HWP N2 verliest van Volendam

Na het verlies in de vorige ronde tegen de koploper hadden we de hoop en misschien ook de verwachting dat we tegen Volendam weer de weg omhoog zouden vinden. Dat heeft niet zo mogen zijn. Het werd een krappe nederlaag.

In de wedstrijd kreeg onze kop klop. Door ondergetekende werd daaraan een negatieve bijdrage geleverd door te verliezen. Spelend met wit op bord twee kreeg ik een Benoni te bestrijden. Mijn sympathieke tegenstander had een perfecte strategie. Zijn passieve maar zeker geen slechte zetten gaven me een misplaatst goed gevoel. Hij vlocht een venijnige truc in de stelling waarin ik met open ogen intuinde en zo mijn dame verloor. Oftewel zoals een aanwezige grootmeester na afloop aangaf: de Benoni is strategisch/positioneel niet goed maar wit moet wel oppassen voor trucs.

Dat was spijtig: niet alleen voor mij maar ook voor het team want we waren net op voorsprong gekomen door een keurige, rechttoe rechtaan overwinning van Frank Beverdam met zwart op bord vijf. Hij won in de opening een pion. Ruilde een aantal stukken af. Won onderweg nog een pion en wikkelde vervolgens af naar een gewonnen pionneneindspel.

Onze andere Frank (Homburg) had iets eerder een solide remise gespeeld op bord vier. In het vroege middenspel vond een uitgebreide stukkenruil plaats. Uiteindelijk werd in een volkomen gelijke stelling op zet 29 remise overeengekomen.

De resterende partijen gaven me goede hoop dat mijn verlies goedgemaakt zou kunnen worden. Ennoā€™s partij kon nog alle kanten op, hij leek het initiatief te hebben, Pepijn en Kir stonden beter. De partijen die enige zorgen baarden waren die van Harrie en Berend.

Harrie spelend met zwart op bord drie kwam ongeveer drie kwartier na aanvang van de wedstrijd naar me toe en meldde vol zelfverwijten dat hij een stuk had verblunderd. In de opening had hij op e4 met een paard geslagen terwijl er op c6 ook nog een paard ongedekt stond. Een loper op d5 haalde vervolgens een van de beestjes op. Maar in het vervolg daarna leek het me dat Harrie toch nog redelijke tegenkansen kreeg. En tot op zekere hoogte had hij ook aanzienlijke compensatie voor het stuk in de vorm van twee pluspionnen en een mogelijke koningsaanval. Bij het naspelen van de partij bevestigde de computer deze indruk, rond zet 17 geeft ie wit slechts een klein voordeel. Harrie koos er echter voor om tegenspel te zoeken op de damevleugel. En dat gaf wit de gelegenheid om een doorslaggevende aanval op de zwarte koning op te zetten.

Op bord acht trok Kir met wit de stand gelijk in een enerverende partij. Vlak na de opening won Kir een pion met een kleine combinatie. Daarna liet hij de tegenstander in de partij terugkomen. Er volgde een fase waarin het niet duidelijk was wie er beter stond en waarom. Maar toen de dames geruild werden was het duidelijk dat Kir de beste kansen had. Weliswaar kwam er nog een zwarte toren op bezoek op d3. Maar die werd vakkundig ingekapseld en deed de rest van de partij niet meer mee. In feite speelde Kir toen met een toren meer. Dat resulteerde in stukwinst en een winnende koningsaanval.

Kort daarna of vrijwel gelijktijdig eindigde de partij van Berend in remise. Berend, op het laatste moment ingevallen voor de geblesseerde Bart, speelde op zes met wit. Er kwam een opening op het bord die Berend voor het eerst speelde, maar zijn tegenstander naar eigen zeggen al meer dan tien jaar. Of het daaraan lag weet ik niet maar op zet 18 verloor Berend de kwaliteit. Gelukkig stonden de stukken van zijn tegenstander daarna niet zo handig. Het hergroeperen kostte enige tijd die Berend benutte om een pionnetje te snoepen. Zijn tegenstander bood toen remise aan in een stelling die nog steeds beter voor hem was.

Dus bij een 3Ā½ – 3Ā½ tussenstand was alleen nog de partij van Enno met zwart op Ć©Ć©n aan de gang. Na een evenwichtige opening volgde een middenspel zonder dames. Enno kreeg een pion op d3 waarvan het onduidelijk was of die sterk of juist zwak was. Zoals het ging kostte de verwikkelingen Enno en zijn tegenstander veel tijd. De pion op d3 ging er uiteindelijk af maar daarvoor in de plaats kwamen de torens van Enno de witte stelling binnen. In de wederzijdse tijdnood hield wit die torens in bedwang en bleek het materiele voordeel van wit beslissend voor de partij en voor de wedstrijd: 3Ā½ -4Ā½ voor Volendam.

Zie voor de gedetailleerde uitslagen hier.

Over de auteur

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *