Stress bij de teamleider rond de klok van elf op de zaterdagochtend. Of hij wel rekening heeft gehouden met de wegwerkzaamheden op de A7, klinkt het vanaf de reservebank. Rob, gepasseerd voor de wedstrijd tegen Caïssa Eenhoorn, probeert zo alsnog van waarde te zijn voor het team, maar lichte paniek bij de leiding is wat hij oogst. Even tevoren heeft Rik al gemeld dat er geen treinen rijden op zijn traject om naar Haarlem te komen, en tot overmaat van ramp ziet hij de NS-bus, die blijkbaar wel op tijd rijdt, voor zijn neus wegrijden.
Welke club verzint het dan ook om de hoofdmacht te laten leiden door iemand zonder rijbewijs, kun je je afvragen. Gelukkig is daar hulpcoach Rini, die de gemoedstoestand van Bart op de juiste waarde inschat en zichzelf opoffert, in plaats van de teamleider, om op Rik te wachten en een achterstand op de klok te riskeren. ‘Rijd jij maar met Tim mee, dan kun je tot rust komen’, luidt het advies. Dat brengt Tim ertoe om de teamleider verder te tormenteren met het opzetten van meditatiemuziek bij het binnenrijden van een prefab-woonwijk in Zwaag, alwaar geheel in stijl een multifunctionele accommodatie is neergezet – voor de plaatselijke schaakvereniging en ongetwijfeld diverse andere bestemmingen waar we alleen maar naar kunnen gissen.
Achteraf bezien is het makkelijk praten en heeft de goddelijke interventie van Rini uitstekend uitgepakt. Aan de andere kant: iedereen was natuurlijk gewoon op tijd en de betrokkenheid van Rob vanaf de bank valt alleen maar te prijzen.
De wedstrijden tussen de vlaggenschepen van Caïssa Eenhoorn en HWP zijn altijd spannend. We hebben al eens flink op de broek gekregen, maar de laatste editie, eveneens in MFA De Kreek, werd door ons nipt gewonnen. Toen waren de gemiddelde ratings 2203 voor Caïssa tegen 2206 voor ons; nu was het 2229 om 2227, waarmee de twee hoogst geratete teams van klasse 1A in deze ronde tegen elkaar uitkwamen. Ondanks het minieme krachtsverschil op papier was er weinig af te dingen op onze ruime (en zeer welkome) overwinning.
Aan de staartborden werden vier gelijkwaardige remises genoteerd. Richard was als eerste klaar. Weliswaar kwam hij in een huisvariantje terecht waar hij eerder al eens successen mee boekte, maar tegenstander Peter Doggers maakte geen fouten en claimde zetherhaling. Rini kon daardoor het teamleiderschap overnemen, en kon zo de inschatting maken dat Collin het remiseaanbod dat hij had gekregen, moest aannemen.
‘Geen enkele stelling was interessant genoeg voor het verslag’, aldus Collin zelf, en daarom doen we er toch maar eentje:
De eerste 25 zetten zijn zeer correct verlopen en FM Van Ojik heeft een klein plusje als hij hier 26.e5 probeert, om na 26…fxe5 te vervolgen met 27.Pd3!. Na 26.Kf2 kan zwart de boel plomberen en daarom liet de witspeler de zet gepaard gaan van een remiseaanbod.
Chenwu klaagde in de auto dat hij de laatste tijd zo moeilijk voordeel krijgt vanachter de witte stukken, en vandaag was geen uitzondering. Wel speelde hij een zeer correcte partij zonder fouten, maar als dat voor beide spelers geldt, is remise een logische uitslag.
En ook in de partij van Jan-Willem gaf de computer na een zet of 30 alleen nog maar ‘zeroes’, in een eindspel waar, anders dan de aankleding van de zaal doet vermoeden, geen muziek meer in zat. Het was overigens niet geheel duidelijk waarom de zaal eigenlijk vol hing met wereldsterren (en André Hazes); de hoop dat er eentje in de nadagen van zijn of haar carrière een verrassingsoptreden in multifunctionele accommodatie De Kreek zal geven, is in een aantal gevallen in ieder geval vrij definitief en letterlijk de grond in geboord.
