In de aanloop naar Sinterklaas neemt de weggeefneiging om anderen te plezieren hevig toe. Maar dat moet dan wel gelden voor alle deelnemers. In de wedstrijd van ons tweede tegen Wormerveer zaten alleen onze mannen (lees: uw verslaggever) in de cadeaumodus, wat leidde tot een 3-3 gelijkspel We blijven wel tweede staan in de ranglijst.
Eerste helft
De wedstrijd tegen WSC De Pion kan gekarakteriseerd worden door twee geheel verschillende helften: bij ‘rust’ stond het 3-0 en de eindstrand was 3-3. Zo gaat het tegenwoordig ook vaak bij het voetballen: grote achterstanden/voorsprongen smelten weg als sneeuw voor de zon. Ajax, Feyenoord en WSC De Pion op een rijtje.
De scores kwamen voor ons aan de drie laagste borden. En dat ging behoorlijk soepel. De score werd weer geopend door Sjoerd. Zijn slappe opening verleidde zijn tegenstander tot scherp en goed spel, maar hij vergreep zich enorm:
Wit heeft zojuist een nieuwe zet gespeeld (8 h3) en zwart speelt een goeie: 8 .. h5! een zet die ik vooral ken uit de ruilvariant van het Spaans. Sjoerd hoeft dan niet lang na te denken en pakt het stuk: 9 hxg4 Veiliger is 9 Ph4. .. hxg4 10 Pg5
De machines houden het hier op een gelijke stelling, maar niet na zwarts moeilijk te begrijpen volgende zet: 10…Lc5?, waarna wit na 11 Pce4 Pxe4? 12 dxe4 gewonnen staat. Want wit slaat op g4 en kan dan de h-lijn plomberen met Lh3 of Ph3.
Logischer ziet vanuit de diagramstelling 10…0-0-0 eruit met een spannende stelling met kansen voor beide partijen.
Niet veel later viel de 2-0 door een overwinning van onze teamleider. Ook hier liep de opening voor onze man, Bart, niet erg naar wens:
Heel curieus hoe de centrumpionnen hier langs elkaar gegleden zijn, maar zwart kon hier fors voordeel krijgen met 9 .. f5! Zwart overrompelt wit dan na 10 Lc2 Pf6 11 Pf3 Lb4+ 12 Pbd2 0-0 (12 .. Dc7) met zijn centrumpionnen.
Gelukkig speelde zwart 9 .. Pf6?! maar ook dan heeft zwart, ongeveer een punt, voordeel. Beide partijen wisselen dan om de beurt slechtere zetten uit, maar de grote ommekeer komt op zet 23:
Bart heeft een koningsaanval ondernomen, maar zwarts stelling is te stevig. Bart doet een laatste poging tot verzet met 23 d7! en dwingt zwart tot een keuze uit drie smaken: slaan op d7, slaan op g5 of de loper wegzetten. Hans koos de slechtste: 23 .. La6? 24 Dh4! Lc7 en wit had nu een beslissende klap kunnen uitdelen met 25 Ld5, maar dat liet Bart achterwege. Die beslissende klap kwam enkele zetten later:
Zwart denkt dat hij met zijn toren op a6 de zesde rij beveiligt. Maar dit loopt fout: 28 Te8 Td6 29 Tae1 Txd7 30 Txf8+ en zwart gaf op, want hij loopt mat.
Het derde punt voor de ‘pauze’ werd gescoord door Harrie. Hij speelt met zwart de ambitieuze Tsjigorin-variant in het damegambiet. Weer komt de WSC’er in het voordeel, en weer geeft hij het voordeel snel weg.
We zien het bekende Tsjigorin-thema: wit loperpaar tegen zwart paardenpaar. Daarbij is wits pionnenstelling niet ideaal (veld c5 kan zwak worden), maar zijn dynamiek is veel belangrijker. Er volgt nu een klein foutenfestivalletje: 12 Lg5?! Pxd5?? Dit geeft een stuk weg. 13 Dxd5?? maar nu niet meer, want na 13 .. Dxd5 14 exd5 Pf3+ 15 Ke2 wint zwart het stuk terug en heeft tevens een gewonnen stelling. Als wit in plaats van met de dame op d5 te slaan dat met de pion (13 exd5) doet, staat hij gewonnen. Harrie speelt het mooi uit en de beslissende slotaanval is te mooi om niet te laten zien:
Wit heeft het zo actief mogelijk gespeeld (met een ‘koningsaanval’), maar hier heeft zwart een leuke: 27 .. Pe6+ en na 28 dxe6 b6+ gaf Serge op.
