Na de flitsende start van K3 landde het team afgelopen zaterdag weer met twee benen op de grond. Tegen koploper Purmerend 3 konden we niet waarmaken dat we een rol zoden kunnen spelen in de top van onze klasse.

Dat begon al bij onze jonkies, die de vorige ronden zo goed gescoord hadden. Daan Heus vergiste zich met wit in de opening en nam daarna snel remise.

Mink Muskens liet een wit paard op a5 toe, dat de trots van zijn stelling, de loper op b7, bedreigde en daarna ging het snel bergafwaarts.

Jasper Wijnmaalen speelde met wit een bekende gambietvariant. De theorie zegt dat wit onvoldoende compensatie heeft als zwart zich beperkt tot het winnen van maar één pion, maar dat wit een gevaarlijke aanval krijgt als zwart – zoals in de partij gebeurde –  ook de tweede pion pakt. Jasper miste echter de scherpste aanvalsvoortzetting, bleef twee centrumpionnen achter en na een dikke twintig zetten stond zwart klaar om zich helemaal los te werken. Voor Jasper het sein om een toren te offeren. Dat leek gevaarlijk, en inderdaad: zwart miste de enige winnende zet en remise door eeuwig schaak was binnen handbereik. Jasper zag het niet, zijn tegenstander pareerde de schaakjes en leek zijn koning in veiligheid te brengen. Hij liet daarbij wel volstrekt onnodig zijn plustoren ongedekt staan en Jasper kon die met een stap-4 trucje van het bord af kegelen. Daarna stond het gelijk en was remise de “logische” uitslag. Een echt gevecht van onze youngster, met een happy end!

Bij mij is het lek nog niet boven water: Vorige ronde nog een nette winst, maar nu kwam ik uit de opening terecht in een heel onaangenaam eindspel met nog weinig bedenktijd. Aanvankelijk speelde ik dit heel redelijk, wit was onnauwkeurig en ik kon de stelling in evenwicht brengen. In plaats daarvan joeg ik een illusoire paardwinst na en gaf daarna de witte koning vrije toegang tot mijn stelling met fatale gevolgen.

Van Ben de Jongs partij op bord één heb ik niet veel gezien. Hij leek wat ruimtevoordeel te hebben, maar kwam er niet doorheen: remise dus.

Jan Seeleman mocht zijn lievelingsopening spelen, maar zijn spel kwam niet echt uit de verf. Zijn tegenstander rukte op op de damevleugel en won materiaal, waarvoor Jan onvoldoende compensatie had. Dat betekende 4,5-1,5 en de winst voor Purmerend.

De eer werd gered door Wim Mol. Die kreeg in onduidelijke stelling pardoes een stuk cadeau, maar moest daarna nog hard werken voor de winst. Hij moest een kwaliteit teruggeven, maar de vereenvoudigde stelling was nog steeds duidelijk gewonnen. Wim bezorgde sommige toeschouwers nog een hartverzakking in onderstaande stelling

door 49. h4 te spelen. Had hij dan niet gezien dat na 49….Te7 zijn gepende paard op e5 verloren zou gaan? Natuurlijk wel! Door Te7 is veld f8 vrijgekomen en Wim speelde dus vlotjes 50. Df8 + Kh7 51. Lg8+ Kh8 52. Lf7+ Kh7 53. Dg8+ en hier gaf zwart op. Het is mat na 53….Kh6 54 Dh8.

Invaller Hendrik-Jan Gabriëls speelde de meest interessante (en langste) partij. Een paar fragmenten:

Het lijkt duidelijk dat zwart de opening heeft gewonnen. Pion voor, loperpaar. Hendrik-Jan ging op zoek naar remise via 23. Pa5 Lb6 24. Pc4 Lf2 25 Pa5 Moet zwart nu berusten in herhaling van zetten na 25…Lb6 26. Pc4? Nee! Er kwam 25…. b6! 26. Pc6 en wit dreigt Pe7+ en Pxd8.

