Na afloop van de online competitie organiseerde de KNSB (lees: Koos Stolk) ook online op chess.com de KNSB-beker. De formule lijkt op die van de Champions League: Eerst poules van zes of vijf viertallen, de beste drie van elke poule plus de twee beste nummers 4 gaan door naar de KO-fase met 32 teams. Voor het HWP-team hadden zich zeven spelers beschikbaar gesteld. Omdat ik het best op de hoogte leek van de valkuilen van chess.com, bombardeerde ik mijzelf tot non-playing captain.
Op de eerste dag traden Richard en Rob Duijn, Peter Beerens en Max Merbis aan. In de eerste ronde van de poule troffen we meteen de sterkste tegenstander: Voorschoten, met op de topborden broer en zus Midas en Rosa Ratsma. Dat werden de tegenstanders van onze topborden Richard en Rob Duijn. Het werd een bloedstollende veldslag. Peter Beerens op bord 3 hield tegen de sterke Jip Damen de eerste partij met wit remise, maar kwam met zwart al snel in de problemen die hij ondanks taai verzet niet meer te boven kwam. Max Merbis walste in de eerste partij moeiteloos over Roderick van Kempen heen. Wellicht een tikje overmoedig geworden ging hij in de tweede partij wat frivool ten aanval. Na wits 17.Pg5 stond het zo:
Hier ging zwart in de fout met 17 …Pb6? (Na 17. …De5 18.Pe4 Lxe4 19. Lxe4 Td8 heeft wit wat compensatie voor de pion). Max sloeg onmiddellijk toe met 18.Pxe6! fxe6 19.Dxe6 Kf8?! (hier had zwart eieren voor zijn geld moeten kiezen met 19…De7 20. Dxb6 0-0, maar ook dan staat wit veel beter). Nu gaat het hard na 20. Le3 (20. La3! was nog sterker geweest) Te8 21 Dxb6 Dxb6 22. Lxb6 en wit won gemakkelijk.
Helaas scoorde Voorschoten op bord twee 2-0: WIM Rosa Ratsma was Rob Duijn twee keer duidelijk de baas vooral dankzij haar voortreffelijke openingsbehandeling. Op het eerste bord vochten Midas Ratsma en Richard Duijn twee enorme duels uit; de moeite om na te spelen, dat kan via https://www.chess.com/club/matches/live/hwph1/667558. In de eerste partij offerde Midas de kleine kwaliteit en dat zag er veelbelovend uit. Richard vond echter de goede actieve verdediging en kwam in het voordeel. Dat gaf hij met Dxe6 in een klap weg, maar hij verdedigde zich taai en vindingrijk. Met een kwaliteit minder bracht hij zo veel dreigingen op het bord dat Midas geen winst kon vinden. Een zwaarbevochten remise. Met zwart greep Richard mis kort na de opening. Dat kostte kwaliteit en pion, maar opnieuw bleef hij inventief en vasthoudend verder spelen. Midas kon geen winst vinden en na dameruil stond Richard plotseling beter. De gelijkmaker in de wedstrijd lag op zijn slof, maar via binnenkant paal stuitte de bal weer het veld in. Er restte een toreneindspel met twee tegen één pion, dat niet te winnen viel. Gezien de stand in de wedstrijd bleef Richard op winst spelen en ging hij met zijn koning op avontuur. Plots kon Midas met een kleine grap toeslaan en ging de partij voor Richard zelfs nog verloren. Voorschoten won daarna makkelijk zijn overige wedstrijden en werd poulewinnaar.
In de tweede ronde tegen Fischer Z liep het beter. Het begon ermee dat een van de spelers van de Amsterdammers verdwaalde in het doolhof van Chess.com en zich niet op tijd kon aanmelden voor de wedstrijd. Dat betekende twee reglementaire enen voor Max. Peter Beerens hield de gevaarlijke Casper Blaauw op 1-1 en Richard won makkelijk met wit en vanuit slechtere stelling met zwart. Rob kwam eindelijk een beetje op stoom. Met zwart hield hij de eerste partij op het nippertje remise via een vesting en met wit combineerde hij Bram van Dijk van het bord vanuit deze stelling:
Hier kwam 25.Txf6! Dxf6 26.De8+ Df8 27. Lh7+! Kxh7 28. Dxf8 en wit won snel.
