HWP K3: een teleurstellend resultaat

Na een uur spelen was er op ieder bord een heksenketel. Ad Hendrikse - nonplaying captain van KC - meldde aan een van zijn spelers dat het goed ging. Hij bleek gelijk te krijgen. In dit verslag bespreek ik geen partijen en noem ik uit piëteit onze namen niet. Het was al erg genoeg.

Onze 8e bordspeler vroeg zijn teamleider na het ontvangen van een remiseaanbod wat de stand was: 2-0 (inmiddels hadden onze bord en 5 en 6 opgegeven). “3-0” riep Hicham en ik keek en zag dat Go zijn witte koning midden op het bord had gezet en de overige stukken in de beginopstelling.

Vooruit een uitzondering. Sjoerd mocht tegen Hicham en kwam in het eindspel een pionnetje voor dat hij probeerde te winnen. Die pot werd remise en ook onze 8e bordspeler kwam niet verder dan een halfje. Dat waren onze punten. De rest – laat maar.

Af en toe hoorden we wat geluidjes uit de keuken van het denksportcentrum. Dat zijn wij wel gewend. Wedstrijdleider Theo hoorde ineens piepjes en ging op onderzoek uit. Wie had zijn mobiel niet uitgezet? Ik wenkte hem en fluisterde hem de bron van de piepjes. Hij glimlachte en meldde dat dat een paar jaar geleden ook gebeurde maar dat hij daar niet meer aan had gedacht.

Een aantal spelers van K2 en K3 gingen nog dineren. Het werd Turks restaurant Merdane aan de Rijksstraatweg. Ik was daar vroeger nog wel eens geweest waar de buikdanseres tijdens het toetje op onze tafel klom waarna een van onze spelers verontwaardigd zijn toetje opzijzette. De anderen vonden het prachtig.

Ditmaal geen buikdanseres en ook geen live-muziek uit mededogen met de huidige toestand in Turkije en Syrië. Onze 8e bordspeler had het hoogste woord. Hij vertelde over zijn avonturen in de Scandinavische landen. Er werd gediscussieerd onder andere over de slechte Nederlandse sportcommentatoren, gelachen en aan het einde van de avond waren we vergeten dat beide teams verloren hadden.