De in het begin van het seizoen bekendgemaakte opstellingen van de teams in klasse 4D deden vermoeden dat het een zwaar jaartje voor de mannen van het derde zou worden. Met afstand het team met de slechtste gemiddelde rating in de poule, een kopman die zwaar uit vorm was, wat jeugdspelers die voor de leeuwen zouden worden gegooid, waar zou dit toe leiden?

Nou, tot deze stand na de eerste twee ronden:

Afgetekend eerste, een matchpunt en twee bordpunten voor op de naaste achtervolgers! In werkelijkheid is het iets minder mooi want De Waagtoren 3 heeft nog een wedstrijd tegoed, net als ’t Saense Paard 2, en Caissa 3 heeft zelfs helemaal nog niet gespeeld. Iets geflatteerd dus, maar wat een weelde voor een team dat leek te moeten vechten tegen degradatie.

Tweemaal winst in de eerste twee ronden, vandaar de titel van dit verslag. Maar meer nog vanwege de manier waarop deze overwinningen tot stand kwamen, want zonder slag of stoot is het niet gegaan, maar verdiend was het beide keren.

In de thuiswedstrijd tegen Aartswoud was Ben de Jong de held van de dag. Tegen de gevreesde Marc Helder offerde hij in de opening een pion en daarna vocht hij de hele partij om te bewijzen dat hij genoeg compensatie voor dat boertje had. Dat lukte heel goed, rond de tijdcontrole sloegen de meters van de engines achteraf flink uit in Bens voordeel, vooral nadat het hem lukte een vrijpion op d7 te krijgen die het zwarte spel verlamde:

Wit dreigt aan alle kanten binnen te komen: c6 en a6 kunnen onder schot genomen worden en de d-pion dreigt voortdurend te promoveren: 42…Dd8 43. Df3 Tc7 44. Pxa6 Tcxd7 45. Dxc6+ met winst is een voorbeeldvariant. Marc speelde hier zuchtend 42…Td8 en nu was 43. Dxf7! Pe5 (of 43…Df6 + 44. Dxf6 gxf6 45. Txe6) 44. Txe5! Dxe5 45 Pxe6 helemaal uit. Ben had even een zwak momentje en speelde 43. Df3?!, waarna Marc met 43….Df6 dames kon ruilen, maar nog steeds geen lucht had. Wit kan in voorkomende gevallen rustig een kwal offeren om het enige zwarte stuk dat vrij bewegen kan, het paard, kwijt te raken. Intussen kan hij opstomen met h-pion  en koning. Voorwaarde is wel dat het paard zijn dominerende positie op c5 behoudt. Maar dat is allemaal engine-gepraat achteraf, terwijl Ben het na meer dan vier uur schaken allemaal achter het bord moest verzinnen. Hij ging aan de wandel met de h-pion, maar ook met zijn paard (f6 is ook een prachtig veld!), Marc wist d7 van het bord te krijgen, de h-pion tegen te houden en zijn koning uit de hoek te krijgen, maar hij moest winnen om voor Aartswoud tenminste een matchpunt uit het vuur te slepen. Na  64. Ke5 stond het zo:

Na een zet als 64….Kc6 65. Pf6 Th6 66. Pg4 Th7 67. Pf6 wordt het remise  Marc – met weinig bedenktijd – zag het even niet meer en speelde 64. ….Th6?. Ben aarzelde niet lang en haalde uit met 65. Pd6+ Kc7 66. Pxf7 Pc6+ 67. Ke4 Tf6? (67….Th7 houdt langer vol)  68. Tg7 Kc8 69. h6 en zwart gaf op.

Daarvoor hadden Wim Mol, Mink Muskens, Daan Heus en Jan Seeleman  regelmatige en verdiende zeges behaald. Jasper Wijnmaalen overzag in gelijke stand een simpele truc en Sjoerd van Raaij en Harry Lips waren door hun sterke tegenstanders weggespeeld. Maar al met al een verdiende overwinning en een mooie start van het derde.

Gedetailleerde uitslagen

	HWP Haarlem K3 (1914)	5 – 3	Aartswoud K1 (1995)
1	Harry Lips (2007)	0-1	Tobias Hendriks (2186)
2	Ben de Jong (1942)	1-0	Marc Helder (2099)
3	Sjoerd van Raaij (1876)	0-1	Toine Molenaar (1924)
4	Wim Mol (1924)	1-0	Rob van den Heuvel (1934)
5	Jan Seeleman (1932)	1-0	Jeroen Bakker (1969)
6	Daan Heus (1866)	1-0	Pascal Zijlstra (1978)
7	Jasper Wijnmaalen (0)	0-1	Jan Stapel (1901)
8	Mink Muskens (1852)	1-0	Robin Smit (1968)

In de uitwedstrijd tegen het tweede team van de Zaanse fusieclub ‘t Saense Paard (ZSC/Saende en Witte Paard Zaandijk zijn nu officieel samengegaan, nadat er vorig jaar al gecombineerde teams waren gevormd) was Jasper opnieuw het eerste klaar. Maar nu met een vette een! Die kwam in twee fases tot stand:

Hier speelde Jasper de aftrekaanval 19. Pg5! Door de matdreiging op h7 moet zwart zijn dame offeren. De goede manier om dat te doen was geweest 19….Dxe1+ 20. Txe1 Lxg5 21. Txe8+ Txe8 en nu kan wit wegens mat achter de paaltjes  niet op g5 slaan en heeft zwart met T, L + pion ongeveer genoeg compensatie voor de dame.  Zwart speelde echter 19….Lxg5? 20. Txe5 Txe5 en nu had Jasper met 21. f4  een stuk kunnen winnen. 21….Te2 22. fxg5 Txg2+ 23. Kf1 ziet er nog wel gevaarlijk uit, maar zwart kan niet met twee torens op de tweede lijn komen, bv 23. …Td8? 24. Dxc7 en wit wint. Jasper speelde 21. Lxg5 Txg5 22. g3 en dit staat weer bijna gelijk. Na 22…c5 23. Te1 Td8 23. De2 kwam echter de tweede kans. Wit dreigt 24. De8+ maar ook iets anders.  