Na deze 6,5-1,5 overwinning en een vrije ronde in ronde drie stonden we na de eerste speeldag tweede in de poule, met nog wedstrijden tegen nummers 4 en 5 te gaan. Er kon ons weinig meer gebeuren, ook een derde plaats was voldoende om door te gaan naar de KO-fase. Voorschoten was niet meer in te halen, maar een tweede plek in de poule zou ons een makkelijker tegenstander opleveren in de eerste KO-ronde.
Max was de tweede speeldag afwezig, maar Hubrecht van den Brekel en Chenwu Zhu stonden klaar om een middag mee te spelen. Omdat Richard Duijn een middag plaatsmaakte, bestond ons team voor de tweede speeldag uit Rob Duijn, Hubrecht van den Brekel, Peter Beerens en Chenwu Zhu. In de vierde ronde tegen SV Oisterwijk liep het soepel. Chenwu won tweemaal snel van een Oisterwijkse (jeugd)speelster en Peter won de eerste snel en de tweede door een mouse-slip van zijn tegenstander in een remiseachtige stelling. Hubrecht kwam in de eerste snel beter te staan, maar liet zijn tegenstander ontsnappen in het eindspel. In de tweede was het andersom: Hubrecht werd overspeeld in het middenspel, maar zijn tegenstander miste de winst en liet Hubrecht ontsnappen met een herhaling van zetten. Rob won de eerste regelmatig en gemakkelijk, maar daardoor in slaap gesust gaf zijn tegenstander in de tweede partij de kans om een bekend dameoffer te brengen, dat tot het beroemde “zeekadettenmat” leidt. Leuk voor de Oisterwijkers maar door de 6-2 winst en de winst van Oud-Zuylen Utrecht tegen Fischer Z was onze plaatsing voor de KO-fase zeker. In de laatste fonde tegen Oud-Zuylen speelden we alleen nog om de tweede en derde plaats, waarbij HWP bij een gelijkspel tweede zou worden.
Nu sloeg Chess.com toe: slechts twee Utrechters slaagden er in zich tijdig aan te melden en omdat er vier spelers vereist waren, annulleerde chess.com de wedstrijd. Geen uitslag! Wat nu? Overleg met Koos Stolk resulteerde erin dat we een nieuwe poging zouden wagen de wedstrijd vast te stellen later op de dag. Maar ook dat lukte niet. Koortsachtig mail- en Whatsapp-overleg resulteerde uiteindelijk in de afspraak de wedstrijd in 4-4 te laten eindigen zonder spelen. Zuur voor onze spelers die zich de hele middag beschikbaar hadden gehouden. Maar we waren tweede in de poule en zouden twee weken later in de eerste KO-ronde aantreden tegen MSV uit Meppel.
Vermoedelijk zouden de Meppelaars zich voor deze match versterken met hun twee sterkste spelers, GM Dennis de Vreugt en Richard Berendsen (rating 2285). Het was duidelijk dat ook wij zo sterk mogelijk moesten opkomen, anders zou het bekeravontuur snel afgelopen zijn. Daarom deed ik een beroep op onze FM Bart Gijswijt en reuzendoder Collin Boelhouwer. Omdat zij nog weinig rapidpartijen op chess.com hadden gespeeld waren hun rapidratings op dit platform nog onder de maat en werden zij door chess.com op de laatste twee borden ingedeeld. Ook de Meppelaars kampten echter met dit probleem, zodat Collin het op bord drie mocht opnemen tegen Dennis de Vreugt en Bart op bord vier tegen Richard Berendsen.
Rob Duijn opende voor ons de score via een vlotte zege met wit tegen de zwakste Meppelaar. Richard moest met zwart afwikkelen naar en dode remisestand, maar bij Bart en Collin zag het er niet goed uit. Collin ging inderdaad ten onder tegen de GM in een variant van de Catalaan, die zeer speelbaar heet te zijn voor zwart maar in de praktijk toch niet tot helemaal gelijk spel leidde. Na een onnauwkeurigheid van Collin ging er een zwarte pion verloren en was winst voor Dennis een kwestie van techniek. Bart haalde met wit geen voordeel uit de opening en langzaam zette Berendsen druk op zijn stelling. Er kwam een afwikkeling naar een voor Bart slechtstaand eindspel op het bord. Dat werd door beide spelers duchtig mishandeld, maar zwart bleef in het voordeel. Bart vluchtte in een eindspel met ongelijke lopers en een pion minder dat misschien houdbaar was, maar niet zoals hij het speelde. Zo was de eerste ronde met 2,5-1,5 voor Meppel.
