HWP K3 op de toeristische tour

Dan moet wel alles meezitten en in het begin van die vele uren die we in deze mooie omgeving bleven, zat het ook wel mee. Adrie mocht op bord 1 met wit tegen clubkampioen Dennis Mienis de Caro Kann bestrijden. De partij leek wel een beetje op de Fischer Random partijen van het recente WK waarbij stukken op de meest vreemde velden kwamen. Adrie weerde alle aanvalspogingen af waarna Dennis onverwachts remise aanbood, wat Adrie - na enkele overwegingen - aannam.

Koos speelde een mooie Wild-westpartij. Hij had een zwarte pion op g5 geposteerd en ging vol in de aanval. Je zou denken dat in zo een partij een van de twee wint, maar remise was de uitslag nadat de complicaties voorbij waren. In de post-mortem bleek dat zowel wit als zwart geen winstkansen gemist hadden.

Zo stond het na een kleine 2 uur spelen 1-1. Pepijn stond lastig, maar Jan stond veel beter en de rest was nog onduidelijk. En Sjoerd had een Sjoerd-stelling: een stelling waarin lekker gerommeld kan worden.

Consternatie bij Jan. Hij staat geweldig, heeft de e-lijn, de koning van tegenstander Albert Dekker staat nog in het midden. Jan begint een combinatie die niet klopt en met een stuk minder gaat hij zuchtend ten onder.

Nog meer onrust in de zaal. Bij Paul praten de spelers zachtjes. Remise? vraagt iemand alhoewel de Bergenaar ietsje beter stond. Paul bleek gewonnen te hebben, nadat zijn tegenstander pardoes een toren weggaf met “schaak”. Paul alweer 2 uit 2, een mooie start van het seizoen.

Dan is daar onze debutant Andrii (Mischenko) op bord 5 spelend tegen good-old Jacob de Boer. Een bijzonder ingewikkeld middenspel en plots een climax: Jacob offert toren en dame om daarna met een mooi paardvork de dame weer terug te nemen en een stuk voor te komen. Andrii had nog verder gekeken en dreigt een pion tot dame te promoveren wat Jacob weer een stuk kost. Andrii speelt in het vervolg te passief waarna Jacob in iets betere stelling remise geeft. Een echte Andrii partij die speciaal een uur voor de wedstrijd zijn haar in model had gebracht.

Na 3 uur spelen 2½ – 2½ met Pepijn wiens tegenstander kleine vorderingen maakt, Sjoerd inmiddels een uur meer bedenktijd heeft maar zijn stelling lijkt verdacht. En Bart. Van zijn partij snapte niemand wat. Beide spelers staan gedrongen tegen elkaar, veel stukken op het bord maar wat ze aan het doen waren, geen idee.

Pepijn moest als eerste capituleren. De partij was als het weer buiten: eerst scheen het zonnetje, later bewolkter gevolgd door regen en aan het eind van de partij was het donker. Richard Frans – de tegenstander van Sjoerd – had zijn geïnvesteerde tijd wel goed besteed. Hij kwam een pion voor in een toreneindspel en Sjoerd vond niet de beste verdediging. Met een laatste truc probeerde hij zijn tegenstander in de war te brengen maar voor Richard de genadeklap kon geven, gooide Sjoerd zijn koning om.

Onze chauffeurs Pepijn en André trokken hun jassen aan en spoorden de overige spelers aan om ook af te rekenen en de jassen te pakken. Maar zij vergisten zich. In de zaal was Bart nog bezig met zijn onbekende expeditie tegen de voorzitter van Bergen (Jan Keisper). Bart speelt geen interne competitie dus hij wil wel waar voor zijn contributie. Zo een anderhalf uur nadat Pepijn verloor, vroeg Bart eens voorzichtig naar de stand. Toen bleek dat zijn partij voor de matchpunten niet meer relevant was, werd de remise snel beklonken waardoor een 5-3 eindstand op het bord kwam. Wat een zitvlees heeft die Bart.

Buiten was het zoals gezegd wel donker maar gelukkig droog. Ik zal mijn vrouw voorstellen om de komende lente nog eens naar Bergen te rijden om net als de Duitse toeristen alle hoeken en gaten te bewonderen van dit mooie Noord-Hollandse stadje.
De fraaie portretfoto’s zijn gemaakt door André Hendriks die als reservespeler toch meeging.

HWP K3 heeft nu tweemaal verloren maar het seizoen is nog lang, heel lang.