Vier weken voor aanvang van de nieuwe KNSB-competitie verzamelde een selectie van K1 tot en met K4 zich voor een zeer geslaagde seizoensouverture, waarin het schaken weliswaar bijzaak was, maar er toch ook serieus werd warmgedraaid.

Het belooft een bijzonder seizoen te worden voor HWP: het eerste is versterkt met achtvoudig Nederlands kampioen Loek van Wely, de terugkeer van Babak Tondivar en het aanstormende talent Rik van Rootselaar, van wie de verwachtingen hooggespannen zijn na een schaakzomer waarin hij een hele sloot aan ratingpunten vergaarde. Maar ook de andere teams profiteren hiervan, en de nodige jeugdleden staan te trappelen om de oude garde te vervangen.

Met de teamgeest zit het nu ook al goed, zo bleek bij de kickoff. We waren te gast in het Deli Café in de monumentale Haarlemse Koepel, de voormalige gevangenis waar onder andere ook een geweldige bioscoop en een, naar later op de avond bleek, uitstekend restaurant onderdak vinden. Het bleek ook een zeer geschikte plek om in een gemoedelijke sfeer te schaken.

We speelden in tweetallen, als ware het een kroeglopertoernooi, maar dan met een opzet van 3 rapidpartijen en 6 rondjes blitz met ingewikkelde puntentelling, als ware het een toernooi voor elitegrootmeesters. De voorzienigheid wilde dat exact twintig spelers aanwezig waren, waardoor 10 teams een round robin konden spelen. De sterkste speler op rating (Jaap) werd gekoppeld aan de zwakste op papier (Adrie), de tweede (Bart) aan de voorlaatste (Daan) en zo verder. Alle teams waren daardoor aan elkaar gewaagd en op voorhand was er dan ook geen peil te trekken op hoe de strijd zou verlopen.

Helaas moest Peter na ronde 2 plotseling vroegtijdig vertrekken, maar gelukkig was daar toeschouwer Freek, die bereid was de honneurs waar te nemen. Harry kreeg vervolgens een zware pijp te roken aan het hoogste bord, en ook Freek kon geen potten breken.

De rest bleek inderdaad behoorlijk aan elkaar gewaagd, en het mag dan ook een verrassing heten dat Bart en zijn pupil Daan al twee ronden voor het einde niet meer in te halen waren voor de concurrentie. De basis daarvoor werd gelegd in het rapidsegment, waar Bart zijn hardloopmaten Collin en Tim versloeg en Rik met wat moeite op remise hield, terwijl meestervlagger Daan eerst een plusremise scoorde tegen Allard en, na de vermanende woorden van zijn mentor om toch verdomme geen remise te accepteren met een pion meer, zowel Mink als Ben in verloren stelling door hun tijd joeg.

Alleen Enno & Hubrecht konden op dat moment nog volgen, maar zij kregen het in de blitzfase zwaar te verduren. Het blitzgedeelte werd (met 19 uit 24!) een prooi voor Van Prooijen & Van Raaij, waarmee Sjoerd zijn status als tweevoudig en heersend HWP-snelschaakkampioen maar weer eens onderstreepte – en ook JW reeg de punten aaneen. Onder andere het allitererende duo Rik van Rootselaar – Mink Muskens moest er met 4-0 aan geloven. Ook Tim & Ben deden het heel goed met het snelschaak, maar hun rapidsectie was desastreus verlopen, en ook de motor bij Jaap & Adrie kwam pas laat op gang.

Nog niet genoemd zijn dan Rob & Jeroen, aardig gestart maar 6 nullen op rij in de blitz, Pieter & Jan, waarbij vooral de aanwezigheid van eerstgenoemde opgemerkt mag worden, en Collin & Allard, van wie de een aangaf wat gammel te zijn en de ander al vroeg aan het bier zat (zie foto voor de verdeling), waardoor hun uitslagen steeds zo traag binnenkwamen dat we perfect op schema bleven en niet te vroeg klaar waren.

De eindstand:

Na afloop werd er nog door een select gezelschap gedineerd bij het naastgelegen Menu Corridor. Daarna maakte een nog selecter gezelschap het nog behoorlijk bont – maar zondagochtend om 9.30 uur ging de HWP Hardloopgroep natuurlijk gewoon van start.