De wedstrijd werd gespeeld in het ASV Gebouw, Bilderdijkpark 10 in Amsterdam. Een onderkomen dat met zoveel spelers als KNSB-onwaardig mag worden betiteld. Want niet alleen EsPion heeft dit gebouw op de zaterdag als onderkomen, ook de schaakverenigingen Amsterdam-West en FischerZ spelen hier hun wedstrijden. In totaal 84 spelers met toeschouwers, begeleiders en wedstrijdleiders. Als haringen in een ton, met minimale ruimte aan de tafels.

K3 werd achterin de zaal gepositioneerd, direct grenzend aan de bar (weliswaar gescheiden door een tussenwandje) maar met een behoorlijke overlast van lawaai en geblaf van een hond. Het lawaai werd alleen maar luider naarmate de wedstrijden vorderden. (analyse)

De wedstrijd

Alle acht de spelers waren op eigen gelegenheid naar Amsterdam afgereisd, en allemaal keurig op tijd. Alle? Om 13.00 uur een appje van Sjoerd dat het nog minstens 10 minuten zou duren alvorens hij op de plaats van bestemming zou zijn, reden Openbaar Vervoer. Bij Sjoerd weet je wel dat hij snel kan spelen en dat gebeurde dan ook. Na binnenkomst en een drie kwartier verder had hij inmiddels een voorsprong in tijd van ongeveer 20 minuten.

Het risico dat je loopt wanneer je een wedstrijdverslag maakt, is dat je bepaalde spelers tekort doet. Geenzins de bedoeling, maar acht borden volgen is schier onmogelijk.

Bart de Valk, bord 8, was als eerste klaar met zijn partij. Met een kwaliteit tegen pion vóór, maakte hij het zijn tegenstander zodanig lastig dat opgave als enige oplossing over bleef.

Harrie van der Peet, bord 5, kon vervolgens een halfje toevoegen. Een partij die niet veel spanning met zich meebracht, afruilen en stukken in het doosje.

Sjoerd van Raaij, bord 4, had het moeilijk op de damevleugel, pion minder en veel druk. Zijn tegenstander kon het winstplan niet vinden (als het er al ingezeten zou hebben, aldus Sjoerd) en Sjoerd kon de stelling houden. Dit waarschijnlijk mede door de geringe bedenktijd van zijn opponent.

Tussenstand 1-2 in de wetenschap dat Michael Kubbenga, bord 6, een vol punt zou kunnen bijschrijven. Michael had een kwaliteit gewonnen, loper op d3 met een pion op 2, druk op pion f2. Na een volgende afruilsessie bleef Michael een toren tegen 2 pionnen vóór. Dit alles bijelkaar werd zijn tegenstander uiteindelijk teveel, waardoor de score werd getild naar 1-3. Dit zag er veelbelovend uit.

Bart had ondertussen zijn taak als waarnemer over gedragen aan Harrie en die wist Berend te vertellen dat Allard waarschijnlijk verloren stond, Roel waarschijnlijk de remise zou kunnen houden. De partij van Pieter Jan was lastig in te schatten. Berend had in een gunstige stelling, op zet24, een pion op d4 weggegeven en moest met een gevoel van volledige zelfdistructie maar zien of hij er nog wat van kon maken.

Harrie had het goed gezien, Allard van Ligteringen, bord 2, moest zijn meerdere erkennen in zijn tegenstander. Naar zijn zeggen was dit niet nodig geweest als hij … …

Tussenstand 2-3. Berend van Maassen, bord 7, kon zijn stelling niet verbeteren, hetgeen zijn tegenstander wel deed en hiermee de tussenstand naar 3-3 bracht.

Roel Faber, bord 1, had een moeilijke partij en met nog één minuut op de klok werd dat er niet eenvoudiger door. Maar Roel bleef uitermate kalm, een éérstebordspeler waardig, en met een toren+paard tegen loper+loper+pion wist hij uiteindelijk de benodigde remise binnen te halen. Benodigd omdat Peiter Jan Morssink, bord 3, inmiddels een stelling bereikt had met een pion op b7. Deze pion werd uiteindelijk een Dame en de combinatie van dame en toren werd uiteindelijk zijn tegenstander teveel. Hierdoor was de overwinning een feit.

Roel was fysiek gesloopt, zoals hij aangaf, maar na een alcoholische versnapering kreeg hij weer enige kleur rondom de wangen. Iedereen weer op de been, en door deze uitslag was zelfs Berend van een naargeestig idee afgestapt.

De nazit

Allard had voor aanvang van de wedstrijd enkele spelers enthousiast gemaakt om na de wedstrijd een overheerlijke pizza te nuttigen. Bij aankomst in het betreffende restaurant, geen bezoekers geeft over het algemeen niet zo’n goed gevoel, bleek dat de eigenaar van het restaurant al vijf jaar geleden was gestopt met zijn restaurant. Wat Allard ook probeerde, hij kon de man niet overhalen om de oven op te stoken. Uiteindelijk kwamen zes van de acht spelers (Bart en Roel hadden afspraken en waren vroegtijdig vertrokken) terecht bij de Mexicaan. Het gevolg laat zich raden.

Een ieder bedankt voor jullie aanwezigheid en bijdrage en dan met name de invallers Bart, Michael en Harrie. Vogende wedstrijd 25 november 2023 thuis tegen Amsterdam-West 3.