De donkere dagen voor HWP K3

Ondertussen wachtte ons in die 4e ronde een Haarlemse derby op zaterdag 14 december 2019. Spaarne K1 had zich terdege voorbereid op de degradatiestrijd want zij 1 uit 3 en wij 0 uit 3. Daar zaten op een rijtje op de eerste vier borden Frans Arp, Aad de Bruijn, Colleen Otten en Paul Ruber op ons te wachten. Ons uitgedund gezelschapje bracht ons op de eerste vier borden gemiddeld honderd ratingpunten minder. Dat we aan die borden toch nog 2-2 scoorden was volledig de verdienste van Jan en Frank.

Op de onderste vier borden was het ratingverschil iets minder. Onze drie invallers deden hun uiterste best maar konden het niet bolwerken tegen het gemotiveerde Spaarne 1.

Sjoerd greep zijn kans om zijn negatieve seizoenstart te doorbreken. Tegenstander Paul Neering vroeg na afloop aan Sjoerd waarom hij die opening zo raar speelde. Haha, weet Paul veel. Paul meldde dat hij zo stom was geweest een pion zomaar weg te geven. Sjoerd profiteerde vakkundig en opende de score.

Toen vielen snel drie nullen voor HWP. Nadat onze Paul met de dame een pion op b2 had geroofd, liet Paul Ruber zich verleiden tot de standaardwending Lxh7. Ondanks moedige verdedigingspogingen van onze voorzitter (Koning naar g6 en zo) wist Ruber – meestal op het bord de vriendelijkheid zelve – de partij met wat krachtzetten te winnen.
Ineens geschreeuw van ontzetting op het zesde bord waar Hendrik-Jan tot dusverre geen problemen leek te hebben met de ook veel tijd verbruikende Fer Mesman. Ik ben er nog niet achter wat er gebeurde maar wel kan ik u melden dat Mesman won.
Peter Zoetemeijer mocht met zwart tegen Leo Littel die 200 ratingpunten meer meebracht. Dat zegt tegen Peter niet altijd alles en lang kon Peter weerstand bieden aan het onconventionele spel van zijn tegenstander. Daar houdt Peter ook wel van maar Littel berekende alles net wat dieper.

Bij deze 3-1 achterstand bleek dat wij nog niet al ons kruit verschoten hadden. Sterker nog, Jan Seeleman had in een dame-toren eindspel drie pionnen en Frans Arp slechts een pion. De geslepen Arp weet als geen ander hoe je met schaakjes en allerlei trucjes kan voorkomen dat Jan zijn pionnenovermacht naar voren laat komen. Hoofdschuddend, zuchtend en peinzend: Jan vond de oplossing. Goed gedaan Jan.

Frank Homburg speelde een wild-west partij tegen Aad de Bruijn. Terwijl de dame van Aad de koningsstelling van Frank was binnengevallen, bezette Frank met zwart de 2e rij met toren en dame om mat te geven. Een tactisch hoogstandje van Frank want hij wist deze heksenketel te besluiten met Dh2 schaak en mat. Mooi werk Frank.

Colleen Otten gebruikte veel bedenktijd in de partij tegen mij en dat gaf mij de gelegenheid om gezellig bij te kletsen met oud-clubgenoot Paul Ruber en de teamleider van het Spaarne Paul Neering. Een interessante partij ontstond, waarbij Otten vanaf het middenspel het betere spel had, maar minder bedenktijd. Maar zij was er nog niet want ik ging vol in op de tegenkans eeuwig schaak met toren en loper. Met allebei drie stukken en een toren was het best wel ingewikkeld maar uiteindelijk gaf de routine van Otten de doorslag. Jammer maar het was wel een spannende en leerzame partij geweest.

Mahesh was de hele partij goed gefocust op zijn stelling. Voor mij leek het dat hij best goed stond maar uiteindelijk resteerde een toren-loper eindspel waarbij tegenstander Schilthuizen twee pionnen meer had en meedogenloos de eindstand op 5-3 zette.

De donkere dagen voor kerst is HWP 3 niet goed doorgekomen maar wanneer de lente komt dan zullen wij opbloeien en de matchpunten zullen binnenstromen.
En nog een oppepper van Bart Stam, vrij naar het Poolse volkslied: “nog is HWP 3 niet verloren. Houd goede moed mannen, moedig voorwaarts!”

Fijne kerstdagen iedereen.

Alsjeblieft Enno, de gedetailleerde uitslagen er ook bij: