Donkere wolken pakken zich samen en een gure wind waart door het land als drie dagen na de stembusgang de mannen van Caissa uit de roodgroene hoofdstad zich melden in de roodgroene provinciehoofdstad. Diep in de avond keren zij huiswaarts met twee matchpunten – een onnodige, een zure maar vooral een heel erg dure nederlaag voor ons eerste.

Na de barre tocht naar Sas van Gent spelen we gelukkig weer thuis tussen de duinen. Letterlijk, want Richard zit aan 1 en Rob aan 10.

We komen erin na een uur of vier spelen. De duisternis is ingevallen, de speelzaal is al zo goed als leeg en de spelertjes van het jeugdige vijfde maken zich bijkans al op voor de nachtrust als de strijd tussen HWP 1 en Caissa nog aan tien borden in volle gang is. Niemand die op dat moment overigens kan vermoeden dat de meeste spelers nog een uur of zes te gaan hebben.

Natuurlijk is er rond de tijdcontrole wel enige tekening in de strijd, maar het kan nog alle kanten uit. Het is wel duidelijk dat we een aantal nullen gaan pakken, onder andere bij Collin, die op zijn verjaardag helaas geen cadeautjes krijgt van Marc Overeem. Birthday Boy Boelie belandt in een vervelende Catalaanse verdediging waarin iedere hoop op enig tegenspel ijdel is. De duimschroeven worden almaar strakker aangetrokken en het is een kwestie van tijd voordat de boel definitief instort.

Dat geldt eigenlijk ook voor Rini, als gezegd de kopman van de dag. Dat het voor hem een moeilijke middag gaat worden, tekent zich al snel af.

Er is nog niets geslagen, maar het is duidelijk dat zwart al flink in de achteruit heeft moeten gaan. Richard probeert met dubieuze middelen in ieder geval tactische kansen te krijgen, maar die komen nauwelijks van de grond. Ook hier een nederlaag waar weinig op af te dingen is.

Maar elders ziet het er zonniger uit. Adam is om te beginnen Adam (=2380) en heeft al de hele partij prettige druk; Chris heeft zijn tegenstander in het middenspel outplayed, Jeroen leek vanuit de opening datzelfde te doen tegen IM Afek, evenals Bart tegen GM Ree. Chenwu deed weer zijn beste Karpov-imitatie door opnieuw tegen een geïsoleerde pion te spelen die er ongetwijfeld vroeg of laat af zal gaan, Tim speelde prima, Gijs stond uitstekend en Rob speelt nog voor twee uitslagen (winst of remise) in een hem welbekende halmastructuur.

De teamleider geeft het goede voorbeeld door de eerbiedwaardige grootmeester daadwerkelijk omver te krijgen – iets wat hij vorig seizoen nog had nagelaten.

Na de Zwischenzug 16…Dg5 (dreigt mat op g2) gaat wit hier in de fout. 17.f3 faalt hier op het fraaie 17…Lxf3! en ook 17.Lxh7+ Kxh7 18.Txd5 exd5 19.exd6 is niks voor wit. 17.g3 was dus aangewezen, maar wit koos voor 17.f4?, wat na 17…Lc5+ gewoon een pion verliest. Dat niet alleen: zwart heeft ook een fantastisch loperpaar, hetgeen hem de mogelijkheid geeft een dame voor langere tijd hinderlijk op h3 te planten:

Anders dan vorig jaar is de afronding deze keer wel doeltreffend:

Zwart staat al twee pionnen voor en simpel 30…Lc5 is eenvoudig voldoende. Echter, 30…Td8! is nog krachtiger: 31.Txb4 faalt op 31…Dc1+ gevolgd door 32…Td1.
Bart verschalkt hiermee voor het eerst van zijn leven een grootmeester – beter laat dan nooit.

Minder succesvol is de conversie bij Gijs. Met kleine middelen heeft hij zijn openingsvoordeel uitgebreid en zwart gedwongen tot een flinke concessie in zijn pionnenstructuur.

Na 1.Dh6 Tf8 2.Tf1? Df7 3.h3 Ld7 is het grootste voordeel verdwenen en zwart had weinig moeite om de remise af te dwingen.

Ook Chenwu komt er niet doorheen bij Enrico Vroombout. De partij deed enigszins denken aan Chenwu’s laatste witpartij, die eveneens om een isolani op d5 draaide. Ook toen kwam hij net te kort voor de overwinning. Waarschijnlijk ruilde Chenwu nu iets te veel stukken af, hetgeen de verdediging voor de zwartspeler vereenvoudigde.

Bij Tim gaat het helemaal mis. Nu is zijn vorm dit seizoen nog ver te zoeken – zijn score houdt een soort omgekeerd evenredig verband met die van zijn favoriete club PSV in de Eredivisie – maar vandaag ziet het er aanvankelijk allemaal best aardig uit. Het tijdverbruik is beter in orde dan anders, en ook de geproduceerde zetten kunnen de toets der kritiek doorstaan. Maar in het eindspel ontstaat dan toch kortsluiting. Tim heeft een toren, een paard en drie pionnen op de koningsvleugel en eentje op de damevleugel; zijn tegenstander heeft hetzelfde materiaal maar vier pionnen op de koningsvleugel en geen op de damevleugel. Je zou zeggen dat als Tim zijn a-pion zou wegblunderen, het met 4 tegen 3 alsnog remise is. Dan moet je alleen je pionnen op de koningsvleugel niet veronachtzamen, en dat is precies wat hij doet: in een vlaag van verstandsverbijstering gaat zijn koning aan de wandel, waarna hij het eindspel alsnog verliest.

