Met een 6-2 nederlaag in en tegen Voorschoten sloot het vijfde een toch wel teleurstellend seizoen op passende wijze af. En dat terwijl er (mede door de opgekrikte ratings) voor het eerst dit seizoen sprake was van een ratingoverwicht.

Voor het eerst ook kostte het enige moeite om acht man op de been te brengen, maar gelukkig werd Chris Rensink op het laatste moment bereid gevonden om in te vallen. En als je dan toch met de trein naar Voorschoten afreist wil je ook weer niet na een uurtje huiswaarts keren, zeker niet als na zessen je kookbeurt vervalt. Dus Chris probeerde tot aan de eerste tijdcontrole uit alle macht een stelling die ongetwijfeld ergens gwonnen was ook daadwerkelijk te winnen. Tevergeefs want na een kleine misrekening was de muziek eruit en werd tot remise besloten.

Uiteraard tekende Daan Heus weer voor de enige overwinning. Op bord 1 ditmaal. Dat bleek qua resultaat een goede beslissing alleen qua tegenstander was het een wat minder gelukkige keus. De avond ervoor had hij namelijk met de jeugdige Evan Los in het kader van het “Haarlem Open” ook al de degens gekruist. Toen met remise als uitslag. Maar omdat Daan eerder dit seizoen tijdens een GP al eens verloor van Evan was hij wel uiterst content met de overwinning.

Voor teamleider Frank wederom geen overwinning. Vanuit het Koningsgambiet kreeg hij een overweldigende stelling, maar hij slaagde er niet in de trekker over te halen.Het eindspel met een pionnetje meer, maar met allebei een Dame en ongelijke lopers bood weinig kans meer en gezien de stand op de andere borden (slecht dacht hij) en de avond ervoor vond hij het welletjes en bood remise aan, hetgeen door zijn jeugdige opponent gretig werd geaccepteerd.

De stand op de andere borden was echter toch wat verkeerd ingeschat. Ten eerste dacht hij, omdat op bord 1 beide Koningen midden op het bord stonden, dat daar geremiseerd was. En ten tweede was de stelling op de borden zeven (Jay Nels) en acht (Nigel Boerstra) helemaal niet zo duidelijk. Uiteindelijk gingen beide borden verloren, maar een punt had daar zeker tot de mogelijkheden behoord.

Traditioneel was Sipke weer als eerste klaar en helaas ook ditmaal zonder resultaat. Het hoe is me ontgaan, wel meldde zijn tegenstander na afloop nog dat Sipke tijdens de partij minimaal drie keer op zijn mobiel had gekeken om te checken of er nog appjes van belang waren binnengekomen. De Voorschotenaar vond het allemaal onschuldig en maakte daar heel sportief geen punt van, maar ik kan me van de vorige ronde nog een wedstrijd van het derde herinneren waar een zelfde vergrijp direct tot een nul leidde. Dus Sipke, niet meer doen!!

Het was niet het seizoen van Edwin. Ook dtmaal moest hij in het stof bijten en nog wel tegen een jeugdspeler, die nu niet bepaald hoog gerate was. Maar goed zeker bij jeugdspelers zegt dit weinig. Edwin moest na een mislukte opening twee pionnen inleveren en toen hij ook nog zondigde tegen de regel “ruil geen stukken als je materiaal achterstaat” was het pleit snel beslecht.

Tenslotte Victor, een lichtpuntje dit seizoen. Hij liet zich in de opening verrassen en verloor door een vervelende penning een kleine kwaiteit. Maar zoals vaker rechtte hij zijn rug en maakte het de witspeler zo lastig mogelijk. Maar net als Edwin ruilde ook hij materiaal waar dit niet had gemogen. Sterker nog: de toren waar het hier om ging had als hij op het bord had gebleven voor een vervelende matdreiging kunnen zorgen. En het was zeker de vraag of wit in staat was geweest dit te pareren. Maar goed, de ruil was een feit en de nederlaag daardoor niet meer te vermijden.

Hiermee kwam een einde aan het seizoen dat slechts 3 matchpunten (één overwinning en één gelijkspel) opleverde. Daarnaast een tweetal nipte en drie forse nederlagen. Die laatsten tegen de top 3, dat dan wel. Wel een compliment voor de trouwe opkomst. Edwin, Sipke en Victor waren alle 7 wedstrijden present. Dat gold ook voor Daan en Frank, maar zij moesten beiden éénmaal invallen in een hoger team.
Volgend seizoen nieuwe kansen. En met twee teams in de 6e klasse moeten we dan met minimaal één team weer een treetje hogerop.