Het eens zo roemruchte Philidor Leiden is afgezakt naar de derde klasse van de KNSB. Het kan verkeren. In 1967 stond Philidor nog op het punt om Nederlands kampioen te worden. Etmans hoefde alleen nog maar een gewonnen staand eindspel te winnen tegen Tilstra (Philidor Leeuwarden). In die tijd werd er nog afgebroken en de arme Etmans toog nog twee keer naar Friesland (na zet 80 werd opnieuw afgebroken) om ondanks de messcherpe analyses van RAG de Graaff en de Pikets niet verder te komen dan remise. Het lijkt wel of ze die slag nog steeds niet te boven zijn. Maar misschien was hun bekerteam ook wel geïmponeerd door het bezoek van een van de koplopers uit de tweede klasse, met een selectie van vier spelers met een vracht elopunten meer, vooral na de eerder die dag uitgekomen nieuwe ratinglijst.
Het effect van dit alles bleek al gauw aan bord een. Nico Kuijf, normaal voor de duvel en z’n ouwe moer niet bang, speelde tegen András en kreeg meteen na de opening het standaard schijnoffer Pd5 tegen zich (er stond een pion op e6). Na slaan wint wit door een penning een paard op c6 terug en staat misschien ietsje beter. De stelling was echter niet helemaal standaard, en zwart had een tussenzetje waardoor hij een dame kon winnen, tegen twee stukken en een toren. Dit hadden beiden gemist en op dat moment deed de ongelukkige Kuijf een grafzet, schudde mismoedig het hoofd, en gaf meteen op. In de analyses konden ze het niet eens worden. András wilde wel tegen de drie stukken spelen, maar Kuijf beoordeelde de stelling als ‘completely winning’, voor hem dan.
Aan bord drie speelde Pieter tegen Herman van Halderen. Hij zette de opening niet erg ambitieus op, met omslachtige manoeuvres van de witveldige loper, die tevergeefs op zoek was naar enig nuttig emplooi. Zwart pakte het centrum (pionnen op c5, d5 en e5), maar zette achter dit zwarte scherm zijn stukken neer op velden, die, zo leek het wel, toevallig beschikbaar waren. Pieter knabbelde wat aan het centrum (een brutale f-pion stond zowaar op de vierde rij), en kreeg door een coöperatieve geste van zijn tegenstander de gelegenheid een sterk kwaliteitsoffer te brengen waardoor het stellingsbeeld totaal veranderde. Plots stond de pion of f6, ondersteund door een zwartveldige loper, gelijk een vuurtoren op b2. Toen Pieter ook nog de cavalerie erbij haalde, liet hij zien dat hij wel degelijk snel en onberispelijk kon afwikkelen naar winst.
Ondertussen deed Bart tegen Harry de Vliet zijn zetjes. In de opening had zijn tegenstander al na 5 zetten groot voordeel laten liggen en ook in het vervolg speelde hij uiterst solide en sjablone. Om er toch nog wat van te maken deed Bart een riskante winstpoging: bij de stand 2-0 bood hij remise aan! Uiteraard moest wit dit aanbod weigeren en als een bezetene op winst gaan spelen, toch?! Maar wat kun je verwachten, als je tegenstander je zelfs al vousvoyeert en in een team speelt dat eigenlijk al niet de eerste ronde wilde spelen, laat staan een tweede? Het aanbod werd met vochtige ogen geaccepteerd.
Max speelde tegen Leonore Braggaar, de vigerend jeugdkampioene in de categorie Meisjes A (t/m 20 jaar) en net als afgelopen zaterdag liet hij zich inspireren door een recente partij van Morozovich. Pas later in de partij realiseerde hij zich dat Moro in beide partijen wit had terwijl hij vandaag toch echt met zwart speelde. Gelukkig week Leonore na 12 zetten al af, waarna een ingewikkelde en tactisch beladen stelling ontstond. Zwart dirigeerde een paard naar b4 met de dreiging Pc2+ (kwaliteitswinst) of eventueel Pxa2+ (pionwinst), een gedurfde actie waarvan geen terugtocht meer mogelijk was. Wit riposteerde koeltjes met Kd1 en a3 en het paard was gevangen, maar het kon door nieuwe dreigingen een aantal zetten en prise staan waarna in een rondslag lichte stukken werden geruild en het paard dominant op d4 verscheen. Daarna kon het zware geschut de arme witte koning in het centrum gemakkelijk opbrengen.
Voor de verandering zijn we de eerste ronde nu een keer overtuigend gepasseerd en kunnen we ons opmaken voor een revanche tegen de Kennemer Combinatie. In een vorige bekerwedstrijd in een bejaardenhuis in Bloemendaal (of is dat nou een pleonasme?) werd het vier-nul voor de KC’ers. Trainingskampje, heren?
Alleen voor leden van HWP Haarlem: de partijen