In de tweede ronde bracht Rob de partijen weer op gelijke hoogte. Hij speelde een eindspel met torens en een sterk paard tegen een slechte loper superieur en gaf wit geen enkele kans. Richard kwam met wit lekker te staan, maar concrete winstplannen waren niet voorhanden. Vol op winst spelen zou riskant zijn, dus na wat plaagstootjes werd de vrede getekend. Nu moest er uit de partijen van Bart en Collin nog één punt komen, want door de tie-breakregels (score laagste bord valt af) zou HWP dan doorgaan naar de volgende ronde. En dat zat er wel in want Collin was bezig met een prachtpartij tegen Dennis de Vreugt. Hij won een pion, iets later nog een stuk en ondanks een kleine uitglijer hield hij een totaal gewonnen eindspel over dat de grootmeester nog genant lang doorspeelde. Daarmee waren we door en ook Bart won nog. Hij stond de hele partij minder, maar wit overschreed de tijd in een nog steeds betere stelling.
Een dik uur later traden we aan tegen Spijkenisse, dat uitkwam met Jordy Lahaye (broer van de sterkere Rick), Erik Both, Maurits van der Linde en Richard Koopman. Op rating waren we favoriet, vooral op het laatste bord, waar Bart het zou opnemen tegen 1800-speler Koopman, die overigens in de vorige ronde zijn team aan de overwinning had geholpen tegen ZSC-Saende. Nu bleek echter dat online-rapid iets anders is dan een echte bordpartij en bovenal dat Bart zijn dag niet had. Hij kreeg een ingewikkelde stand, die normaal gesproken een kolfje naar zijn hand zou zijn. Nu greep hij echter mis met een misplaatste kwaliteitswinst, die wit de kans gaf op een vlammende aanval. Dat liep niet goed af. Richard Duijn had toen de score voor HWP al geopend: in een gelijke stelling greep Lahaye lelijk mis; via een listig tussenzetje won Richard een vol stuk. Broer Rob bracht ook een vol punt binnen. In het dameloze middenspel pakte hij een pionnetje, hij wikkelde af naar een toreneindspel dat tegenstander Both waarschijnlijk remise had kunnen houden. Maar Rob bleef aanhouden en uiteindelijk kon hij rustig twee minuten uittrekken om het pionneneindspel dat na torenruil ontstond uit te tellen. Collin had op bord 3 opnieuw te maken met de op papier sterkste tegenstander, Maurits van der Linde. Die greep onmiddellijk zijn kans toen Collin even niet scherp was in een dameloos middenspel. 2-2 na de eerste ronde, wat zouden de partijen met verwisselde kleuren brengen?
Richard kreeg met zwart een prettige stelling met ruimteoverwicht, maar veel meer was het niet. Hij slaagde erin een pionnetje mee te snaaien, maar het resterende toreneindspel bleef binnen de remisemarge. Bij Bart ging het opnieuw niet naar wens. Zwart kwam positioneel beter te staan en na ruil van de zware stukken kwam er een verdacht eindspel op het bord. Een remiseaanbod van zijn tegenstander nam hij dan ook snel aan, toen duidelijk was dat Collin en Rob ook remise konden bereiken. Collin stond misschien zelfs op winst in de slotstand, maar door een herhaling van zetten bij Rob zou het 4-4 worden. De tiebreak-regel dat bij 4-4 de score op het laatste bord afvalt, zou in ons voordeel uitvallen, dus die laatste twee remises werden snel gepakt!
Het bekerteam bij de laatste acht! In de volgende ronde op 15 mei wacht ons het team van Zuid-Limburg, dat met GM Daniel Hausrath, IM Christian Seel uit Duitsland, FM Lennert Lenaerts uit Belgie en Ruud van Meegen uit Nederland een zeer sterk internationaal team op de been brengt. Wie wil weten hoe dit afloopt, kan op 15 mei om 13 uur meekijken via deze link.