Dit geheel terzijde, zoals ook de partij van Jan-Willem oeverloos voortkabbelde. Zijn tegenstander wilde zo ontzettend graag winnen (en na verloop van tijd moest hij dat ook vanwege de stand op het scorebord) dat het nog tot zet 85 duurde voordat hij berustte in het onvermijdelijke. Vóór zet 30 was het wel interessant:
Na 21.Dxe5? (beter is 21.Dxd2 Txd2 22.Pf3 en zwart verliest nu echt een pion) miste Jan-Willem 21…Dxf2+!, en na het gespeelde 21…Dxb4 had hij lelijk in de problemen kunnen komen als wit 22.Pf5 had gespeeld.
De laatste remise kwam van het kopbord, waar Jaap er niet doorheen kwam tegen Henk Jan Visser. Jaap kwam wel met wat voordeel uit de opening, maar echt opgelegde kansen kreeg hij niet, en Henk Jan counterde scherp toen hij de kans kreeg. Uiteindelijk moest Jaap zelfs nog een eindspelletje verdedigen van dame+3 tegen dame+2 pionnen, maar dat was geen probleem.
De enige nul van de middag was voor Chris, maar dat is geen schande: tegenstander Mykhailo Dorokhin, zo sterk als zijn naam doet vermoeden, wint al jaren van elke HWP’er tegen wie hij mag. Eén fout was genoeg:
Chris heeft hier net 20…Ph5-f4? gespeeld en dat geeft wit een aanknopingspunt voor een snel beslissende aanval. Na 21.Dd2 Pe6 22.Dh6 was het afzichtelijke 22…f6 nodig om mat te voorkomen. De witspeler maakte het vervolgens bekwaam af.
Het eerste volle punt kwam op naam van Babak, en daar zag het aanvankelijk niet naar uit. Achter de zwarte stukken leek Babak wat gedrukt te staan, maar uiterlijk onbewogen blijft hij zijn zetten doen en plotseling zijn daar dan ineens de kansen. Hier werd het heel scherp:
Zwart heeft zojuist 21…Da4 gespeeld en dreigt heel geniepig b4-b3, waarna de loper op f4 komt te hangen. Wit ging in stijl verder met 22.g6!? Txe2 23.gxf7+
Zoals ieder ander levend wezen zou doen, speelde Babak hier 23…Kh8, met het idee dat zwart na 24.Dxe2 b3 wint. In werkelijkheid blijkt 23…Kxf7 sterker, en blijkt (na 23…Kh8) zelfs 24.Dxe2 te kunnen, want 24…b3 25.De4! Dxe4? (zwart moet 26…Dxa2= doen) 26.fxe4 bxa2 27.Kd2 en wit staat zo goed als gewonnen. Maar wit dacht waarschijnlijk ook dat 24.Dxe2 niet ging en kwam met 24.h6!?
Babak koos hier eieren voor zijn geld met 24…Dxc2+ en won vervolgens het eindspel, dat zijn tegenstander beroerd behandelde. De engine overweegt hier nog doodleuk 24…b3!??!?!, een zet waar je ballen van staal voor nodig hebt, of liever nog Stockfish 17 in je hersenpan. Het idee is dat je na 25.hxg7+ Kxg7 ‘gewoon’ uit de schaakjes loopt, en na 26.Lg5 Te1+!! 27.Txe1 bxa2 moet wit ook vechten voor remise. Wat een belachelijk spel is het toch ook.
En dan zwijg ik nog over de vraag of de witspeler het smalle pad naar remise had gevonden als Babak in de laatste diagramstelling 24…Tg2 25.hxg7+ Txg7 had gespeeld. Blijkbaar is (alleen) 26.Df5!! Dxa2 27.Txh7+!! Txh7 28.Le5+!! dxe5 29.Dxe5+ remise.
