Vlak voor aanvang van de wedstrijd deelde Willem mij mee, dat ik het verslag moest schrijven van de eerste externe wedstrijd tegen De Uil uit Hillegom.  Willem wil je (vrijwel ) niets weigeren, vandaar onderstaand verslag. Omdat ik jarenlang verstoken ben geweest van schaken op enig niveau, zal ik mij niet bezondigen aan een technische beschrijving van de gedane zetten. Een sfeerverslag lijkt mij dan ook meer aangewezen.

HWP Haarlem VII – De Uil III 4-4
Hoe was de sfeer en wat ging er door de deelnemers heen?

De sfeer was niet bijzonder uitgelaten, bij aanvang. Weggestopt in de catacomben van het Verenigingsgebouw, waar de herfsttemperaturen zich al deden voelen, gaf de ambiance daar ook niet direct aanleiding voor. Gezeten aan ongemakkelijke tafeltjes, die te hoog waren (of de stoelen te laag) werd het startsein gegeven.  De namen van de tegenstanders ben ik kwijt, behalve dan van mijn tegenstander, waarover later straks meer.

Aan bord  1 werd Bart met zwart geconfronteerd met een speler, die aanvallen in een hoog vaandel bleek te hebben. Navraag bij de teamleider van De Uil leerde mij, dat deze speler altijd zo speelt: de pionnen voortvarend naar voren, de stukken er achteraan, en kijken hoe de tegenstander daarop reageert. Welnu, dat ging goed. Bart doorstond de aanval op zijn zwarte koning prima, raakte wel in het gedrang, maar snoepte een paar pionnen mee en later een stuk en zie daar: in een moeilijke wedstrijd hield hij het hoofd koel en zuchtend en steunend gaf de tegenstander op. 1-0 voor HWP.

Hans aan het tweede bord stond op een gegeven moment, naar mijn bescheiden mening, beter, maar wat er mis ging is mij nog steeds niet duidelijk, maar op een gegeven moment was de stand 1-1.
Gerko aan bord 3, stond een pionnetje achter en dat kwam hij niet meer te boven. Stand 1-2.

Ondergetekende heeft moeite met twee zetten vooruit denken. Hij bereikte in een Blackmar-Diemeropening vanzelfsprekend voordeel en de geofferde pion kreeg ik ook weer terug na een door Pim van der Aar geweigerd stukoffer, waarbij zijn koningsstelling enigszins gehavend werd. Tijd voor een goed glas rode wijn, waarna ik een loperzetje van de wederpartij over het hoofd zag, dat mij een stuk kostte en uiteindelijk de partij. 1-3 voor De Uil.

Een blik op de andere borden leerde mij, dat slechts de uitslag van Nederland-Zweden nog enige vreugde kon geven, maar zoals altijd veerde Willem op en gaf ons allen hoop. Willem stond een pionnetje achter en naar mijn mening ook verloren, maar de tussenstand maakte hem ook duidelijk, dat hij nu eens moest aanvallen, geheel tegen zijn natuur in. Enigszins geholpen door zijn tegenstander, die mat in een over het hoofd zag, maakte Willem zowaar 2-3 en dat bleek een ommekeer in de wedstrijd te zijn.

Op bord 7 gaf Huub les in het eindspel. Zo moet een pluspion worden verzilverd. De tegenstander had weliswaar al tien zetten eerder kunnen opgeven, maar je moet het toch maar bewijzen. De stand was inmiddels gelijk.

Op bord 6 en 8 zou de wedstrijd moeten worden beslist. Op eerstgenoemd bord speelde Herman een goede partij, raakte weliswaar een pionnetje achter, maar de vrijpion van de tegenstander was toch moeilijk te verdedigen en met een zet, die werd uitgevoerd met een Fred Kapsachtige beweging, kwam het materiaal in evenwicht en daarmee de partij.  Stand 3,5 tegen 3,5.

Theo op bord 8 zou het dan moeten doen. Maar dat is lastig als je als laatste bezig bent onder veel publieke belangstelling en dan ook nog tegen de enige dame in het gezelschap, voorzien van grote oorbellen, minirok en een glas bokbier.  Theo stond gewonnen. Theo kon een stuk winnen. Theo deed het niet. Theo bereikte remise, waarmee HWP toch wel bijzonder blij moet zijn , want eerlijk gezegd is de einduitslag van 4-4 enigszins geflatteerd.

En wat zijn  uiteindelijk de ervaringen van de HWP leden? Al het begin is moeilijk en voorspellingen over de toekomst al helemaal. Om met de fameuze Amerikaanse honkballer Yogi Berra te spreken, bekend om zijn uitspraken waarbij die van Cruijff geheel in het niet vallen, en die in 2005 door The Economist werd uitgeroepen tot “wisest fool of the past fity years” : It’s very dangerous to make predictions, especially about the future.

Ik heb er in ieder geval alle vertrouwen in.