De laatste ronde van HWP I brengt de mannen naar Bunschoten-Spakenburg, alwaar voormalig landskampioen En Passant bestreden mag worden. Aardige bijkomstigheid is dat de slotronde van de Meesterklasse ook in het complex wordt gespeeld. En dat er een viskraam staat om de liefhebbers van een kibbelingetje te voorzien.
Het is in aanloop zeer de vraag of playing captain Bart van de partij kan zijn. Hij verbeet de vorige ronde al de pijn van een hernia en ook nu zou hij het team niet in de steek laten. Met driekwart van de wedstrijd staand achter het bord zou hij toch weer meedoen. Hulde! En hopelijk komt het herstel snel.
De wedstrijd dan. Alleen persoonlijke scores en eer staan op het spel, want En Passant is al gedegradeerd en wij zijn veilig. Een van de redenen om ondergetekende op te laten draven. Op bordje 10 kwijt ik mij afdoende van mijn taak door met zwart het eerste resultaat van de middag neer te zetten. En zowaar een remise. (Dat resultaat had er al eerder kunnen zijn want de tegenstander van Indra meldt zich meer dan een uur later aan zijn bord. Van claimen is natuurlijk geen sprake onder deze omstandigheden.)
Niet veel later na dat halfje heeft buurman Jan-Willem een vol punt te pakken. Stukken goed neerzetten, doorbraak en hopla de stelling van de tegenstander stort in.
Het ziet er dan eigenlijk al goed uit. Denk ik. Niemand staat minder, integendeel ik zie bij Babak een gelijke stelling en verder zie ik alleen plusjes. De stelling van Richard is onduidelijk -later meer- maar hij heeft twee stukken meer.
En jawel. Er vallen nog een paar punten. Chenwu laat zien, dat de trainingen vruchten afwerpen. Met speels gemak rolt hij zijn tegenstander op. En Indra haalt ook de vis op het droge nadat Dick de Graaf op increment niet meer de goede zetten vindt.
Een tegenvaller is het verlies van Bart. Hij weet op knappe wijze een voordeeltje op te bouwen, maar kiest op enig moment een te risicovolle voortzetting waardoor de bordjes volledig verhangen worden. En ook al speel je dan met een hernia, de tegenstanders zijn keihard en blikken je vervolgens gewoon in. Zelfs een in extremis toegeworpen reddingsboei bleek niet meer aan Bart besteed:
Gijswijt – H. Vedder na 31. Db8
De witte koning speelde de hele partij al een hoofdrol, en is even hiervoor naar voren gejaagd vanwege een dreiging op g2. Wonderlijk genoeg is de winst voor zwart nog niet zo makkelijk te vinden in tijdnood: zo faalt 31…g5+ 32.hxg5 hxg5+? 33.Kxg5 Dg2+ op 34.Tg3! en de dame op b8 doet nuttig verdedigend werk; wit wint. Je moet er dus maar op vertrouwen dat je de loper op e8 kunt opgeven en wint na stille zetten 31…Df2 of 31…Kh7. Vedder koos de directe weg met 31…e5+ en hier liet Bart, uitgeput, zich vriendelijk mat zetten na 32.Kxf5 Dd3+ 33.Ke5 Dd7. Kennelijk dacht hij dat er nog steeds iets dreigde op g2 en kwam de terugtocht geen moment in hem op. In beteren doen had hij natuurlijk 32.Kg3 gespeeld waarna de engine onverbiddelijk 0.00 aangeeft:
Zwart maakt remise met 32…Txf3+ 33.gxf3 De1+ en eeuwig schaak, maar verliest na 32…Txf3+ 33.gxf3 f4+ 34.Kg4 Dxg2+ 35.Kf5 Dxh3+ 36.Kxe5. Er zijn geen schaakjes meer en de loper gaat verloren.
Maar dan volgen weer twee punten. De gebroeders Duijn zijn daar verantwoordelijk voor. Rob heeft zijn tegenstander volledig in de houdgreep en met het geniepige Pa2 sloopt hij de stelling tenslotte.
Richard krijgt een zeldzaam gambiet om zijn oren. Na 12ā¦, c6 staat het zo:
Twee stukken meer, maar de argeloze amateur kan hier zo maar de mist in gaan. Richard gelukkig niet, want als de zwartspeler uit de theorie is, blijkt onze FM beter te kunnen schaken.
De matchpunten zijn binnen. Maar goed ook, want Babak en Collin redden het niet. De eerste speelt ook tegen de sterkste EP’er Jan-Willem van de Griendt. Van de Griendt probeert met kleine middelen een voordeeltje te verzilveren, precies de manier waarop Babak doorgaans te werk gaat en uiteindelijk bezwijkt Babak. Jammer, want hij was dit seizoen nog ongeslagen tegen sterke tegenstand.
Bij Collin gaat het om een zwakke zet, een verstandsverbijstering, want hij geeft zonder compensatie een pion weg die hem ook de partij kost. Zonde, want na een bliksemstart dit seizoen eindigt Collin met 3 nullen (en scoort desondanks een TPR boven zijn rating).
Het laatste resultaat moet dan van Tim komen. Hij heeft druk, hij heeft voordeel, maar manoeuvreert omzichtig om geen tegenkansen te geven. Pal voor de tijdcontrole slaat hij toe door een kwaliteit te winnen en op (voor mij in ieder geval) instructieve wijze drijft hij het paard in een vangnet en maakt hij het puntentotaal 6Ā½.
Daarmee is Tim samen met Chenwu topscorer van het team met 5 uit 9. Beiden debuteren in HWP I en tonen dus aan thuis te horen in de hoofdmacht. Jan-Willem maakt dit seizoen 4 uit 7 en Babak, Collin, Indra, Richard en Rob houden het op 50%. Bart en Maximiliaan zullen niet gelukkig zijn met hun scores, hoewel Maximiliaan met zijn laatste partij tegen Wageningen de matchpunten uit het vuur sleept en Bart door zijn fysieke ongemak natuurlijk niet optimaal zijn partijen kon spelen.
Bij het traditionele etentje werden plannen gesmeed voor komend seizoen. Er is voldoende ambitie om er weer een mooi jaar van te maken!
Ten slotte. Namens het hele team nog een dankjewel aan Bart. Niet alleen voor zijn doorzettingsvermogen om er de laatste twee ronden toch bij te zijn, maar ook voor zijn leiderschap en fijne verslaggeving!
Gedetailleerde uitslagen
| En Passant K1 (2038) | 3.5 – 6.5 | HWP Haarlem K1 (2144) | |
|---|---|---|---|
| 1 | IM Henk Vedder (2326) | 1-0 |  FM Bart Gijswijt (2310) |
| 2 | IM Jan-Willem van de Griendt (2366) | 1-0 |  FM Babak Tondivar (2316) |
| 3 | Robin Reichard (1966) | 0-1 |  Tim Mazajchik (2101) |
| 4 | Kees Nagtegaal (2237) | 1-0 |  Collin Boelhouwer (2146) |
| 5 | Dick de Graaf (2094) | 0-1 |  CM Indra Polak (2229) |
| 6 | Gerben van Pel (1910) | 0-1 |  Chenwu Zhu (2003) |
| 7 | Gert Reichard (1921) | 0-1 |  FM Rini Duijn (2196) |
| 8 | Gijs-Cor Heuveling (1822) | 0-1 | Rob Duijn (2200) |
| 9 | Hans de Vries (1738) | 0-1 |  Jan-Willem van Prooijen (2153) |
| 10 | Johannes Kossen (1998) | Ā½-Ā½ |  Paul Tuijp (1783) |
