Aldus luidde het commentaar van Leen Pfrommer in 1981, toen Hilbert van der Duim tijdens het WK allround in Oslo een ronde voor het einde zijn benen stilhield. In de wedstrijd van N2 tegen De Vennep N1 was er sprake van een déjà-vu…

Het was duidelijk, HWP-N2 moest winnen van De Vennep-1 om nog kans te maken op behoud in Klasse-1B van de NHSB. Met slechts één matchpunt uit vier wedstrijden stijf onderaan, leek dit een schier onmogelijke opgave. Maar, met een aanpassing van spelers en dus speelsterkte, en een tot op het bot toe gemotiveerd team, achtte ik een positieve uitslag tot de mogelijkheden.

Veel heb ik niet meegekregen van de partijen. Na ongeveer een uur spelen had ik het gevoel dat op al onze borden het verwachte openingsvoordeel zich nog niet had geopenbaard. Sterker, Jan Seeleman stond zelfs verloren, zoals hij zelf later beaamde. A3 Pancras had, net als ikzelf, een pion geofferd voor spel. Kir had een aanval op de koningsvleugel, terwijl Bart juist een koningsaanval moest pareren. Het spel van Herwig is altijd lastig te doorgronden, net zoals het spel van Enno.

Enfin, Kir kreeg remise aangeboden, terwijl zijn tegenstander nog maar een slokje van zijn Affligem nam. Kir was, zo vertelde hij later, angstig voor een reprimande van mijn kant, sloeg het aanbod af en speelde zoals Louis van Gaal dat zo mooi verwoordde: The death or the gladioli. Bart had ondertussen ook een remiseaanbod ontvangen maar durfde ook tot het gaatje door te spelen.

Het eerste resultaat kwam binnen: Jan Seeleman had zijn stelling klaarblijkelijk zodanig weten te verbeteren dat hij remise overeen kwam met zijn tegenstander.

Opeens ging het hard met de uitslagen. Michael Kubbenga, remise “ik heb het geprobeerd, maar er zat niet meer in”. Bart de Valk, remise, zoals gezegd tot het gaatje. Enno Noordhoff, verlies, zonder commentaar. Enno bleek een toren verspeeld te hebben. Herwig DeVolder, gewonnen, vanwege een toren op de zevende rij, die werd bijgestaan door een paard op veld f6.

Nog drie partijen te gaan, en ik vroeg naar de stand aan één van mijn teamgenoten. Twee tegen twee!! Hoe kan dit, er zijn vijf borden gespeeld?? Oké, tweeëneenhalf beide. Kir haalde nog een Affligem terwijl A3 via de f-lijn een prachtige batterij van torens en dame had gecreëerd. Ikzelf zat licht tot matig in de problemen. Niet alleen mijn tegenstander, de stelling, maar ook de tijd begon een aardig gewicht in de schaal te leggen. Mijn stelling begon een tikkeltje te kantelen, van wellicht verloren, naar remise.

A3 zijn tegenstander begon, daar waar mogelijk, zoveel mogelijk stukken te ruilen. Bij Kir waren beide dames achter de linies gekropen. De spanning loopt op, en het publiek stroomt toe. Ik ontvang, bij een bepaalde zet, een kritische blik van Harry Lips om twee zetten later een goedkeurend knikje van Ben de Jong in ontvangst te nemen. Met (te) weinig tijd op de klok dwaalt mijn blik naar links (A3).

Hierna naar rechts (Kir) en ik schat beide partijen op remise. Ik heb de mogelijkheid om door middel van eeuwig schaak remise af te dwingen. Bij een stand van drie tegen drie, aangevuld met drie remises zou de wedstrijd gewonnen zijn. Ik herhaal de zetten en mijn remise is een feit. Ook Kir en A3 halen hun halve puntje binnen. Hoe groot was de teleurstelling toen bleek dat mijn berekening van de uitslag niet helemaal valide was en de einduitslag vier tegen vier bleek te zijn.

Thuis kon ik de slaap niet vatten en om een uur of vier had ik een déjà vu……
“Hilbert, je moet nog een rondje!” (nos.nl) oftewel: “Berend, je moest doorspelen”.

Saillant detail: door deze 4-4 zijn wij gestegen van plaats 8 naar plaats 6. Er is nog hoop!!!

Persoonlijke uitslagen:

Enno Noordhoff 2002 – Harold Hoegen Dijkhof 1828                     0-1

Herwig Devolder () – André Duijvensteijn 1825                     1-0

Michael Kubbenga 1889 – Richard Copier 1786                     ½-½

Jan Seeleman 1883 – Ben van Heerden 1811                     ½-½

Bart de Valk 1770 – Arie Meruma 1784                     ½-½

Adrie Pancras 1755 – Csaba Hadar ()                    ½-½

Berend van Maassen 1793 – Gerben van Duijkeren 1710                     ½-½

Kir Teo 1743 – Gerrit de Jong 1677                     ½-½

Gemiddelde rating          1834  1774 4-4