K4 scoorde zaterdag in de gezellige, maar ietwat frisse, feestzaal van Hotel Raecks liefst viermaal zoveel bordpunten als bij het debuut in Leiderdorp. Maar aangezien de teller daar bij een halfje stokte restte toch nog een ruime 6-2 nederlaag tegen LSG 7.

Toch waren er een aantal lichtpuntjes. Isaac Visser, die dit jaar in de interne al van zich doet spreken, kwam met de zwarte stukken en zijn “oud Indische opening’ nooit in de problemen en scoorde een degelijke remise.
Op bord 5 stak Tjacko Bok met de zwarte stukken beduidend meer tijd in zijn partij dan de vorige keer. Dat resulteerde in een chaotische stelling, waarin de witspeler duidelijk in de verdrukking zat. Tjacko schoof echter het centrum dicht en verzuimde daarna zijn dame en toren te activeren, waardoor wit met zetherhaling kon ontsnappen. Toch een goede partij van Tjacko en zijn eerste halfje in de KNSB.

De andere twee halfjes werden bijgeschreven door de familie de Groot. Vader Richard belandde al snel in een eindspel met twee torens en een zwartveldige loper. Na wat schermutselingen was vrij snel duidelijk dat deze strijd geen winnaar zou opleveren en werd tot remise besloten.
Zoon Jasper offerde een pionnetje op c7 in de hoop het aldaar verdwaalde paard te vangen. Dat kwam er echter niet van. Maar toen wit dacht op e6 nog een pion mee te snoepen, inmiddels de derde, had hij even overzien dat dit veld tweemal gedekt stond. Weg paard dus. Alleen de drie veroverde pionnen boden genoeg compensatie voor een remiseaanbod, welk door Jasper gretig werd geaccepteerd. ook zijn eerste KNSB halfje.

Dan de grootste dissonant. Dat was teamleider en verslaggever Frank Beverdam. Schreef hij vorige maal nog enigszins kritisch over de jeugd, die al na krap een half uur weer aan het voetballen waren, ditmaal was hij zelf als eerste klaar. Na 9 zetten dacht hij een thematische stukkenruil aan te gaan om er één zet later achter te komen dat dit helemaal niet kon in deze stelling. Knap rekenwerk!
Maar zoals een groot voetballer ooit zei: “Elk nadeel heb zijn voordeel” (of was het andersom), dus alle tijd om de jeugd te volgen. Tenminste degene die nog niet klaar waren, want in de tussentijd waren ook Cas en Pepijn al kopje onder gegaan.
Cas had duidelijk zijn dag niet. Eerder op de dag na een 10-6 voorsprong met 11-10 verloren met voetballen en nu na 20 zetten mat gezet. Cas zijn notatie is onnavolgbaar, dus waar het precies misging is niet duidelijk, maar het zou om een blunder zijn gegaan.
Ook Pepijn ging vrij snel mat. Ook hij had zich verkeken op een grote afruil en bleef ook met een stuk minder achter, waarna het pleit snel beslecht was.
De laatste nul kwam op naam van Kristian Vreeken. Hij schatte de consequenties van een dameruil en de daarmee gepaard gaande vrijpion op b3 niet juist in. Toen deze pion ook nog de kans kreeg om de toren op a1 en de loper op c1 te “vorken” restte een verloren strijd. Kristian vocht nog moedig door, maar de LSG’er liet zich niet verleiden tot prutswerk en schoof de partij gedecideerd naar winst.

Vier remises en vier nederlagen. Een gelijkspel zou Peter Beerens later zeggen. Laten we het daar op houden en vooral kijken naar de positieve punten, namelijk de eerste KNSB halfjes voor Isaac, Tjacko en Jasper.
Over drie weken, op 14 december, spelen we de laatste wedstrijd dit kalenderjaar. Kijken of we in Alkmaar tegen de Waagtoren het eerste volle punt kunnen noteren.