Zwart heeft echter verder gerekend: 26…..Tde8?!  Beter was geweest 26….The8! 27 Te7 !?  (op 27. Pxd8 kont Lxe1 en op 27. Pe7+ Txe7 28 Txe7 Lxf3 29. Dxf3 Dg5 +) 27….Lxf3 28. gxf3  Dxg3 en zwart staat veel beter. Nu heeft wit een verborgen kans.

27. Pe7+ Txe7 28. Txe7 Lxf3

Hier had Hendrik-Jan met de mooie tussenzet 29.Dc3! Dg5+ 30. Kb1 Dxe7 31. Dxh8+ (daarom moest op zet 26 de andere toren naar e8)  31…Kb7 32. gxf3 een kwaliteit meer overgehouden. Zwart heeft volop compensatie maar dit was stukken beter dan de stelling in de partij na 29. Dxf3 Dg5+ 30. Kb1 Dxe7 31. Dxf2

Toch wist Hendrik-Jan door hardnekkig verdedigen een toreneindspel te bereiken dat moeilijk bleek te winnen voor de zwartspeler.

Hier kan zwart nog eenvoudig winnen  door met 66…c6  een tweede vrijpion te maken. Dat is niet te verdedigen voor de witte toren. De witte koning kan alleen op de velden a2,b3 en c2 veilig staan anders promoveert de zwarte h-pion na een torenschaak of komt er een röntgenschaak op b2. Zwart speelde echter 66…. Te1? en na  67. Txh2 Kxd5 68. Th7 geven de engines al 0.00 . Dat moet natuurlijk nog wel waargemaakt worden en op zet 76 ontstaat de volgende stand:

Hier speelt Hendrik-Jan het verrassende, maar helaas verliezende 76. b4!??. Het idee is goed, maar wit kan remise maken met 76. Ka3! Tb6 (76… Kc2 77. Ka4! d3  78. Kb5  is ook remise) 77. b4! (nu wel!) en nu

• – 77….Txb4  78. Tc8 Tb6 79. a7 Ta6+ 80. Kb2 Txa7 81. Txc5 met een theoretische remisestelling)
• – 77. … cxb4 78. Kb3 en zwart komt niet verder, bv 78….Kd2 79. Td8 Txa6 80. Txd4+
• – 77. ….c4 78.Ka4! c3 79. b5 c2 80. Tc8 en nu kan zwart alleen nog met 80….Tb8!  een benauwde remise halen

In de partij had zwart kunnen winnen met 76. …Kc3! En nu 77. bxc5 d3 en de zwarte pion loopt door of 77.  b5 Tb6 en de witte b-pion valt. Er kwam echter 76.  ..c4? 77. b5 Tb6

en nu kan wit het redden met 78. Tf8! Txb5 79. Tf3+ Kc2 (79…Ke2? 80.a7! en zwart verliest zelfs nog) 80. a7 Ta6+ 81. Ta3 Txa7 82. Txa7 d3 met remise. Helaas speelde Hendrik-Jan hier 78. Tb8? Txb8 79. a7 Ta8 80. b6 c3 81. Kb3 c2 82 b7 Txa7 83. b8D c1D en nu faalt 84. Dxa7 Db1+ Ka4 Da2+. Hendrik-Jan gaf nog wat schaakjes maar op zet 90 was de pijp echt leeg en gaf hij op.

Geweldig gestreden van Hendrik-Jan en weer een bewijs hoe moeilijk en belangrijk toreneindspelen zijn.

Gedetailleerde uitslagen

	HWP Haarlem K3 (1920)	2.5 – 5.5	Purmerend K2 (1958)
1	Ben de Jong (1935)	½-½	Pim Jekel (1981)
2	Wim Mol (1919)	1-0	Peter Smits (1986)
3	Harry Lips (1976)	0-1	Dennis Rosegg (2030)
4	Hendrik-Jan Gabriëls (1876)	0-1	Vladimir Bartels (1924)
5	Jan Seeleman (1933)	0-1	Arno Buijten (1947)
6	Daan Heus (1928)	½-½	Sanne Visser (1943)
7	Mink Muskens (1872)	0-1	Nico Felten (1911)
8	Jasper Wijnmaalen (0)	½-½	Rob van Someren (1939)