Er waart op 24 september een frisse wind door de Sociëteit: niet omdat de herfst zijn intrede heeft gedaan, maar omdat zowaar zeven spelers van het eerste team acte de présence geven in de eerste ronde van de vernieuwde strijd om het clubkampioenschap.

Het elitekorps van HWP is al die jaren heel gewoon gebleven, maar voor de rest van de club was het misschien toch ook een soort onzichtbaar stel luxepaarden waar je af en toe iets leuks over las op de website. Nu bleken het benaderbare mensen van vlees en bloed, vriendelijk bovendien, die gehoor hadden gegeven aan de oproep van het bestuur om de interne competitie sterker te maken, en om het vreemdelingenlegioen zich te laten mengen tussen het gewone volk.

Een kleine 25 spelers, onder wie ook de voor KC uitkomende HWP-telg Jurriaan, bepalen in negen rondes verspreid door het jaar wie zich clubkampioen 2024-2025 mag noemen. De indeling wordt vooraf bekendgemaakt zodat er voorbereid kan worden en ja hoor, iedereen die was ingedeeld, was ook present. Gebroederlijk naast elkaar in een rij voor het podium, want verschil moet er natuurlijk nog steeds wel wezen.

Behalve de sterkste HWP’ers op rating heeft de talentvolle jeugd een streepje voor om het tegen de kanonnen op te mogen nemen. En zo wordt jeugdkampioen Daan gekoppeld aan grotemensenkampioen Tim, die nog wel een paar maatjes te groot bleek – maar Daan zal ongetwijfeld veel gaan leren dit jaar. Hetzelfde geldt voor Mink, die het onderspit dolf tegen nestor Max.

De enige echte verrassing in de eerste ronde kwam op naam van Jeroen, die vanachter de zwarte stukken Indra versloeg. Jeroen is getergd nu hij afgezakt is naar het tweede team en elke zondag tijdens het hardlopen herinnerd wordt aan het feit dat zijn rating onder een niet nader te noemen getal is beland. Indra moet er vooral nog even inkomen, maar we zijn heel blij dat hij er dit jaar weer bij is, zowel intern als extern.

Er was nog wel een bijna-verrassing, want Herwig kwam een heel eind tegen Richard:

Zwart heeft een kwaliteit gewonnen en wit heeft weinig aanknopingspunten – althans, volgens Richard, en dan sta je doorgaans best nog aardig. Er ontstond een heksenketel na 1…Te7 2.Pg4! en laten we voorzichtig stellen dat de heren, spelend op incrementen, in het vervolg niet overal de beste zet vonden. Rond middernacht was Rini de fortuinlijkste, na de laatste en dus beslissende fout van Herwig.

Dan was er ook nog een papieren verrassing in de vorm van de remise tussen Chenwu en Bart, maar van een echte verrassing kan onmogelijk sprake zijn. Had Bart drie dagen eerder in de KNSB, door alle geesten verlaten, al een stuk weggeblunderd, tegen Chenwu werd hij nipt gered door stellingsgeluk:

Wit staat hier goed na 25.Dc2 of (het geplande) 25.Pc6, maar na 25.Lxd5 volgde natuurlijk het compleet gemiste 25…Da1+ 26.Kg2 Dxd4 en was het mazzel hebben dat na 27.Lf3 Dxd2 28.Dc4 de zwarte loper ook geen velden heeft.

Het hoogtepunt van de avond was onbetwist de partij van Collin, die Hubrecht al letterlijk alle hoeken van het bord had laten zien – ok, de witte koning is niet op a8 geweest – toen hij het beslissende zetje mocht uitvoeren. We laten de stelling voor extra effect vanuit het zwarte perspectief zien:

Zwart speelde 1…Kh7 en er helpt geen lieve moer tegen g7-g6 met mat.

Alle uitslagen zijn hier te vinden; de volgende ronde is op 29 oktober. Ben en Enno, die tijdens ronde 1 uitkwamen voor N2, halen voor die tijd hun gearrangeerde onderlinge duel nog in.