Voor de zevende ronde togen we naar Krimpen aan den IJssel, alles perfect geregeld, sterke opstelling, mooi weer, betrouwbare chauffeurs, keurig op tijd vertrokken. Dachten we.
In de speelzaal zaten onze tegenstanders al klaar, en twee andere teams waren al begonnen. Vreemd, toch? Bij het zoeken naar bord drie zag ik op de klok twee tijden staan: 1 uur 30 voor mijn tegenstander, en 35 minuten op het andere display. Nog steeds viel er geen kwartje. Kunnen ze hier geen klokken instellen? Toen ik erop wees, zei mijn tegenstander: jullie zijn een uur te laat. Oeps.
Wonderlijk genoeg viel er geen wanklank te horen, geen schaakstuk vloog er door het toch wel aftandse barakje dat diende als speelzaal. Gelukkig maar. Alsof er niks aan de hand was, begonnen de brave paarden aan een potje rapid.
Maar er was natuurlijk wel wat aan de hand. Krimpen had keurig een mailtje naar onze teamleider gestuurd dat er om twaalf uur zou worden begonnen, geen reactie gekregen, en het daarbij gelaten. Het staat toch ook in de competitiegids, nietwaar. Nu wil het toeval dat onze teamleider zich verscholen hield in de Outback van Down Under, blijkbaar niet een plek om je mail te lezen. Dit nieuws bereikte dus de invaller-teamleider niet, met als gevolg dat de van bovenhand verordonneerde, vurig gehoopte dan wel vanzelfsprekend gevonden promotie toch wel even op losse schroeven stond.
Zover kwam het niet, maar schade was er wel. Met name de pensionadoās hadden het zwaar. Enno kreeg het al gauw aan de stok met de beperkte bedenktijd, kon sowieso geen goed plan vinden, en in de langste partij van de dag werd hij voorbeeldig weggespeeld.
Max kreeg nog wel zijn kansen (zelfs grote), net als zijn tegenstander trouwens, die wel het lootje van de voorlaatste blunder trok.
Zwart heeft zojuist op f2 geslagen, met als idee dat na 39.Pxf2 b2 de pion niet te stoppen is. Dat blijkt niet juist. Wit heeft hier het niet al te moeilijke 40.Da8+ Kh7 41.De4+ g6 en nu veld b1 met tempo onder controle is, heeft wit tijd voor 42.a7 en na wat logische vervolgzetten houdt hij een gewonnen eindspel over. Net als het gemene Lxf2 miste Max dit allemaal, en hij speelde 39.Kg2?, dat werd afgestraft met 39ā¦Lxe3+ 40.Kh3 Df1+ (de snelste weg naar winst) 41.Kg4 h5+ en zwart zet mat of wint veel materiaal.
Ook de jeugd liep een kras op. Daan speelde zoals hij wilde, een scherpe opening, en dat is niet heel praktisch. Hij kwam wel veel beter te staan, maar miste de afmaker en moest in remise berusten. De rest liet zien hoe het wel moest. Praktisch schaak, met overzichtelijke maar geen dode stellingen, een pionnetje pakken en rustig het eindspel uitschuiven. Pieter deed het net iets anders: na dameruil, en ook nog ruil van Ć©Ć©n toren en Ć©Ć©n licht stuk, zette hij de overgebleven stukken van zijn tegenstander een voor een klem, om af te ronden met een elegant mat.
Zo komen we toch nog goed weg met een op het oog overtuigende overwinning. Lang niet zo goed als de 7-1 van concurrent VAS, nog wel tegen de Ivoren Toren, die ons de vorige ronde nog op vier-vier hield. Zij hebben nu een half bordpuntje meer, maar wij koesteren ons matchpuntje voorsprong, en daar gaat het om. Concluderend, klus professioneel geklaard, maar wel met wat littekens.
Gedetailleerde uitslagen
| Krimpen aan den IJssel K3 (1833) | 2.5 – 5.5 | HWP Haarlem K2 (2061) | |
|---|---|---|---|
| 1 | NO (0) | 0-1R |  CM Indra Polak (2234) |
| 2 | Thom van Duin (1688) | 0-1 | Pieter de Jager (2091) |
| 3 | Bert van Brussel (1743) | 1-0 |  Max Merbis (2123) |
| 4 | Matthias Ehrhardt (1819) | 1-0 | Enno Noordhoff (2041) |
| 5 | Henny Versteeg (1886) | 0-1 |  Peter Beerens (2045) |
| 6 | Hans Ranft (1933) | 0-1 | Jeroen Schoonackers (1984) |
| 7 | Joop Elderhorst (1901) | 0-1 | Rob Mulder (2014) |
| 8 | Kees Greevenbosch (1864) | Ā½-Ā½ |  Daan Heus (1956) |