Er is maar één zet die beide dreigingen pareert en de stand in evenwicht houdt. Zwart vond hem niet. Ziet u het?

Zwart speelde 24… h5? en kon na 25. De7! (driedubbelaanval!) opgeven.

Allard Ligteringen en  invaller Hendrik Jan Gabriëls tekenden daarna voor degelijke remises: Bij Allard stond een moeilijke stelling met gelijke kansen op het bord, Hendrik Jan stond prettig, maar om te winnen moest er nog veel gebeuren in weinig tijd.

Schrijver dezes werkte aan zijn zelfvertrouwen door eindelijk weer eens een goede partij te produceren met een aardige tactische wending:

Zwarts laatste zet 20… Df6-c6 verhindert de witte dreiging 21.Pc7 maar er waren handiger manieren om dat te doen, zoals blijkt na 21. e4! Profiteert van de ongedekte toren op d8. Zwart dekte d5 nogmaals met 21….Le6 maar na 22. exd5 Lxd5 staat de loper op d5 in een kruispenning. Wit kan hiervan profiteren door meteen 23. c4! te spelen, maar ik kon de stelling na 23…Lxg2 (23….Pxc4 24. Tbc1 en er staat er weer een in de penning) 24. Txd8+ Kh7 niet goed beoordelen. Kan ik ook de loper op g2 winnen? Ja, dat kan na 24. Td6 De4 25. Td4 Dc6 26. Dd3+ g6 27. Tf4 f5 28. f3 Lh3 29. Th4 en de loper is gevangen, maar dit soort rekenwerk lukt mij niet (meer). Ik vond echter een simpele oplossing voor dit probleem met het tijdelijke kwaliteitsoffer 23. Txd5!? Txd5 (na het betere 23….Pxd5 24. c4 wint twee stukken voor een toren en dat moet ook genoeg zijn)  en nu

alsnog 24. c4! Pxc4 25. Tc1! en  weer staat alles in de penning. Wit wint een toren terug, zodat hij een stuk voor blijft. In zijn pogingen om stukken op het bord te houden liet zwart zich vervolgens fluks mat zetten.

Mink zorgde voor het uitbreiden van onze voorsprong. Hij bereikte met zwart een rustige gelijke stelling, maar sloeg een remise-aanbod af. Vooraf had hij al aangekondigd geen vroege remise te zullen nemen, maar er voor te gaan spelen. Dat werkte wonderwel, want niet veel later kon hij een vol punt aan laten tekenen tegen zijn geroutineerde tegenstander.

Bij Wim Mol ging het fout. Hij snaaide na de opening een paar pionnen en even later ook nog een kwaliteit. Er was echter één groot probleem: zijn koning stond niet veilig. Ook na dameruil bleef dat het belangrijkste kenmerk van de stelling en dat betekende een nul. Toch denk ik dat Wim heel goed heeft gestaan, maar of ik gelijk heb zullen de engines moeten uitwijzen.

Wie in ieder geval heel slecht stond was Ben. Na een mislukte opening kreeg hij een stukoffer naar zijn hoofd geslingerd, dat hij wijselijk niet aannam. In het middenspel slaagde Ben er vlot in om de bakens te verzetten en bij een stand van 4-2 in ons voordeel had hij de keus tussen een eeuwig schaak of verder spelen voor de winst. Ben stelde de matchpunten veilig door de remise te pakken.

Zo bleef Daan over. Hij had een scherpe opening gespeeld waarvan hij de finesses nog niet helemaal meester was, terwijl zijn tegenstander wel volledig op de hoogte was. Dat betekende: twee pionnen achter, koning onveilig in het midden en slechte ontwikkeling. Tijd om te gaan schaken! De koning werd veilig naar a7 gebracht, de dame en de torens in positie gebracht en gingen in de aanval, en de volgende keer dat ik keek, had wit de keus tussen mat en dameverlies. Houdini: niet de schaakengine, maar de ontsnappingskunstenaar!

Gelijk spel op de eerste vijf borden en drie punten voor onze jonkies! Mysterieuze krachten in de sport?! Misschien zijn we helemaal niet het zwakste team van de poule!

Gedetailleerde uitslagen

	't Saense Paard K2 (1932)	2.5 – 5.5	HWP Haarlem K3 (1907)
1	Hernán Ruiz (0)	0-1	Harry Lips (1977)
2	Edward Scholtens (1943)	½-½	Allard Ligteringen (1898)
3	Robin Mandersloot (1925)	1-0	Wim Mol (1938)
4	Paul van Haastert (1939)	½-½	Ben de Jong (1920)
5	Robert Boes (1961)	½-½	Hendrik-Jan Gabriëls (1873)
6	Willem de Boer (1945)	0-1	Mink Muskens (1849)
7	Vincent Oostermeijer (1921)	0-1	Jasper Wijnmaalen (0)
8	Stephen Garrett (1889)	0-1	Daan Heus (1895)