Het zou zomaar kunnen dat HWP Haarlem nog eerder dan we al dachten zijn debuut maakt op Teletekst-pagina 643. Luttele dagen na de promotie naar de Meesterklasse hebben we namelijk een ticket geboekt naar de landelijke bekerfinale, op Hemelvaartsdag ergens in Noord-Brabant. De strijd die hiervoor geleverd werd tegen de broeders van Bloemendaal was van epische proporties.

Een bekerteam bestaat uit vier spelers, maar toch verschenen zeven spelers van HWP K1 aan de start voor de regionale finale. Drie van onze spelers beunen namelijk bij als bestuur van schaakclub Bloemendaal, en kiezen ervoor om voor die vereniging uit te komen in de KNSB-beker. Dat mag, en dit gaf de finale een bijzonder tintje, zeker na de euforie van afgelopen weekend. Het bleek een heldhaftige strijd te worden op een memorabele clubavond.

De teamleider heeft kort geflirt met het idee van een tactische opstelling, maar gunde onze topscorer Rik een wedstrijd tegen de voorzitter van Bloemendaal, de heer L. van Wely. Dat bleek ook strategisch in het geheel niet verkeerd uit te pakken. Rik behandelde de opening prima en liet zich niet van de wijs brengen toen de grootmeester een pion gaf om verwarring te stichten.

Na 14…Le6 (rustiger is 14…Pc6) 15.Lxb7 Ta7 16.Ld5 Lh3 17.Tc1 Td7 18.Dc2

greep Rik zelfs het initiatief toen Loek met 18…Dc8?! suboptimaal voortzette. Na 19.Pe4 Lg7 20.Pg5 Lf5 21.e4 e6

22.exf5 exd5 23.cxd5 Te8+ geven de engines wit een dikke plus na 24.Kf1, maar na het gespeelde 24.Le3 en geforceerde 24…Dxc2 25.Txc2 Txd5 26.0-0

bereikte hij eveneens een stelling waarin hem weinig kon gebeuren.

Het was toen allang duidelijk dat de strijd bijzonder spannend zou gaan worden. Chenwu kwam goed uit de opening maar miste een paar finesses; Bart was verwoed aan het duwen tegen de muur van Rini, maar die is zoals bekend imposant en aalglad; en Chris moest zich verdedigen tegen een typische Rob Duijn-stelling, en moest dat ook nog eens zien te rooien tegen Rob Duijn zelf.

Bij Chenwu tekende zich het latere verlies af toen hij hier:

besloot met de pion terug te slaan. Mogelijk vreesde hij een toren naar d7, maar dat is na De8 niet zo erg omdat de dame op a4 ongedekt staat. Na 21…bxc5 22.Ta2! Lxf3 23.Lxf3 was 23…Tad8? een fout: na 24.Tad2

kan de loper nooit meer spelen omdat Td7 dan wel desastreuze gevolgen heeft. Na 22…Tab8 in plaats van Tad8 kan zwart verdedigen met Tb6; wit staat dan goed, maar heeft weinig aanknopingspunten om zijn stelling verder te verbeteren.

Tegenover deze mindere positie stond dat Bart iets wist te bereiken tegen Rini. Die moest zich hier:

verdedigen tegen mat met 23…f5 24.exf6 en nu zou 24…Pxf6 wit een structureel voordeel geven. Het gespeelde 24…gxf6 gaf de witte aanval nieuwe brandstof: 25.Tf3 Kh8

en hier zag Bart 26.Txd5! cxd5 (26…Dxd5 27.Dh7 mat; en ook 26…exd5 27.Df4 f5 28.Dxh6+ Dh7 29.Df4 is vreselijk) 27.Df4.

Hier hadden beide spelers 27…Dg7 28.Tg3 e5 29.Df5! gezien, want 29…Dxg3 is 30.Dh7 nog steeds mat. Zwart heeft hier echter nog 29…Dd7 30.Dg6 e4 en zwart leeft nog, al lijkt het eindspel alsnog moeilijk omdat de essentiële pionnen op d5 en e4 op wit staan. Gladde Rini speelde 27…Kg7 28.Tg3+ Kf7 29.Dxh6 Ke7, waarna een eindspel op het bord kwam waarin wit twee pionnen voor de kwaliteit heeft, waaronder een gevaarlijke vrijpion.

Chris was intussen ook aan het duwen, want Rob versmaadde hier:

voor het laatst om de boel te plomberen met 27.Pe5. Je hoort Peter Leko al ‘cemento!’ uitroepen.

Na 27.Pf1? e5! zeggen de leestekens niets over de objectieve beoordeling van de stelling – wit heeft nog steeds weinig te vrezen – maar het is wel ineens zwart met de kansen. Als na een flinke stofzuigeractie over de e-lijn de volgende stelling wordt bereikt, checkt Chris of hij daadwerkelijk voor de winst moet gaan.