Schrijver dezes houdt het liever overzichtelijk, en zijn modelpartij was daar het toonbeeld van. Tegenstander Martijn Monteban was de theorie vergeten, of had die nooit geleerd, en moest al na een zet of 10 stevig in de achteruit.
Op zich getuigt het van karakter om hier in arren moede 13…Lc8 te spelen, maar het is ook wel een teken dat er iets niet helemaal lekker is gegaan. Wit greep het centrum en de d-lijn, en onderstaande stelling na 21.Td6 is illustratief voor de kansloze missie voor de zwartspeler.
Eveneens kansloos was het voor de tegenstander van Rik. Niet per se omdat hij de hele tijd zo slecht stond, maar omdat hij tegen Rik moest.
In een Engelse opening waar zwart normaal gesproken heel geduldig moet zijn om ook maar ergens op te mogen hopen, speelde wit hier (in plaats van het betere 14.Dc2) 14.f3. Rik had goed ingeschat dat de transformatie in de structuur na 14…h6 15.fxg4 hxg5 niet ongunstig zou zijn voor zwart. Dat bleek nog nuttig in het eindspel:
Hier sloeg Rik toe met 33…Txe3! 34.Txe3 Lxd4 35.Txc4 Lxe3+ en zwart won mede omdat het hoopje pionnen op de koningsvleugel vaak nog een target was. Tegenstander Daan Zult vervloekte zichzelf na afloop dat hij hier naar h1 ging, maar in de analyse was de conclusie steeds maar weer hetzelfde: opnieuw een prima en terechte overwinning voor Rik. Wat een verschil dat we hem erbij hebben!
Tot slot Tim, die anders dan zijn passagiers volledig zen aan de wedstrijd begon, maar toch niet tevreden was over zijn openingsspel. Het is niet zo duidelijk waarom niet, want het ging allemaal voorspoedig en in het middenspel werd Mason Brouwer compleet overlopen:
Na 17.fxe6 Txe6 (17…fxe6 is geen pretje maar wellicht te prefereren) 18.Df5! is de zwarte stelling rijp voor de sloop. Vervolgens was de conversie ook om door een ringetje te halen. Tim kon afwikkelen naar een eindspel van paard en drie pionnen tegen vier kale pionnen, en pas dan weet hij de teamleider de stuipen op het lijf te jagen door, met het winnende punt op de pantoffel, lang na te gaan denken. Maar: beter zorgvuldig afronden dan slordig missen (zo weten ook enkele medespelers), en Tim werd dus ook de matchwinner.
Een en ander werd nog gevierd langs de A7, waar van wegwerkzaamheden weinig te merken was. Op de terugweg, maar daar had je bij moeten zijn, kreeg Chenwu nog muziekles van een driestemmig koor dat meebrulde met Elvis Presley. Misschien dat die De Kreek ooit nog eens met een bezoekje kan vereren.
Gedetailleerde uitslagen
Caissa Eenhoorn K1 (2229) | 3.5 – 6.5 | HWP Haarlem K1 (2227) | |
---|---|---|---|
1 | Henk Jan Visser (2186) | ½-½ | IM Jaap de Jager (2420) |
2 | Daan Zult (2310) | 0-1 | Rik van Rootselaar (2253) |
3 | Mason Brouwer (2149) | 0-1 | Tim Mazajchik (2152) |
4 | Mykhailo Dorokhin (2372) | 1-0 | CM Christopher Brookes (2227) |
5 | FM Martijn Monteban (2325) | 0-1 | FM Bart Gijswijt (2300) |
6 | Nick Manshanden (2156) | 0-1 | FM Babak Tondivar (2315) |
7 | Peter Doggers (2149) | ½-½ | FM Rini Duijn (2212) |
8 | FM Mark van Ojik (2282) | ½-½ | Collin Boelhouwer (2169) |
9 | Robin Duson (2189) | ½-½ | Chenwu Zhu (2058) |
10 | Jeroen Edeling (2170) | ½-½ | Jan-Willem van Prooijen (2159) |
Geef een reactie