Maar liefst 4 vaste krachten van HWP K3 waren niet beschikbaar voor het duel tegen De Waagtoren K3: Jan, Ben, Sjoerd en Wim waren afwezig. Gelukkig kon Roel door de terugkeer van Pieter de Jager in K2 nog een keer voor ons team uitkomen en had de TC voor het begin van het seizoen 9 spelers in onze selectie verkozen. Daardoor waren er maar twee invallers nodig en dat werden Hendrik-Jan Gabriëls, inmiddels een vaste waarde, en Michael Kubbenga, de supersub die als vliegende keep beschikbaar is voor K3 en K4.

Hendrik-Jan bewees zijn waarde door tijdig over te schakelen op betonschaak, toen het lichte initiatief dat hij had als compensatie voor een slechtere pionnenstructuur, verpieterd was. Remise dus.

Dat was ook het resultaat bij Jasper Wijnmaalen. Die bleef kalm in een stelling met wat minder ruimte, manoeuvreerde een paard naar het sterke veld d4 en ruilde dat voordeel met een tactische truc in tegen een klein pluspionnetje. Daar vielen helaas geen zaken mee te doen, maar het was een prima resultaat van onze youngster met zwart tegen een uitermate geroutineerde tegenstander.

Ook bij Mink Muskens een remise. Na een interessante opening en een heen en weer golvend middenspel kwam de volgende stelling op het bord:

Hier had Mink met 19. cxd5 exd5 (of 19…..cxd5 20.a4) 20. Dxe8 Txe8 21. Txe8 Pf8 22. Ld2 een goede stelling kunnen krijgen. Hij zette echter de aanval in op e6 met 19.Pg5?!

Hier had zwart op c4 kunnen slaan, want nemen op e6 is te riskant door de penning over de e-lijn.  Zwart speelde echter 19. …Pf8 en bood remise aan. Mink sloeg dit in eerste instantie af, verhoogde de druk op e6 met 20. Lh3 en bood tegelijk zelf remise aan, omdat hij zag dat zwart na 20….e5!? 21. fxe5 Txe5 22. dxe5 Lc5 de witte dame zou winnen.

Klopt inderdaad, maar Stokvis vindt dat wit wint na 23. Dxc5 bxc5 24. e6 Te8 25. e7 en nu kan 25…Pg6 niet na 26. Le6+ Kh8 27. Pf7 en wint wint de dame met heel veel rente terug.

Toch mocht Mink blij zijn dat zijn aanbod werd aangenomen, want na 20. Lh3 kan zwart simpel 20…Lxc4 spelen. 21. Lxe6+ Pxe6 22. Pxe6 is geen goed idee na bv. 22…Dg6 23. Ld2 Te7 en om uit de penning te komen moet wit een pion geven met 24.f5 Dxf5 25. Dg5 met slechte stelling.

Op bord 5 werd Daan Heus geconfronteerd met de hoogst-geratete Alkmaarder Max Hooijmans. Deze jongeling speelde de (af)braak-versie van de London en dan wordt het moeilijk om met zwart iets te bereiken. Daan is niet bang uitgevallen en wist toch enige onbalans te scheppen door een dubbelpion in het centrum te aanvaarden. Uiteindelijk ondernam wit toch ook iets met 15. f2-f4?!

Als zwart nu 15…Tfe8 speelt staat hij iets prettiger, maar Daan speelde scherper 15…Db6!? De kritieke voortzetting is nu 16. fxe5 dxe5 17. dxe5 Pg4 18. Dd4. Zwart moet zich dan inlaten op 18….Pxe3 19. Dxb6 axb6 en zijn activiteit biedt net genoeg compensatie voor de lelijke dubbelpion. 18…..Dxb2!? is waarschijnlijk te riskant na 19. Tad1 Ph6 20. g4! en zwarts paard op h6 zit lelijk in de knel, hoewel het na 20….Dc2 21. h3 Txc3 22. Tc1 Dxc1 23. Txc1 Txc1 misschien nog wel gaat.

