Het eerste team ging met 6-4 onderuit in Arnhem, maar dat was niets als je het vergelijkt met wat het tweede is overkomen. ASV 2 nam overtuigend revanche voor de nederlaag vorig jaar in Haarlem en versloeg ons team met maar liefst 7-1. Hierdoor blijven we net als het eerste op 2 punten staan met de zware wedstrijd tegen koploper Bennekom voor de boeg. Daarna volgen de cruciale wedstrijden tegen de andere degradatiekandidaten, dat belooft spannend te worden!

Voor aanvang van de wedstrijden werd er gesproken over een massakamp tussen Arnhem en Haarlem. Na de wedstrijd waren de vriendelijke Arnhemmers zo kies om het daar niet meer over te hebben. Als iemand de uitslag van de massakamp wil weten moet die zelf maar gaan rekenen.   Maar hebben we dan zo slecht gespeeld? Ik denk het toch niet. Er stonden heel wat boeiende stellingen op het bord, het was in veel partijen tot op het einde spannend. Maar de Arnhemmers lieten duidelijk zien dat zij deze dag de betere waren eb trokken bijna alle partijen, op één na, naar zich toe.  Onze enige overwinning ging ten koste van het vijftienjarige talent Pieter Verhoef. Hij had duidelijk zijn dag niet. Ik (Rob) had me goed op hem voorbereid maar al op de vijfde zet ging Pieter in de fout en verloor hij een stuk en een paar zetten later de partij. Het was misschien nog maar half 2 maar Haarlem stond al met 1-0 voor. Veel te analyseren was er natuurlijk niet dus toen wandelde ik maar naar Velp om een oliebol te eten. Toen ik zo rond half vier terugkwam zag ik de nederlaag nog helemaal niet aankomen. Ik zag overal interessante stellingen en Enno stond twee stukken voor terwijl zijn koning opgejaagd werd, maar mat zag ik nergens.  Even later kwamen de eerste tegenslagen. Pepijn had geblunderd tegen Anne-Paul Taal en kon meteen opgeven. Peter had tegen Daan Holtackers eerst een pion voorgestaan maar hij verloor er twee door het actieve stukkenspel van zijn tegenstander. David stond ook niet goed meer. Ik besloot maar te gaan kijken bij Enno, die wat materiaal had teruggegeven en nu bezig was zijn tegenstander mat te zetten. Tenminste, dat is wat ik zag. Maar er was veel meer aan de hand op dat bord dan ik op dat moment kon bevatten. Alles was ingeluid met een gewaagd stukoffer van Johan Wolbers, Enno riposteerde met een schitterende paardzet. Allerlei stukken stonden in, maar er was geen tijd om iets te slaan of te verdedigen, beide koningen waren in groot gevaar, een prachtige partij. Maar ook hier was het de Arnhemmer die het net even beter speelde en aan het langste eind trok. Uiteindelijk offerde Enno zijn stukken vergeefs en werd het een nul.   Ook heel mooi maar iets minder spectaculair was de overwinning van Richard van der Wel op Jan. Na de opening was er niet veel aan de hand voor zwart maar Richard speelde het positioneel net iets nauwkeuriger. Hij creeërde een gevaarlijke vrije d-pion en gaf die vervolgens weer weg voor een verpletterende aanval.   Van de partij van Hubrecht tegen Sjoerd van Roosmalen heb ik niet zoveel gezien. Op een bepaald moment leek hij wel wat spel tegen de witte koning te hebben maar onvoldoende want ook hij ging ten onder.  Ben had zich in de opening vergist en had een moeilijke stelling. Maar in tijdnood kwam er toch nog leven in de brouwerij, objectief stond hij verloren maar hij wist allerlei gevaarlijke dreigingen in de stelling te vlechten. Hij kreeg ook een kans om terug te komen in de partij toen Jan Knuiman de tijd nam om een gaatje te maken voor zijn bedreigde koning. Maar de kans werd niet benut.  Peter was na zijn pionnenverlies in een verloren stelling terecht gekomen, maar ook hij vocht door en kreeg een onverwachte kans op paardwinst, wat voldoende was geweest voor remise. Maar ook die kans bleef onbenut.  David ging als laatste ten onder. Na een goed begin had hij afgewikkeld naar een eindspel met torens en ongelijke lopers met een sterk centrum. Maar Koen Maassen van den Brink wist zijn loper veel beter te benutten dan de loper van David. Er ging een pion verloren waarna David op zoek ging naar torenruil en remise. Maar wit maakte geen fout en haalde de vis op het droge.  Na deze zware nederlaag staan we nog op de achtste plaats. Nog vijf ronden te gaan, het wordt zo langzamerhand spannend.

T	ASV 2	2011	HWP Haarlem 2	1976	7	1
1.	Johan Wolbers	2030	Enno Noordhoff	2054	1	0
2.	CM Sjoerd van Roosmalen	2068	Hubrecht van den Brekel	1992	1	0
3.	Pieter Verhoef	1992	Rob Mulder	2054	0	1
4.	Richard van der Wel	2053	Jan Seeleman	1975	1	0
5.	Daan Holtackers	2061	Peter Beerens	1925	1	0
6.	Koen Maassen van den Brink	1991	David Joziasse	1948	1	0
7.	Jan Knuiman	1990	Ben de Jong	1924	1	0
8.	Anne Paul Taal	1901	Pepijn Steenbergen	1936	1	0