Code geel; de wind beukt op het gebouw van de Hillegomse Harmonie Kapel. Binnen spelen HWP Haarlem N2 en N4 hun uitwedstrijden tegen De Uil. Hoewel de locatie in niets doet denken aan de SociĆ«teit waarin we onze thuiswedstrijden spelen, zijn er lichtpuntjes. Zo kost een kop koffie en een kop thee samen ā¬ 2. Je kunt er alleen niet pinnen. Dat komt voor sommigen als een totale verrassing.
Invaller Frits Bakkes is als eerste klaar. Zijn tegenstander kijkt vol ongeloof naar de slotstelling en moppert onhoorbaar wat. Het kleine schoolbord met daarop de namen van de spelers van beide teams wordt opgeleukt door een overwinning van ons. Frits stort zich daarna als toeschouwer met name op de partijen van HWP N2.
Hierna blijkt het op papier zwakkere team van De Uil zich niet zo maar neer te leggen bij een mogelijke nederlaag. Jan Willem Spanjer tast mis tegen Piet Muller, de sterkste speler van De Uil. Met deze nederlaag wordt de balans hersteld en kan ook Jan Willem zich voegen bij de toeschouwers van het spektakelstuk.
Jan van Dorsselaer heeft het naar eigen zeggen altijd koud en dat helpt niet. Zeker niet als je in tijdnood komt en dan de klok uit het oog verliest om vervolgens door je vlag te gaan. Helaas staat de volgende hatelijke nul voor ons op het schoolbord.
Jaap Rotte komt eerst beter te staan (pion voor) maar ergens in de partij gaat het ook bij hem mis. Ik durf bijna niet meer naar het bord te kijken en realiseer me dat het zo maar eens helemaal verkeerd zou kunnen aflopen. Het is 3-1 in het voordeel van de thuisclub terwijl Harm Jonker en ik nog aan het spelen zijn.
Naast Harm gezeten ben ik deels getuige van de Franse partij die hij met zwart speelt. Dit verloopt geheel in de stijl die we van Harm zijn gewend: vlot, agressief spel en af en toe ontevreden mompelend over de stelling die ontstaat. De combinatie van een goed geplaatste witte loper en een schijnoffer overrompelen de tegenstander van Harm. Die laat zich mat zetten en daarmee komen we een beetje terug in de race.
Dan rust een zware last op mijn schouders.
Ik besluit dat 40. Txd5 genoeg zou moeten zijn om ten minste remise te kunnen maken. Deze zet lijkt mijn tegenstander van de wijs te brengen want er volgt 40…Td8? (direct 40…g6 was de aangewezen zet), 41.Pd4 g6 42.Pc6 gxf5 43.Pxd8 Ke8 44.Pc6
En zwart staat verloren. Hij sputtert nog wat tegen en strijkt de vlag op zet 55. Pfff, toch nog een gelijkspel kunnen realiseren tegen De Uil. Zo zie je dat de sterkte op papier vooraf niet altijd wat zegt over de uitslag van een wedstrijd.
Voordat we vertrekken krijgen alle spelers een flesje speciaalbier. De reden daarvoor is onduidelijk. In ieder geval smaakt het me goed op de weg terug.
Piet Muller (1542) ā Jan Willem Spanjer (1582) 1 ā 0
Aad Vledder (1469) ā Frits Bakkes (1448) 0 ā 1
Gerard Draaisma (1299) ā Jan van Dorsselaer (1536) 1 ā 0
AndrĆ© Beijk (1395) ā Jaap Rotte (1574) 1 ā 0
Pim Redeker (1522) ā Mark Hemelrijk (1511) 0 ā 1
Jan Plomp (1400) ā Harm Jonker (1448) 0 ā 1
De Uil N3 (1438) ā HWP Haarlem N4 (1516) 3 ā 3