Wit ging echter alle complicaties uit de weg en speelde 16. Tab1 Tfe8 waarna zwart prettig staat. Na 17. Pb3 a5 18. fxe5 dxe5 19. Pc5 Dc7 20. Df5 b6 21. Pd3 Pe4!? ontstond het volgende kritieke moment:

Hier heeft wit volgens de engines een kansrijk offer met 22. Pxe5! f6! (22… Pd2 23. Pxf7 Pxb1 24. Pg5 g6 25. Dxd5+ is winnend voor wit) 23. Pg4! Pd2 24. Tf4! Pxb1 25. Pxf6+ gxf6

26. Tg4+ Kf7 27. Dxd5+  Te6 28. Dh5+ Kf8 29. Dh6+ Ke8 30. d5! De5! 31. dxe6 Dxe6 met gelijke kansen. Prachtige varianten, maar niet voor gewone stervelingen weggelegd.

Wit vermeed weer alle risico’s en speelde 22. Tbd1 Pd6 23. Dh5 Pc4

en nu kan wit niet meer stil blijven zitten. Met  24. Pxe5 Pxe5 25. dxe5 Txe5 bereikt hij nog een speelbare stelling, maar hij koos voor 24. Tf3? Hier liet Daan zich niet bang maken en hij speelde  e4! 25. Th3 exd3 26. Dxh7+ Kf8 De witte aanval is niet meer dan een strovuurtje en spoedig daarna stonden we voor.

De voorsprong werd uitgebreid door Allard. Die mocht eindelijk met wit een van zijn lijfvarianten spelen en dit was na 11 zetten het resultaat:

Fritz 18 mompelt nog zuinigjes: “wit heeft hier iets”, maar Stokvis 17 geeft al +1.44 en “wit staat duidelijk beter”. Bij dat oordeel kan ik me volledig aansluiten: Wit gaat straks e3-e4 spelen en alle stukken op de zwarte koningsvleugel richten, waarbij het witte loperpaar al ideaal op de achtergrond staat opgesteld. Dat was precies wat er in de partij gebeurde en in deze stelling

gaf zwart het 18 zetten later op. Was er in de tussentijd iets spectaculairs gebeurd? Nauwelijks. Allard speelde het nauwkeurig, zwart beging geen gruwelijke blunders. Bijna een “kwestie van techniek”.

Michael Kubbenga kreeg met zwart de zwaarste tegenstander, althans in mijn ogen. Met Henk van der Hauw speelde ik al meer dan 50 jaar geleden in het Noordhollands jeugdkampioenschap, later waren we nog even club- en teamgenoten in het roemruchte VHS van begin jaren 80. Henk stopte langdurig met schaken, begon twee jaar terug weer en hij is het nog niet verleerd. Michael hield lang stand maar moest uiteindelijk de vlag strijken.

En toen waren er, na de tijdcontrole, nog twee borden over.

Ik was al zeer tevreden dat ik zover was gekomen. Op zet 24 blunderde ik in een rustige gelijke stelling op gênante wijze een kwaliteit weg. Mijn enige hoop was dat tegenstander Bert Buitink nog maar een kwartiertje over had en dat is voor schakers op onze leeftijd niet veel. Ik deed wat provocerende zetten, Bert wilde dat overtuigend afstraffen, offerde een pion om zijn stukken ruim baan naar mijn koning te geven, maar in deze stand is het duidelijk dat er al iets is misgegaan.

De zwarte pion op c3 is een beest en als wit met 32. Dc2 in de verdediging gaat kan zwart met 32…Pe6 zijn stelling verder versterken en heeft hij ruim compensatie voor de kwal. Gezien de wedstrijdstand moest Bert doorbijten en dat deed hij met 32. Ta8 (ook objectief de beste). Er volgde 32. … Dc5+ (dreigt door te lopen met de pion) 33. d4 (34. Df2 Dc6 35. Da2 b4 is OK voor zwart) 33. …. Lxd4+ 34. Pxd4 Dxd4+ 35. Kf1 (35. Df2 Dd1+ 36. Df1 c2 37. Ta1 Dd4+ is het zeker niet voor wit) en hier stond ik met nog een minuut of zes op de klok voor een moeilijke keus.

