Het vijfde heeft de zege in Almere geen vervolg kunnen geven. Tegen het op papier gelijkwaardige VAS 8 werd een zo op het oog kansloze 2½-5½ nederlaag geleden. Echter zo kansloos als de uitslag doet vermoeden was het zeker niet.

De opdracht vooraf was simpel. Winnen op de eerste vier borden en minimaal een halfje sprokkelen op de laatste vier. Om de topborden te versterken was Richard Vink bereid gevonden om de verhinderde Chia Chia te vervangen. Maar ja dan nog, het is al een eeuwigheid geleden dat Edwin nog eens gewonnen heeft en ook de temleider/verslaggever grossiert nu niet bepaald in overwinningen in de 6e klasse. Maar beiden kregen dit keer uitgelezen kansen om het volle punt te pakken.

Te beginnen bij Edwin. In een lastig toreneindspel kreeg hij in onderstaande stelling de kans op groot en winnend voordeel.

Edwin speelde hier 43. Ta5, een voor de hand liggende zet, die echter een tempo verliest. De toren moet veld d7 blijven dekken en aangewezen was Kd2. Dat dit soort subtiliteiten in de 6e klasse (en waarschijnlijk ook in heel wat hogere klassen) over het hoofd wordt gezien is begrijpelijk. En dat ook zijn tegenstander niet adequaat reageerde was volstrekt logisch. Hij speelde Td1, waar Tb1 aangewezen was. Nu wikkelde Edwin goed af naar een gewonnen dame-eindspel.

Wit moet nu enkel nog even oppassen voor pat. Met Df5 had dat eruit gehaald kunnen worden. Edwin speelde echter 49. Ke4. Nu had zwart met 49… Db1 50. Kxe5 De4 het pat of in ieder geval remise kunnen bewerkstelligen. Hij speelde echter 49… Dd4+, waarna de engine +96 aangeeft. 50. Kf5 Dd3+

51.Ke6 zou helemaal uit zijn, maar door de goden verlaten sloeg Edwin op e5 om na 51… Dxd5+ te moeten concluderen dat het pat was.

Zo bont als Edwin maakt Frank B het niet, maar heel veel scheelde het ook weer niet. De contouren van de draak zijn duidelijk zichtbaar en omdat zwart, luisterend naar de illustere naam Reynold Reynolds, een aantal belangrijke tempi verspeelde staat wit klaar om te oogsten.

Maar dat moet je dan wel doen. 16. Lxg7 Kxg7 17. Dh6 Kg8 18. g5 Ph5 19. Txh5 gxh5 20. Pf5 exf5 21. Pd5 wint achter elkaar, maar dan moet je wel zien dat na Pf5 veld d5 vrijkomt. Het gespeelde niet ter zaken doende 16.Tdg1 verprutste veel, maar niet alles. Alleen prutste ik lekker verder. 16… Db6 17. Pce2 a5 18. Lxg7 Kxg7 19.g5 Ph5 en nu dacht ik met 20. Pf4 een briljante matcombinatie te hebben.

Alleen na de zet gespeeld te hebben (beter is het om vooraf even te checken) zag ik dat na 20… Pxf4 21.Dxf4 Dxd4 22. Dxf6+ Kg8, 23.Txh7 niet met schaak is, waardoor zwart gewoon op g1 kan nemen. En wat ik ook niet zag is dat 21… Dxd4 helemaal niet goed is. 22. Td1 haalt zowel Dxg1 als Pd3 uit de stelling en zwart moet zijn dame geven om niet mat te gaan.

Gelukkig voor mij wilde Reynolds niet voor mij onder doen en verzuimde daarna de loper op b3 te winnen om tot overmaat van ramp (voor hem dan) ook nog te berusten in eeuwig schaak waar dat niet nodig was.

Twee halfjes waar dat volle punten hadden moeten/kunnen zijn en het strijdplan in duigen. Dat terwijl de andere helft van het plan wel succesvol was. Nou is succesvol een wat groot woord, want meer dan een halfje werd er niet gescoord op de borden 5-8. En ook dat halfje was al een klein wonder. Tim kreeg met de witte stukken een prettige stelling, maar kon geen winnend plan bedenken. Erger nog, het was zwart dat het heft in handen nam door met zijn twee torens de tweede rij binnen te dringen. De zwarte genadeklap leek in de maak, maar op de een of andere manier wist Tim te ontsnappen met eeuwig schaak. Hoe vertelt het verhaal niet, maar de reactie van zijn tegenstander verraadde enige onvrijwillige zwarte hulp.

Bij dit halfje bleef het dus op de laagste borden. Sipke was uiteraard als eerste klaar. Je kan slechte zetten doen na lang denken en je kan slechte zetten doen zonder nadenken. Sipke behoort duidelijk tot de laatste categorie. In ieder geval vandaag. In no-time was hij zijn Dame kwijt en ook op dit niveau leidt dat snel tot een nul.

Ook Victor ging geheel tegen zijn gewoonte in snel te onder. Een totaal mislukte opening, pionnetje weg, geen rokade meer, kwam hij niet meer te boven.

Hadewich zette met wit de partij goed op, maar verslikte zich toen er wat stukken geruild moesten worden. In plaats van de aanvaller gewoon terug te slaan besloot zij met een tussenzet de zwarte toren aan te vallen. Maar ja, die stond gewoon gedekt, dus in het gunstigste geval zou ze een toren krijgen voor paard en loper, iets wat meestal een slechte ruil is. Helaas voor haar werd het scenario nog ongunstiger en konden de stukken rap weer terug in het doosje.

Dan de laatste twee van de eerste vier borden. Op bord 1 drong Frank Homburg zijn tegenstander beetje voor beetje terug, wat uiteindelijk resulteerde in pionwinst. Hoewel Frank na zijn terugkeer van een wandelingetje naar Barcelona nog niet in topvorm is, schoof hij de partij daarna gedecideerd uit naar winst.

Op bord drie had ook Richard voor winst moeten zorgen en daar zag het ook naar uit toen hij een kwaliteit won. Maar ergens onderweg moet hij die kwaliteit weer zijn kwijtgeraakt want in het eindspel dat in het laatste uur ontstond, moesten twee paarden uit alle macht proberen een pion van promotie aftehouden. Het witte paard, uiteraard zou je haast zeggen, was daar het beste in, alleen het jammere in deze was dat Richard achter de zwarte stukken zat. Hiermee was een gelijkspel op de topborden een feit, maar met slechts een halfje op de laatste borden valt de nederlaag toch nog groot uit.

De volgende ronde, 14 december, hoeft het vijfde niet in actie te komen. In ronde 5 op 8 februari komt dan het andere VAS-team uit de poule op bezoek. VAS 7, op papier behoorlijk sterker dan VAS 8. Dus dat gaat een lastige opgave worden. Maar we houden vertrouwen.