Tijd voor koffiepauze met een 3-0 voorsprong, leuker kunnen we het niet maken. Vooral omdat de drie topborden zeker een punt leken op te leveren. Maar het is al verklapt: het liep anders.
Ben speelde een soort BenOnly, maar niet helemaal. Hij speelde het namelijk met d4, terwijl hij mij altijd uitlegt dat je het altijd met d3 moet doen. Hij streed voor wat hij waard was, maar de nederlaag kon hij niet ontlopen (3-1). Jan was gelukkig goed uit de opening gekomen, terwijl uw verslaggever steeds meer voordeel kreeg. Wat kon er nog misgaan?
Allereerst: er kan iets misgaan met de klok. Jan en zijn tegenstander Marc Norden speelden een vurige partij, waarin Jan eerst voordeel kreeg, maar geleidelijk de greep op zijn stelling verloor. Maar op het moment dat Jans stelling kansloos was geworden en hij nog drie seconden op de klok had, ontdekten de spelers dat er de hele partij geen increment (10 seconden) was toegevoegd Aan wedstrijdleider Harry Lips dit op te lossen. Hij baalde natuurlijk dat hij de klokken niet allemaal gecontroleerd had, maar omdat ook N1 speelde, was dat een heidense klus. Jan stelde nog voor om remise af te spreken, maar dat was voor de tegenstander niet zo acceptabel, want dan zou de wedstrijd voor Wormerveer verloren zijn. Er kwam een interessant tussenvoorstel: afhankelijk van de uitslag van Enno’s partij zou er remise worden gegeven als diens partij remise werd of gewonnen door Enno. Maar als Enno zou verliezen, dan gaf Marc geen remise. Dat beviel Jan niet en hij gaf de partij op.
Intussen zat Enno in een zware partij, waarbij hij lange tijd aan het roer stond. Of lange tijd? De hele tijd op Ć©Ć©n moment naā¦
Ach het leek zo’n mooie positionele partij, maar Enno kwam wel in een uitvluggerfase terecht en dat is, in de NHSB althans, nooit goed gekomen. In de KNSB is het met 30 seconden increment een heel ander verhaal, in de NHSB kom je met 10 seconden increment per zet nooit onder de tijdnood uit. De stelling na alle genoteerde zetten was prima voor uw verslaggever:
De machines geven zwart een punt voorsprong (-1) en het ziet er natuurlijk prachtig uit voor zwart: actieve koning, sterk paard tegen een zombieloper. Alleen had ik niet goed doorgekregen hoe het nu bij Jan was afgelopen. Ik had een vroege stelling gezien en dacht dat Jan minstens remise had gehaald en dat de wedstrijd al door ons gewonnen was. Dus ik meende dat we al gewonnen hadden.
Maar dat was amper van invloed op de hectiek van mijn partij tegen Stephan. Ik had dan wel een prachtige stelling bereikt, maar Stephan beet heftig van zich af en het is alleen maar jammer dat we nooit zullen weten hoe de eindstelling bereikt werd, want geen notatie.
In elk geval ontvouwde het drama zich in deze bijna-eindstelling:
Stephan en ik spelen al een hele tijd op het staartje increment en hier ging ik in de fout. In plaats van snel een torenzet te doen, zat ik vooral te kijken naar wat ik na een torenzet (Ta8-Tb8-Tc8-Th8: ze winnen alle) zou moeten spelen. Waarbij Kf6 me stoorde. Tot mijn eigen schrik besloot ik Kf6 te verhinderen met 1 .. Kf5??? waarna ik na 2 Kxf8 Pe6+ 3 Kg8 opgaf en de schade kon opnemen: wedstrijdoverwinning weg, ongeslagen status weg, slaaprust weg, allemaal in ruil voor onrust. Dit is me vaker overkomen in de NHSB.
De hele week woelt de begintekst van The End van The Doors door mijn hoofd:
Dit is het einde
Mooie vriend
Dit is het einde
Mijn enige vriend, het einde
Gedetailleerde uitslagen*
Brd | HWP Haarlem N2 (1914) | 3-3 | WSC De Pion N1 (1851) |
1 | Enno Noordhoff (2027) | 0 – 1 | Stephan Paternotte (1989) |
2 | Ben de Jong (1937) | 0 – 1 | Marc Hartog (1865) |
3 | Jan Seeleman (1921) | 0 – 1 | Marc Norden (1855) |
4 | Sjoerd van Raaij (1876) | 1 – 0 | Martin Selie 1799) |
5 | Harrie van der Peet (1874) | 1 – 0 | Serge Kramer 1754) |
6 | Bart de Valk (1849) | 1 – 0 | Hans Post (1845) |
* Dit zijn de ratings die gelden op het moment van spelen, dus die per 1 december 2024
Geef een reactie