Pet in Putten: het tweede nu al in de put?

Maar het mocht niet zo zijn. Vorig jaar verloren we van een degradant, nu verloren we met 4,5-3,5 van een promovendus.

Tragisch hoogtepunt/dieptepunt was de tijdsoverschrijding op de 40e zet van Enno. De partij golfde nogal heen en weer, maar met nog 40 seconden voor zijn 40e zet sloeg hij in een mogelijk iets betere stelling aan het denken. Plotseling gingen allerlei spoken door hem heen en voor hij goed in de gaten had wat er aan de hand was, kon hij een nul noteren.


Noordhoff-'t Jong na 39 .. Tb8

Veertig seconden is natuurlijk ruim genoeg voor een zet, maar ineens zag ik dat het geplande 40 Dc4 een stuk kost na Db2+. De aanval op b5 kostte me zoveel hoofdbreken dat ik er niet meer uit kwam. Het beste is nog 40 T6c3 Db4 41 Pc6 Dxe4+ 42 Kxe4 Txb5 43 Pxa7 Ta5 44 Tc8 Txc8 45 Txc8+ Kh7 Tc6 met een voordeeltje voor wit.

Dit was een stevige klap, des te meer daar Ben in een mooie stelling remise had gegeven, omdat zijn indruk was dat het team ging winnen. Maar dan moet er natuurlijk niet een halve zool door zijn vlag gaan.

Bens creatieve openingsbehandeling tegen de Rossolimo had ook een beter lot verdiend:
1 e4 c5 2 Pf3 Pc6 3 Lb5 g5!??!

Wat moet je hier nu van vinden? Zou Ben niet goed gekeken hebben in zijn openingsboekje? Gleed zijn hand uit en was .. g6 de bedoeling? Niet echt, de zet scoort veruit het best voor zwart en is op topniveau al meer dan tien keer gespeeld. Bij mij roept de zet vooral gevoelens op van: 'Don't try this at home'. Het kost een pion, de zwarte pionnenstructuur is lelijk, maar na vrij weinig zetten was Bens stelling een lust voor het oog met zelfs geen pion minder:


Valstar-de Jong na 21 Td1

Ik telde hem al, maar Ben denkt, remise is remise en besluit na 21 .. Le5 (21 .. f4 is prima voor zwart) 22 Te3 Ld4 23 Tf3 Le5 tot herhaling van zetten. Dat doen we de volgende keer dus niet weer.

Door de afwezigheid van Indra belandde Wolf aan bord 1. Het werd Hollands waarin Wolf met fijn positiespel zijn tegenstander volledig aan gort speelde. En dat aan bord 1. Ter relativering: ook PSV Putten had op bord 1 uit tactische overwegingen een lager geratete speler gezet.

René gaat het, zei hij, heel anders aanpakken. Niet meer de geijkte paden die hij al decennia bewandelt, maar frisse fruitige nieuwe dingen. Vanuit een rustige stelling kwam hij wel in groot gevaar maar de Puttenaar verzuimde op het juiste moment met g4 Renés koningsstelling onherstelbaar aan te tasten. Toen hij eventjes aarzelde, greep René zijn kans naar remise.

Aan bord 4 een correcte remise van Harry, al leek er aanvankelijk meer in te zitten. Vanuit het symmetrisch Engels speelde Harry met zwart als het ware met de witte stukken met een ontluikende Maroczy-bind. Maar zover kwam het niet, want wit speelde keihard op remise en dat lukte hem.

De einduitslag kreeg zijn gestalte aan de borden 5, 6 en 7, die alle een overwinnaar kenden. Helaas voor ons zaten er twee nederlagen bij.

Onthutsend was de nul van Pepijn. Met zijn geliefde Aljechin kreeg hij eigenlijk alles wat zijn hartje begeerde maar een zinsbegoocheling kostte hem het punt. Hij meende via een kwaliteitsoffer direct met een pionvork een stuk te winnen en met twee stukken tegen een toren een interessante strijd te kunnen winnen. Helaas kon wit de vorkende pion gewoon slaan, zodat Pepijn met een kwaliteit en een pion minder verder moest. Maar niet lang.

Als je bij het schaken met 4,3-3,5 verliest is elk halfje van groot belang. Hubrecht kreeg vanuit 1 e4 b6 een interessante stelling en leek voor het volle punt te gaan, maar zijn tegenstander bleek erg taai en hield de verdediging gesloten. Op het eind wilde Hubrecht niet berusten in remise en liet zijn tegenstander gevaarlijk opkomen. Met een triest gevolg.

Het mooiste bewaren we voor het laatst. Peter behaalde een prachtige overwinning, waarbij het optimisme over eigen stelling een hoofdrol speelde. Vanuit het Klassieke Damegambiet ontwikkelde zich een ingewikkelde strijd waarin Peter meende beter te staan en dat bezorgde hem ook het punt. Maar kijk nou toch wat er ook had kunnen gebeuren:

 
Beerens-Kortrijk na 61 .. Kh8

Wit staat glad gewonnen, maar ziet even iets over het hoofd: 62 Ke5?? Wit kon hier achter elkaar winnen met 62 Df8+ Kh7 63 Dh6+ Kg8 64 Dxg6+ Kf8 en mat in 20 volgens de machines. 62 .. Dxe3+? Dit verliest, maar ligt wel het meest voor de hand. Zwart had moeten verhinderen dat wits koning naar f6 ontkomt met 62 .. Dc3+!!. Dat is wat Peter overzag: zwart heeft een dolle dame en wit kan het pat niet vermijden. Na 63 Kf6 Db6+ 64 De6 Dxb2+ 65 De5 gaf zwart op.

Op de terugweg zag ik nog een puttertje vliegen. Dat maakte veel goed.

De gedetailleerde uitslagen: