Noordhoff bezorgt HWP 2 een matchpuntje tegen VAS 2

Kijkt u eens naar deze stelling:

 
Bogaard-Noordhoff na 26 .. c4?!

Mijn situatie is al enige tijd hopeloos. Met mijn laatste zet, niet zo'n beste, hoop ik nog wat te kunnen rommelen als wit me toelaat om Dc5+ te spelen. U kunt zich voorstellen dat ik me behoorlijk opwond over het feit dat links en rechts remises werden gegeven/genomen waarbij geen rekening werd gehouden met de einduitslag. Toen het stof van al deze beslissingen was neergedwarreld stond het 4-3 in het voordeel van VAS 2. Had daar niet even over overlegd kunnen worden? Er was wel één voordeel: ik hoefde niet meer te twijfelen om remise aan te bieden: het was de dood of de gladiolen.

Hoe was die 4-3 achterstand tot stand gekomen?
Allereerst speelden we met invaller Wolf wegens de afwezigheid van Rob Mulder door familieomstandigheden. Wolf werd tactisch aan bord 1 gezet, maar omdat VAS dezelfde tactiek hanteerde, troffen twee gelijkwaardig lagergerateten elkaar die een smetteloze remise afleverden, zonder al te veel vuurwerk.

Harry speelde aan bord twee een onderhoudende partij waarbij hij op het oog in het voordeel was.

Lips-Ramer na 13 0-0-0

Zwart heeft vrijwillig een juweel van een pion op d6 in leven gelaten. Als zwart nu zijn loper op g7 ruilt voor het paard op c3 dan kon hij nog wat weerstand bieden. Maar na 13 .. Pc6? 14 Pd5 staat hij verloren. Harry had er weinig moeite mee tot winst te komen.

Ik mocht aanvankelijk voor de zoveelste keer genieten van het spel van mijn buurman. Peter is op dreef dit jaar, een soort tweede jeugd maakt hij door. Tegen Eline Roebers, ze is 12 jaar oud, kreeg hij een droomstelling. Dat zou vast 6 uit 7 worden voor hem. Maar wat gebeurt er nu toch ineens?

Beerens-Roebers na 15 .. Pd7

In de tijd dat Peter zijn ontwikkeling bijna heeft voltooid, heeft Eline eigenlijk alleen haar loper op h8 opgeborgen en het koningspaard van f6 naar g7 gebracht. Wit  staat overweldigend waarbij nog komt dat Eline hier al vrijwel door haar tijd heen was en Peter amper tijd verbruikt had. Wat er hierna gebeurt grenst aan het ongelooflijke: 16 f5 Wit heeft toch geen haast? Waarom niet rustig veder ontwikkelen met Dd2 en Tf(of c)d1? En lonkt Dc7 niet naar de vijandelijke koning op h2? En wordt veld e5 niet zwak? Goeie vragen, maar Peter denkt dat hij er helemaal doorheen kan rammen. 16 .. Pe5 Met dank. 17 Lg5 Ph5 18 f6? d5?! 19 cd5 Pxg3

Beerens-Roebers na 19 .. Pxg3

Zwart bijt stevig van zich af maar na 20 Kxg3 staat wit gewoon gewonnen. Heel onkarakteristiek hoe Peter een geheide aanvalsstelling om zeep helpt: 20 d6?? Pxf1 met schaak! 21 Lxf1 Dxd6 22 Kh1 Lxf6 23 Lxf6 Dxf6 en wits stelling is veranderd in een puinhoop. Na 29 zetten gaf Peter op, een illusie armer. Zijn commentaar in de app-groep van HWP2: 'Zo zie je het verschil tussen een jeugdspeler en een oude prutser'.

Door deze nederlaag, met 1,5-1,5 in plaats van 2,5-0,5 sloeg het perspectief van de wedstrijd helemaal om. Leek een kleine overwinning tot de meest waarschijnlijke resultaat, nu ging het erom spannen. 

Tot overmaat van ramp vlogen links en rechts de uitslagen om de oren en daarbij zaten veel te korte remises. Pepijn belandde in een voor hem onbekende stelling en verloor. Maar de drie remises van Hubrecht, Ben en Allard kwamen uw verslaggever erg slecht uit. Ben hoefde niet ontevreden te zijn met remise, want zijn BenOnly had hem niets opgeleverd. Maar Hubrecht zat in een inhoudrijke stelling en kon nog van alles ondernemen. Maar ook hij was blij, want zijn tegenstander had een veel hogere rating.

Allard speelde een enerverende partij. Het werd een theoretisch gevecht op het scherpst van de snede waarin hij groot voordeel door enkele mindere zetten verspeelde. Zijn laaggeratete tegenstander (1666)  kwam onverwacht goed voor de dag en in de eindstelling had Allard geen voordeel meer. Maar dan nog had hij kunnen doorspelen. Bij Allard begint een mooi verschijnsel, nog nooit verloren in externe partijen in de KNSB, geleidelijk een last te worden: blij met remise in plaats van tot het uiterste te strijden.

Een interessant moment deed zich voor bij wits 29e zet:

Ligteringen-R.Hakvoort na 28 .. Kg7

Allard was zich wel degelijk bewust dat zijn voordeel groot moest zijn, maar nu begaat hij een luiigheidje waardoor het voordeel helemaal verdwijnt: 29 Dxb5. Even een pionnetje meenemen voor het eindspel. Hij zag ook 29 Dd8 wat vrijwel direct winnend is  (g5 is niet goed te dekken), maar koos de easy way. Na 29 .. Kf6 had wit weer groot voordeel. Zwart had met 29 .. Tb7 tegenkansen kunnen krijgen en na ingewikkelde strapatsen ook een gelijke stelling. Zo ging het een tijdje door met suboptimale zetten, de stelling is dan ook erg ingewikkeld. Op de 33e zet werd tot remise besloten en toen was het dus 4-3 voor VAS met nog een zekere nederlaag voor Enno te gaan. En ik ben toch al geen schaker die punten voor de poorten van de hel weghaalt.

In de eerste diagram van dit verslag had wit simpel een winnende stelling kunnen krijgen als hij de dames ruilt, waarna zwart geen enkele tegenkans meer heeft: 27 Dxc8 Txc8 28 Tc1. Maar om onbegrijpelijke reden raakte Milo van de kook. Net nu hij de achterstand in tijd (bijna een half uur) had ingelopen en een prima stelling had bereikt, knapte er iets bij hem. Hij leek spoken te zien. Vooral omdat hij mijn dame in leven liet, kreeg ik kansjes  (vanuit diagram 1, bovenaan):
27 Tc1 Dc5+ Niet gezien door wit. 28 Kh1 Tfb8 In slechte stellingen wil ongelijksoortig materiaal nog wel eens problemen opleveren voor de bovenliggende partij. 29 Dxb8 Txb8 30 Txb8 Dd4 Beter c3, maar zwarts stelling blijft onhoudbaar. 31 Lb4?! Lh6 32 Tf1 c3

Van wits immense voordeel (+2,5) is een groot deel verloren gegaan, maar dat het hier gelijk zou staan (0,0), zoals Stockfish beweert, lijkt me stug.

Zwarts dreigingen lijken erger dan ze zijn. Als wit zijn stelling kan consolideren, heeft zwart het nakijken. En remise kan hij altijd wel halen. De stelling is intussen wel onduidelijk geworden: wit kan Tb7 of Lxd6 spelen. Maar de paniek werd de witspeler te veel: hij offerde nu al zijn loper op met 33 Lxc3?. Plotseling vertellen de machines dat zwart gewonnen staat, maar daar was ik nog helemaal niet mee bezig: de tijdnood roert reeds zijn staart. Na 33 .. Dxc3 34 a6 Le3 Beter Da5. 35 h4 Pc8?! 36 Tb7 gaf ik mijn voordeel bijna weg met Kf6 Vrijwillig een matnet tegemoet:

Zwart heeft nog wel voordeel, maar het blijft tricky: 37 Txh7 Da5 38 Tb1 f4? Na deze flopzet staat het weer gelijk. Ik wilde een matnet weven voor wit, maar begeef mezelf ook in een matnet. Na afloop werd er steeds en mat geroepen, maar soms stond wit mat, maar even vaak stond zwart dat. 39 g4 Dreigt mat in één: dat zag ik gelukkig nog. 39 .. g5 40 Th6+ Kg7 41 hg5? Tijdnood voorbij, maar toch zette wit snel nog even. Hij had beter de tijd kunnen nemen om dan tot 41 Th5 te besluiten. De machines vinden het dan gelijk.

Nu had ik zelf ook even tijd wat rustiger naar de stelling te kijken. Ik zag dat pion a6 eraf zou gaan en ook dat wits torens niet goed samenwerken. Ook de witveldige witte loper is geen juweel: 41 .. Dxa6 42 Kh2 Lb6 43 Te6 Da2 44 Tf1 Lc5

Ineens klopt alles bij zwart. Wit is machteloos tegen het ingrijpen van zwarts paard. Milo dacht hier enige tijd na, maar zag het hopeloze van zijn missie wel in en gaf op.

Na vier verspeelde matchpunten (tegen Boven IJ en Keres 2), nu eentje teruggewonnen. Waardoor HWP 2 niet meer kan degraderen, ook niet theoretisch.

Individuele resultaten:

Competitiestand na 7 ronden: