HWP 2 startte als favoriet tegen het op papier zwakste team van de Promotieklasse NHSB: KC 5. Daar kwam bij dat KC 5 twee van hun sterkste spelers misten, zodat van enige spanning in deze wedstrijd geen sprake kon zijn. De uitslag van 6-2 doet dat ook vermoeden, maar de tegenstand van KC 5 was in de praktijk groter dan verwacht was.

Oegstgeest ’80 – HWP Haarlem 3½ – 4½
HWP 2 kwam snel met 3-1 voor. Harry Lips had weinig moeite met Henk Verdam (die met zijn lage rating inviel op bord 2) al gaf Harry achteraf aan dat hij zelf wel erg vroeg offerde. Tegen een sterkere tegenstander was dat wellicht minder goed verlopen. Adrie Pancras speelde tegen een andere invaller, Arnoud Hendrikse. Die zette in de opening zijn stukken niet op al te goede plaatsen. Adrie offerde zijn toren op f7 waarna hij het punt al telde. Arnoud koos echter voor een onverwachte, maar wel goede, afwikkeling waardoor Adrie plots een toren tegen twee pionnen achterbleef maar wel een kansrijke stelling overhield. Arnoud miste ergens een remisekans en na een blunder ging hij mat. René in ’t Veld hield de hele partij het initiatief en dat kostte tegenstander Roy Schimmel zeer veel tijd. Aan het slot had René nog bijna een uur tijd over en Roy nog enkele seconden. 3-0. Bart Stam speelde tegen Sebastiaan Kerkvliet. Je merkte aan Bart dat hij wedstrijdritme miste. Hij verloor vrij rap. Verder maar geen woorden aan vuil maken. De resterende borden waren vrij onduidelijk. David had een stuk geofferd, Sander had een pionnetje meer in een dame-toren eindspel, Pepijn ging vol het gevecht aan en had daarbij ook een stuk geofferd en Peter had tot dan toe niets bereikt en kreeg een remise-aanbod. Het kon dus nog makkelijk 4-4 worden, werd gemeld. Peter Beerens wees tegen Koos Min het remise-aanbod af. Objectief stond Koos zelfs in de Plus in het dubbele toreneindspel met beiden vijf pionnen maar Peter meldde later dat hij nog een kansje zag. Na het totaal uitmelken van dit eindspel kon Peter een vol punt bijschrijven. Complimenten van menig teamgenoot voor Peter. Pepijn behield – ondanks de ongelijke materiaalverhouding en zicht op het absurd grote horloge van Wes – toch het dynamisch evenwicht. Tegenstander Wes Galekop was helemaal murw gespeeld door de tactische mogelijkheden in die partij, zodat hij onverwacht en met nog weinig bedenktijd plots zijn stuk teruggaf. Pepijn won daarna direct. Sander Helsloot kon zijn stelling consolideren en won nog een pion. Daarna was het slechts een kwestie van techniek alvorens Sander het punt kon bijschrijven. David had na een tijdje nadenken een kansrijk stukoffer gespeeld. Zijn tegenstander – nieuw lid Jurjen Rooze – speelde een goede partij, vond de weerlegging van het offer en won na nog een aantal aardige momenten. Al met al een goede 6-2 overwinning. De eerste wedstrijd als favoriet hebben we waargemaakt. Opvallend in de Promotieklasse is dat de andere titelkandidaten Kijk Uit en De Uil hun eerste wedstrijd verloren. René in ’t Veld (2060) – Roy Schimmel (1896) 1-0
Harry Lips (2001) – Henk Verdam (1610) 1-0
David Joziasse (1917) – Jurjen Rooze (1929) 0-1
Pepijn Steenbergen (1945) – Wes Galekop (1896) 1-0
Peter Beerens (1935) – Koos Min (1846) 1-0
Bart Stam (1968) – Sebastiaan Kerkvliet (1732) 0-1
Sander Helsloot (2067) – Jonathan de Kleuver (1733) 1-0
Adrie Pancras (1903) – Arnoud Hendrikse (1644) 1-0