Ook Jeroen redt het niet. Hij was weliswaar vorstelijk uit de opening gekomen, maar zoals dat zo vaak gaat in de Wolga komt zwart bij één onnauwkeurigheidje volledig los, wat vervolgens tot blinde paniek leidt: hoe kan ik ineens zo slecht staan?! Jeroen besluit tot een stukoffer, dat niet goed genoeg uitpakt, en dan zit hij ook nog tegen een eindspelkunstenaar als Yochanan Afek. Lang lijkt Jeroen nog enig uitzicht op remise te hebben, maar de IM slaat de pionnenmeerderheid met zijn extra stuk vakkundig uit elkaar.

Chris dan misschien? Helaas, ook die haalt het volle punt niet binnen. Opnieuw speelt hij een uitstekende partij, maar hapert de machine bij de conversie. De grootste opgelegde kans dient zich aan als Chris dames kan ruilen om een (niet al te moeilijk) winnend eindspel te bereiken: 

Hij oordeelt echter ten onrechte dat de dames op het bord moeten blijven, en houdt wit daarmee in leven. Even is het nog schrikken:

Wit heeft hier 1.Lc6 gespeeld en die mag je niet pakken wegens 2.Dxe5 met mat midden op het bord. Zwart had hier nog voor de winst kunnen gaan met het moeilijke 1…Db8!, maar dat miste Chris. Na het gespeelde 1…exf4 2.Dc3+ De5 3.Dxb3 f3+ was hij een stuk kwijt, maar kon hij even later eenvoudig remise maken door de dames te ruilen.

Niettemin staan hiermee 5,5 punt op het bord voor de Caissanen, en spelen Adam en Rob nog slechts voor de bordpunten. Bij Adam lijkt dat allemaal voorspoedig te gaan, tot hij zich lelijk verslikt:

De vis is hier eindelijk op het droge na 52.De7+ Kg7 53.Le6, maar Adam mist het, en speelt na 52.Dc6 e4 (waarna 53.Dc8+ simpel wint) zelfs 53.d7?

Plotseling kan zwart 53…Ke7 spelen en begint de partij weer opnieuw. Zwart mist in het vervolg nog ergens een eeuwig schaak, maar zijn verdediging blijft moeilijk, en dankzij een nieuw gecreëerde vrijpion op de h-lijn weet Adam dan toch het volle punt binnen te halen.

Dat doet ook Rob, maar dat gaat niet zonder slag of bijna zelfs een stoot. “Je liegt, dat is niet waar!” hoor ik Rob zijn tegenstander toebijten, en iets zegt me dat ze nog niet aan het analyseren zijn en zijn tegenstander net de London een slechte opening heeft genoemd. Wat blijkt: de speler van Caissa heeft een ongeldige remiseclaim gedaan door eerst zijn zet te voltooien en na de volgende zet van Rob pas de klok stil te zetten. Nu is het zo dat de heren in een zouteloze stelling al een zet of honderd doelloos heen en weer aan het schuiven zijn, en als je het mij vraagt staat al drie uur dezelfde stelling op het bord en zal dit nog uren zo doorgaan aangezien ze er tot in het einde der tijden bij elk schuifie-schuifie allebei weer een halve minuut bij krijgen. Maar als de gemoederen bedaard zijn en de klok van de Caissaan weer in werking wordt gesteld, weigert die merkwaardig genoeg alsnog te claimen, en schiet in plaats daarvan een bok. Rob, voor het eerst vandaag stuiterend van de adrenaline, ziet zijn kans schoon en haalt op hardheid het laatste bordpuntje binnen.

Hoewel misschien niet alles van deze overwinning hebben we in de komende ronden meer van deze mentaliteit nodig. Het hoeft allemaal niet mooi; we hebben gewoon de punten nodig.

Aan de saamhorigheid zal het niet liggen. Het grootste deel van het team doorstond nog een urenlange martelgang bij de Indiër. De hoop dat de dienstdoende ober stiekem een Indiase GM met 2600 was, leek bij het voorgerecht (dit was na een uur) al vervlogen. Jeroen kreeg nog wel een geheimzinnige krachtgevende lekkernij toegestopt (dit was na drie uur); sindsdien hebben we niets meer van hem vernomen. Grote afwezige bij het avondeten was Tim. Dat wil zeggen: als hij niet in de keuken stond, want het tijdverbruik van de kok deed ons sterk aan hem denken.

Gedetailleerde uitslagen

	HWP Haarlem K1 (0)	4.5 – 5.5	Caissa K1 (0)
1	FM Rini Duijn (2204)	0-1	FM Arno Bezemer (2226)
1	Rob Duijn (2189)	1-0	Evgeny Shklovskiy (1987)
2	Adam Feher (2380)	1-0	CM Rogier van Arkel (2200)
3	CM Christopher Brookes (2171)	½-½	Paul Hummel (2205)
4	Jeroen Schoonackers (2014)	0-1	IM Yochanan Afek (2253)
5	FM Bart Gijswijt (2314)	1-0	GM Hans Ree (2263)
6	Chenwu Zhu (2069)	½-½	Enrico Vroombout (2093)
7	Tim Mazajchik (2126)	0-1	Alje Hovenga (2202)
8	Gijs IJzermans (2120)	½-½	Rik Salomons (2132)
9	Collin Boelhouwer (2169)	0-1	FM Marc Overeem (2059)