De wedstrijd begon op verzoek van De Uil om 20.15 uur met een speeltempo van 1 uur 30 minuten en een increment van 10 seconden per zet. Dit alles in overleg met de NHSB.

Het begin van de wedstrijd zag er veelbelovend uit. Achter bord-5 was het Bart de Valk die het eerste halfje kon bijschrijven. De opening van Bart zag er goed uit, maar na Te5 en Ld6 van zwart liep de aanval van Bart een beetje dood. Als tweede was het Kir Teo achter bord-7 die een vol punt kon noteren. Prachtig positiespel op de damevleugel leverde Kir een fraaie vrijpion die niet meer te stoppen was.

Vervolgens was het invaller Michael Kubbenga, bord-6, die zijn partij op originele wijze naar zich toe kon trekken. Zijn zwarte pionnen op e4 en d4 kostte zijn tegenstander een vol stuk en later de partij.
Achter bord-8 trof Berend van Maassen een tegenstander die zijn witte stukken bijna niet over de vierde rij durfde te sturen. Diezelfde tegenstander deed na 26 zetten een remiseaanbod. Volgens afspraak wordt dan overleg gepleegd met die spelers die al klaar zijn met hun partij. Omdat de stand op de overige borden hoop gaf voor minstens anderhalve punt werd het remiseaanbod geaccepteerd. Er werd immers tegen de koploper gespeeld.

Drie punten van vier borden is op zich prima. Als vijfde in de rij van resultaten moest Enno Noordhoff, bord-1, zijn meerdere erkennen in zijn opponent. Het ratingverschil was evident, dus ook het resultaat. Nog niets verloren! Met Jan Seeleman achter bord-2, Harrie van der Peet achter bord-3 (is in bloedvorm) en Frank Beverdam achter bord-4 moest het toch lukken.

Jan stond beter en had zeker remise, Harrie remise en Frank stond gewonnen, maar toch zeker remise. Harrie had een eindspel bereikt met  pion tegen toren op beide vleugels van het bord en er werd tot remise besloten. Hiermee verliep de wedstrijd nog steeds zoals verwacht. Maar al naar gelang de avond vorderde begon het tij te keren.

Jan Seeleman was in het eindspel bang voor de zet f5 en speelde daarom zijn pion naar g6, maar hierdoor verloor hij zijn pion op e6. Jan speelde zo lang door dat hij uiteindelijk mat stond. Dit was een streep door de rekening. Gelukkig hadden we Frank nog aan het spelen. Maar……

Frank verspeelde eerst een pion op c4 en vervolgens nog één. Dit verlies bleek Frank zoveel problemen op te leveren dat opgave niet meer te voorkomen was.

Teleurgesteld omtrent het resultaat 4½ tegen 3½ trokken wij onze jassen aan om huiswaarts te keren. Bij het verlaten van het gebouw De Bestemming werden wij aangenaam verrast met een flesje bier dat aan ons werd uitgereikt vanwege het 90-jarig bestaan van Schaakclub De Uil.
Een pleister op de wonde.