Ja, dat moet hij van de teamleider, want Chenwu heeft inmiddels verloren, de teamleider zelf lijkt te gaan winnen en Rik gaat gewoon remise pakken, want we zouden niet eens weten hoe zwart hier ook nog maar kan proberen te winnen:

Bart beleeft dan nog een hachelijk moment als hij hier dameruil aanbiedt:

Het eindspel taxeert hij als gewonnen, en Rini blijkbaar ook. Het is grappig hoe dit werkt, want vier zetten eerder bood Rini in min of meer dezelfde stelling dameruil aan en ontweek Bart dit. Blijkbaar speelt de factor bluf, in combinatie met gebrek aan tijd op de klok, hier een belangrijke rol. Na 37…Dh8? 38.Df7+ haalde Bart het punt alsnog binnen, helemaal toen Rini vrijwillig de hoek in liep. Na 38…Kc8 39.Dxe6+ Kb8 40.De5+ was dameruil onvermijdelijk, zij het dat wit nu nog een beslissend pionnetje meer heeft.

Chris speelde in de vorige diagramstelling 39…d4, wat na een massaruil een pionneneindspel opleverde, dat zwart niet kon verliezen, maar wit wel:

We zien hier de verraderlijkheid van dit soort eindspellen. Rob speelt 47.g6, waarschijnlijk denkend: de zwarte koning slaat op b2 en dan promoveer ik met schaak. Wat je kunt vergeten, is dat je een zet langer onderweg bent, want na 47…hxg6+ 48.Kxg6 Kxb2 49.h5 c3 50.h6 c2 51.h7 c1D 52.h8D+ Kxa3 blijkt dat je een koningszet hebt gedaan, terwijl je na 47.h5 Kxb2 48.g6 hxg6+ 49.hxg6 c3 50.g7 c2 51.g8D c1D met louter pionzetten promoveert, en nog met 52.Da8 kunt verdedigen. Feit blijft dat ook dit eindspel in de praktijk meestal amper te verdedigen is.

Nu won Chris en dus kon het feest voorzichtig losbarsten. Helaas echter deed Rik alsnog zichzelf de das om.

Hier heeft hij het zich al wat moeilijk gemaakt, want zijn stukken hebben erg weinig bewegingsruimte. De wens om met 52.f3 te breken is begrijpelijk, maar na 52…Pe3+ 53.Kg1 Ke2 54.fxg4 Kxe1 55.gxf5 Ke2 moet je toch ineens switchen naar een ander soort verdediging, en dat is met weinig tijd geen sinecure.

Nog is het niet te laat, want na 56.Kh1! Kf2 57.f6 Lxf6 58.Pg4+!! Pxg4 is het pat. Rik gaf zijn beide pionnen op, Loek ontweek de patgrap maar het witte paard zag zich wel opgesloten en Loek had geen problemen met matgeven met paard en loper.

Intussen had de bel voor de laatste ronde in de Sociëteit al lang en breed geklonken en werd de zaal in gereedheid gebracht voor de volgende dag. Maar er moest dus nog gevluggerd worden, waarbij we moesten winnen omdat bij 2-2 het laatste bord van de reguliere wedstrijd zou afvallen.

Gelukkig zijn we intussen wel gewend om prijzen in de wacht slepen als de champagne al half ontkurkt is maar we vervolgens toch niet verder komen dan een gelijkspel. Strijdvaardig namen we daarom opnieuw plaats achter de borden. Rik was weliswaar kapotgespeeld en kwam er tegen Loek niet aan te pas, maar daar stond tegenover dat Chris opnieuw te sterk was voor Rob. Bij Chenwu leek het (naar verluidt) opnieuw mis te gaan, maar hij schwindelde en ineens stond Esper mat.

Alle ogen dus op Bart, die bezig was om Rini opnieuw te verslaan. Maar dan moet je niet met een stap 1-vork een kwaliteit wegblunderen natuurlijk. Gelukkig was er nog een vrijpion die materiaal terugwon, waarna met wat stellingsgeluk net op tijd de laatste witte pion in bedwang kon worden gehouden door een paard: remise.

Het houdt maar niet op: na promotie dus ook plaatsing voor de landelijke bekerfinale, een nieuw unicum in de clubhistorie. Maar misschien past het gewoon bij onze nieuwe status van Meesterklasser.

Op Hemelvaartsdag (donderdag 29 mei) gaat een en ander zich afspelen in Oosterhout, Noord-Brabant. Wie regelt de supportersbussen?

Gedetailleerde uitslagen

	Bloemendaal KB (2297)	2 – 2	HWP Haarlem KB (2285)
1	GM Loek van Wely (2602)	1-0	Rik van Rootselaar (2312)
2	FM Esper van Baar (2239)	1-0	Chenwu Zhu (2275)
3	FM Richard Duijn (2164)	0-1	FM Bart Gijswijt (2309)
4	Rob Duijn (2183)	0-1	CM Christopher Brookes (2245)

(NB HWP speelt hier ‘uit’ omdat we wit aan bord 1 hadden)

Snelschaken

Vind ik leuk

5 likes: Frank Homburg, Harry Lips, Adrie Pancras, Frank Beverdam, Koos Stolk