In de topklasse van de NHSB zijn onverwachte uitslagen aan de orde van de dag. Ook het oneven aantal teams en de daarbij behorende verschillen in aantal gespeelde wedstrijden zorgen voor extra onoverzichtelijkheid.
Het enige dat zeker lijkt is dat Waagtoren het kampioenschap prolongeert. Zij hielden concurrent Caissa-Eenhoorn op 4-4. Beide teams hebben nu 9 matchpunten maar de Alkmaarders hebben nog een wedstrijd meer te spelen. De overige teams spelen voor (of tegen?) de degradatie. Onderaan lijkt de positie van Aartswoud hopeloos, maar bij het schrijven van dit verslag is de uitslag van hun duel tegen Santpoort nog niet bekend. Als Aartswoud dat wint kunnen ze nog aan degradatie ontsnappen. De zesde positie van ons N1-team op de ranglijst lijkt nog niet verontrustend, maar het degradatiespook loert, ook al door het lage aantal bordpunten dat we tot nu toe hebben vergaard.
De wedstrijd tegen Wijker Toren was voor ons team dan ook van groot belang. Verlies zou vrijwel zeker degradatie betekenen. Drie spelers van het team konden niet van de partij zijn, maar met Bart Gijswijt, Collin Boelhouwer en Jeroen Schoonackers hadden we sterke invallers. Harry Lips koos gezien zijn belabberde vorm voor het Non-playing captainschap voor hem speelde Max Merbis.
We begonnen de wedstrijd met een 1-0 voorsprong, omdat de Beverwijkers geen acht man op de been konden brengen en bord twee leeg lieten. Daar zat aan onze kant nu net Bart, zodat die een gratis een incasseerde.
Na een uur of twee was de stand weer gelijk. Wim Mol kwam in moeilijkheden nadat Sam Cornelisse door een tactische truc de c-lijn veroverde en een onaantastbare toren op c7 kon posteren. Wim probeerde zich er nog uit te draaien, maar het was hopeloos voor onze man.
De stand op de overige borden gaf de burger (en de teamleider) moed: prima stellingen voor Tim, Max en Ardjan, ongeveer gelijke stellingen bij Collin en Jeroen.
Alleen bij Sjoerd van Raaij was er wel iets mis gegaan, maar Sjoerd had gewoontegetrouw wel een groot tijdvoordeel. Onze snelschaakkampioen heeft de benijdenswaardige eigenschap dat hij in elke positie met een pokerface in hoog tempo onverwachte, soms minder goede, maar vaak ook heel rake zetten op het bord tovert. Dat vreet tijd bij de tegenstander en ook Nico Kok had het er moeilijk mee. Aanvankelijk profiteerde hij wel goed van een wat te optimistische en trage opzet bij Sjoerd. Hij dwong Sjoerd tot een uit nood geboren kwaliteitsoffer, maar op zet 30 zette hij pardoes een loper op d3 in, die Sjoerd kon slaan met een paard dat zettenlang gepend had gestaan, maar net de vorige zet ontpend was. Met twee stukken voor een toren stond Sjoerd nu beter, maar hij gaf volledig onnodig zijn kroonpion op e5 weg en toen was de stelling op het bord weer onduidelijk. Op de klok was Sjoerds voorsprong onaangetast en dat gaf de doorslag. Op het moment dat de digitale klok bij Nico Kok de vlag hees, was Sjoerd ook op het bord al weer heer en meester.
Dat was een gelukje. De volgende winst voor HWP was van een heel ander kaliber. Tim Mazajchik kwam al in de opening in het voordeel en in het vervolg bleek hij steeds veel beter gerekend te hebben dan FM Rick Duijker.
Tim heeft al een pion gewonnen. De engines geven hier de voorkeur aan het rustige 20….Tac8, maar Tim kiest voor de volgende scherpe afwikkeling naar een gewonnen eindspel 20…b5!? 21. Lxb5 Pxb3 22. Da2 (beter was hier geweest om pion e3 te blijven dekken met 22. De2 of Df2, maar wit denkt het zwarte paard te gaan winnen. Tim heeft echter veel verder gekeken.
22….Dxe3+ 23. Lf2 Dxc3 24. Td3 en het paard is verloren, zal wit gedacht hebben.
Tim speelde hier 24….Pc1! (ook met 24….Da5 25. Dxb3 Tab8 redt zwart het stuk, maar deze zet maakt aan al wits illusies een eind) 25.Txc3 Pxa2 en zwart won gemakkelijk met 3 pionnen meer.
Ardjan was weer bezig zoals we hem het liefst zien. In scherpe, onoverzichtelijke stellingen is hij op zijn best en ook nu wist hij zijn tegenstander Dragan Skrobic te overtroeven:
Dragan heeft zojuist gezondigd tegen de gouden regel: “sla nooit op b2, ook niet als het goed is”. In dit geval is het zeker niet goed en Ardjan laat dat zien met 15. h3 Ph6 16. Dd2! Nu dreigt wit de zwarte dame te vangen met Tfb1 en ook op h6 een stuk te winnen. Toch heeft zwart zich hier willens en wetens op in gelaten, want hij rekende op 16…cxd3. Nu komt na 17 Tfb1 Dxc2. Maar er kwam 17. Lxh6 en nu kan zwart met Lxh6 18. Dxh6 Dxc3 het stuk terugwinnen. Dat heeft echter een klein bezwaar want na 18. Pg5 gaat hij mat. Heeft Dragan dit overzien? Hij nam het stukverlies en koos voor 17. …Dxc2.
Nu had Ardjan de koningsaanval kunnen doorzetten met 18. Dg5!. Slaan op h6 is nog steeds taboe en wit heeft een winnende aanval na 18…Dxc3 19. Lxg7 Kxg7 20. Df6+ Kg8 21.Pg5 en nu is het winnende 22.Pxf7 niet meer te verhinderen. Maar voor menselijke schakers is dat moeilijk te zien en Ardjan koos voor het prozaische 18. Dxc2 dxc2 19. Lxg7 Kxg7 20. Tf2. Wit wint c2 en moet met een stuk tegen twee pionnen kunnen winnen. Toch bleek dit technisch nog niet zo eenvoudig en uiteindelijk moest Ardjan na nog een wederzijds slippertje even flink rekenen om de winst binnen te slepen. Dat ging hem gelukkig goed af.
4-1 voor en alleen onze sterke invallers Collin, Max en Jeroen spelen nog. Helaas is er bij Max en Jeroen iets misgegaan en hangen daar nu nullen in de lucht. Bij Collin is de situatie rooskleuriger.
In een dameloos middenspel heeft wit het loperpaar, zwart de betere pionnenstructuur. Collin heeft zojuist met 21…b6 de strijd verscherpt en Bart-Piet Mulder gooit er met 22. b5?! nog een schepje bovenop. Collin speelde 22…bxc5, maar hij had kunnen profiteren met 22…cxb5 23. c6 Pe8! Die laatste zet had hij gemist. Nu kwam er 23. bxc6 Pb6 24. c7
Het ziet er gevaarlijk uit (na 24… axb3?? 25.Txa8 Pxa8 loopt de c-pion door) maar Collin heeft alles onder controle na 24…Pe8! 25.Lxc5 Pxc7 26. Lxb6 axb3 27. Td1 en na 27…Pe8 bood Collin remise aan, wat onmiddellijk werd aangenomen. Wit moet uitkijken: pion b2 is niet goed te verdedigen, maar na 28. Td3! Tb8 29. Ld4 Pd6 is de stand gelijk en de remise nabij. Na 27 ….Pe6! had Collin overigens voor de winst kunnen spelen.
Daarmee waren de matchpunten binnen, maar was ook de koek op. Helaas ging het bij Max mis. Daarover laat ik hem zelf aan het woord:
“Dit is de kritieke stelling waarin ik geen winst kon vinden, en samen met mijn tegenstander na afloop ook niet. Er zijn hier vele (lange) wegen naar Rome en het meest overtuigend is 26. Th3 f6 27. Dh5 Dg7 Zwart mag het schaak op h8 niet toelaten, en nu komt het sterke en, als je stelling voor ogen hebt, voor de hand liggende 28. c5!
Als zwart nu met 28ā¦Te8 de pion dekt, dan is 29. c6 het sterkst en winnend. Ook 28ā¦fxe5 redt zwart niet: 29. Lxe6+ Kf8 30. Tf3+ Pf6 31. dxe5. En 29ā¦Pxe5 is niks na 30. dxe5 f5 31. Tg3 g4 32. Lxe6+.
Ik speelde in het eerste diagram 26. Dg4, ook niet slecht, en na 26ā¦f6 te voorzichtig 27. Lg3. De engine berekent geforceerd winst na zowel 27. Ld6 als 27. Lf4 (met idee Lxg5). Wit deed nog een paar redelijke zetten voor hij de draad kwijt raakte en na een paar ??-zetten was het over.”
Jeroen Schoonackers kwam met een mooi loperpaar en actieve torens op de centrale lijnen goed uit de opening. Met een tijdelijk pionoffer probeerde hij de witte stelling open te breken, maar Arjan Wijnberg hield stand en na dameruil gebruikte hij het extra pionnetje om de zwarte pionnen uiteen te slaan. Wit hield twee verbonden vrijpionnen in het centrum over en hoewel Jeroen er nog in slaagde ongelijke lopers op het bord te krijgen was zijn stelling onhoudbaar.
4Ā½-3Ā½ voor HWP N1. Mooi, maar nog lang niet voldoende vooral omdat Bloemndaal een dag later het team van ZSC/Witte Paard met forse cijfers versloeg. We hebben nu nog de twee wedstrijden tegen buurtgenoten Kennemer Combinatie en Bloemendaal tegoed om ons in veiligheid te spelen. Dat wordt spannend.
Geef een reactie