Op een prachtige lentedag, die eigenlijk vroeg om andere activiteiten dan schaken, heeft het vijfde flink uitgehaald. Het zesde team van de Kennemer Combinatie werd met 7-1 verslagen. Nu moet gezegd worden dat dit team voornamelijk bestond uit net beginnende schakers, maar daartegenover staat weer dat geen enkel team in de 6e klasse E tot zulke cijfers kwam.
Hoe ging dit allemaal in zijn werk: het wordt eentonig, maar Sipke was uiteraard weer als eerste klaar. Zijn tegenstandster verkoos stukverlies boven pionverlies en een gehavende Koningsstelling. In een eerder verslag van de KC 6 las ik dat zij in korte tijd al 4 stukken achter stond, dus ik vermoed dat het tegen Sipke ook niet bij dat ene stuk gebleven is. In ieder geval stond het na krap een half uur 1-0.
Het tweede punt kwam op naam van teamcaptain Frank B, die gelukkig (ik was de avond daarvoor 2 biertjes te lang in ’t Wapen blijven hangen) niet al te zwaar op de proef werd gesteld. In een tot draak geworden Najdorf koos wit voor de verdediging, waar aanvallen gevraagd werd. Ondanks dat verloor wit drie pionnen en op zet 20 konden de stukken weer terug in de beginstelling. Met uitzondering dan van de zwarte koning, die een prominente plaats midden op het bord kreeg.
De andere Frank, H, trof op bord 1 Ć©Ć©n van de twee geratete KC’ers. Hoewel het ratingverschil bijna 500 punten bedroeg, weerhield dat Frank H er niet van om de zaken serieus en geconcentreerd aan te pakken. Dat resulteerde in een doorgebroken d-pion, die slechts ten koste van groot materiaalverlies van promotie kon worden weerhouden. Juist toen het mat niet ver weg meer was, Frank stond inmiddels een toren en een kwaliteit voor, gaf zijn tegenstander er de brui aan.
Chia Chia trof op bord 3 de sympathieke Silvester de Ruig (geen familie van). Deze wist te vertellen dat hij tijdens het Haarlems Kroeglopertoernooi tegen mij gespeeld had en zich niet kon herinneren dat hij ooit zo snel verloren had. Tsja.. Koningsgambiet!
Ook tegen Chia Chia dreigde een snelle ondergang toen zij na een zet of 5 op f7 insloeg. Omdat er een zwarte loper op c5 stond (ongedekt) werd het geofferde stuk met Dh5+ teruggewonnen en restte een geruĆÆneerde zwarte Koningsstelling. Klaarblijkelijk voelde Chia Chia zich op haar gemak in het warme CIOS klaslokaal, want ze nam ruim de tijd om de trekker definitief over te halen. Toen zwart uiteindelijk mat ging stond zijn witveldige loper nog op c8 en de toren op a8.
Een groot mirakel speelde zich af op bord 6, waar Tim Ć©Ć©n van de drie KC-vrouwen trof. Mogelijk geĆÆmponeerd door de jonge vrouw tegenover hem, bakte Tim er niet heel veel van in het begin. Toen ik voor het eerst keek stond hij een toren en een stuk en naar ik meen ook nog twee pionnen achter. Als iets van compensatie had wit nog niet gerokeerd en stonden haar stukken, behoudens de Dame, nog op stal. Bij het volgende bezoek had zwart de Dame geruild voor zijn loper, maar de materiaalverhouding was nog ruim in wit haar voordeel. Echter bij elke keer buurten had zwart iets van zijn achterstand afgesnoept en had zelfs ook iets van een matdreiging in de stelling gevlochten. En toen was het plotseling afgelopen en bleek Tim uiteindelijk nog gewonnen te hebben ook.
Dat had Victor ondertussen ook. Na een gratis pionnetje te hebben gepakt ruilde hij al het materiaal en toen zwart in plaats van de Koning te activeren deze ergens verschool achter de pionnetjes was het eindspel een koud kunstje.
Edwin trof de andere geratete KC’er en deze Oscar Kuipers had zelfs 3 puntjes meer dan Edwin. Achter het bord was daar weinig van te merken, hoewel beide heren wel als laatsten overbleven. Edwin pakte Ć©Ć©n pion mee, een tweede, en door een incorrect offer op h3 een derde. Wit won er Ć©Ć©n terug, maar dat ging ten koste van Dameruil. Met twee pluspionnen en een onaantastbaar paard dat alle zwaktes dekte haalde Edwin zijn eerste volle punt van het seizoen binnen.
Dat was de zevenklapper. Helaas werd er ook een keer verloren en jammer genoeg overkwam dat wederom Hadewich. Drie vrouwen in het team bij de tegenstander, maar uitgerekend op bord 8 zat er een wat oudere heer, die al wat jaartjes schaakervaring had. Daar kon Hadewich, die nog maar net begonnen is, niet tegenop waardoor een 8-0 overwinning uit zicht bleef. Maar de door haar meegenomen Cashew nootjes, vers van de markt, vonden gretig aftrek.
In het klaslokaal naast ons speelde K6 tegen de KC 5. Ook daar voltrok zich iets van een mirakel. We komen er in bij een 3-3 stand met alleen Jan Paul Franx en Tom Swartjes nog achter het bord. Beiden staan huizenhoog gewonnen. Maar dan gebeurt het. Tom denkt mat te gaan geven maar overziet een paardvorkje. Weg toren. Tot overmaat van ramp moest hij ook zijn laatste stuk nog geven voor een opgerukte zwarte vrijpion. Met toren en paard tegen drie pionnen gaf ik niets meer voor zijn kansen en keerde huiswaarts in de veronderstelling dat het 4-4 zou worden. Groot was dan ook de verbazing toen teamleider Pieter van ’t Oosten appte dat het 5-3 was geworden. Tom zijn tegenstander bleek zo vriendelijk te zijn geweest om ook een toren cadeau te doen. Soms zit het tegen, soms zit het mee.
Voor K5 (en ook K6) rest nog Ć©Ć©n wedstrijd. K5 treft dan Boven IJ / De Volewijckers 2, een team dat nog kans maakt op promotie omdat de beide VAS-teams ervoor gespeeld hebben tegen elkaar, wat uiteindelijk voor beiden slecht kan uitpakken.
Gedetailleerde uitslagen