Ik kreeg de berekening na  35…..Df4+ niet rond en besloot de pion op b3 op te halen met de redenering dat ik zelfs als ik mijn damevleugelpionnen beide zou verliezen, vermoedelijk nog remise in handen zou hebben. Dom, dom… . Goed rekenen zou vrij simpel hebben aangetoond dat Df4+ in alle varianten remise houdt. Nu kwam 35…Dd5?! 36. Tc8 Dxb3 37. De8?! (Hier is 37. Dd3! misschien wel winnend ) Dd1+ 38. Kf2 Dd4+ 39. De3 en hier heeft zwart geen schaakjes meer. Dus 39…. Dxe3+ 40. Kxe3  b4 en het scenario dat ik op zet 35 had bedacht komt op het bord.

In het vervolg ruimde Bert mijn 2 damevleugelpionnen op en won ik pion h2. Hij kreeg f5 te pakken en nu had ik een vesting kunnen bouwen. Ik koos echter voor een geforceerde ruil van mijn twee pionnen tegen de laatste witte, zodat K+T tegen K+P overbleef. Remise, maar niet zonder slag of stoot. Wit kan het 50 zetten proberen… gelukkig gaf hij na een paar zetten zijn toren weg, dus remise.

Daarna bleef Roel Faber weer als laatste over. Hij speelde dezelfde opening als Allard, maar zijn tegenstander week al fluks af. De subtiliteiten van de daarna ontstane onorthodoxe stelling waren aan beide spelers niet geheel besteed. Roel ruilde ten onrechte dames en kwam in een slecht eindspel en in tijdnood terecht. Zijn tegenstander zag het ook niet helemaal scherp en offerde/verspeelde een pion, waarna de engines ondanks enige merkwaardige zetten van beide kanten consequent op 0.00 bleven staan tot de volgende positie ontstond:

Hier is het nog steeds remise na een variant als 36. Txh6 Te3 37. Th7+ Kd6 38. Th6+ Kxd5 39. Pf4+ Lxf4 39. gxf4, maar Roel wilde per se uit de penning en speelde 36. Kc2? Lxc3 37. Pxc3. Nu had zwart met 37…Pe3+ 38. Kd2 Pxd5 kunnen winnen (39. Pxd5 Kxe6 of 39. Txe4 Pxc3), maar hij speelde 37…..Tf2+? 38. Kc1 (vooral niet 38. Kb3?? Tb2 mat) Tf1+ 39. Kc2 Pe3+ (nu wel!, maar het is nu niet gevaarlijk meer) 40. Kd2 Pxd5 41. Txe4 Pxc3

Hier kan wit met de tussenzet 42. Td4+ zijn pluspion behouden, maar Roel speelde op zijn actieve koning met 42. Kxc3 Tf3+ 43. Kd4 Txg3 44. Th4 Tg6 45. Kc5 Tg5+ 46. Kb6 h5 47. Td4+. Als zwart hier met 47. Ke6 zijn eigen koning activeert wordt het remise, maar hij speelde 47… Kc8? Nu kon Roel ondanks een enkel slordigheidje de winst binnenhalen door de zwarte toren van de 5de rij te verdrijven. 

Door deze mooie, maar wel enigszins fortuinlijke 5-3 overwinning en het verrassende verlies van Purmerend 2 tegen Opening ‘64 is de strijd in onze klasse weer helemaal open. K3 staat gedeeld met Purmerend en Het Spaarne bovenaan. Opening 64 heeft ook 7 matchpunten, maar een wedstrijd meer gespeeld. De krachtsverschillen in deze poule zijn miniem, het kan nog alle kanten op. Ook de goede!

Gedetailleerde uitslagen

	HWP Haarlem K3 (1905)	5 – 3	De Waagtoren K3 (1907)
1	Harry Lips (1967)	½-½	Bert Buitink (1948)
2	Roel Faber (1939)	1-0	Willem Meyles (1879)
3	Michael Kubbenga (1901)	0-1	Henk van der Hauw (1953)
4	Allard Ligteringen (1911)	1-0	Jasper Seelemeijer (1866)
5	Daan Heus (1932)	1-0	Max Hooijmans (1997)
6	Mink Muskens (1823)	½-½	Alex Albrecht (1850)
7	Jasper Wijnmaalen (0)	½-½	Jan Poland (1851)
8	Hendrik-Jan Gabriëls (1865)	½-½	Paul Toepoel (1915)

Vind ik leuk

6 likes: Frank Beverdam, Adrie Pancras, Frank Homburg, Ben de Jong, Roel Faber, Bart Gijswijt