde fase kwam waarin beide spelers niet de beste voortzetting kozen. Er resteerde een eindspel waarbij Adrie met een kwaliteit voor tegen een pionnenmeerderheid kansloos verloor. Ondertussen leken René, David en Pepijn prettig te staan en stond alleen Peter minder prettig. René overspeelde zijn sterke tegenstander met leuke tactische finesses. Pepijn had al zijn stukken gericht op de koningsstelling van zijn tegenstander. Hij liet een toren anderhalf uur lang en prise staan (uiteindelijk maar vijf zetten maar het leek heel lang) maar nemen was steeds dodelijk. Het geweld van Pepijn kon maar op een manier worden getorpedeerd: door een foutje van Pepijn zelf. Gevolg was dat er materiaal geruild werd en dat er van de koningsaanval niets overbleef. In het resterende eindspel liet Pepijn, met zijn gebruikelijke vechtersmentaliteit, zijn tegenstander kansloos. Met een stukoffer maakte hij het karwei fraai af. Peter liet zich een "elementair" (volgens de kibbitzers aan de lijn) toreneindspel afpakken.  Zijn commentaar: "Ik speelde de opening slecht, kwam goed terug in de wedstrijd, maar het eindspel was lastiger dan gedacht. Dat maakte 4-3 voor Caïssa." Alleen David speelde nog en hij speelde een prachtpartij. Een zij-variant van het Slavisch waarin met Zwart steeds prettig spel had. Hij won een pionnetje, gaf die later terug en uiteindelijk resteerde er een eindspel waarin David met loper en twee gescheiden pionnen mocht spelen tegen paard en een pion. David maakte dit vol zelfvertrouwen uit. 4-4 derhalve. De kop is er nu echt af nu we het eerste matchpunt binnen. We kunnen ons opmaken voor de volgende interessante tegenstander: LSG 3. Een titelkandidaat, zo lijkt het.

T

Caissa 5

1984

HWP Haarlem 2

1934

4

4

1.

Eric Coppoolse

2038

René in ’t Veld

2024

0

1

2.

Olaf Ephraim

1959

Eduard Leinwand

1927

1

0

3.

Angelo Spiler

2011

Jan Seeleman

1998

1

0

4.

Jos van Ommeren

1997

Peter Beerens

1940

1

0

5.

Kees Sterrenburg

1946

Adrie Pancras

1862

1

0

6.

Wim Nijenhuis

1937

David Joziasse

1892

0

1

7.

Robert Jan Schaper

1992

Pepijn Steenbergen

1927

0

1

8.

Geert Veldhuis

1995

Rob Mulder

1902

0

1

Nog geen likes voor dit bericht
  1. Pepijn Steenbergen avatar
    Pepijn Steenbergen

    Omdat ik uiteindelijk gewonnen heb, kan ik nu wel genieten van deze vleiende woorden. Maar god, wat heb ik veel gemist deze partij. Ik weet niet of nog een keer met Fritz analyseer, er zijn grenzen aan wat een mens kan incasseren. Daar staat tegenover dat we de rationaliteit van het brein natuurlijk ook niet te dominant moeten laten zijn, want eigenlijk heb ik deze wedstrijd twee keer gewonnen en ja, dat klinkt niet alleen lekker, dat was het ook. Net als de rijsttafel daarna!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *