Het zit erop voor het Vierde
Dinsdag 27 maart de laatste wedstrijd van het seizoen, we staan tweede en meer zit er niet in.
Tijdens de voorbereiding lag ik in de zon te dobberen tussen de Canarische Eilanden. Dan kom je uitgerust thuis denk je, maar door het invoeren van de zomertijd en het uur tijdverschil was ik van de leg. Twee dagen werken met een berg in de e-mail helpt dan ook niet. Dinsdagavond zat ik er doorheen. Aardappelen aan laten branden, onderweg naar de sociëteit er achter komen dat ik richting werk fietste. Als dat maar goedkomt.
Maar zoals wel vaker, als je bekaf bent, heb je net genoeg energie om je op één zaak te concentreren. Na 19 zetten was de winst binnen. Het was niet zo dat ik briljant speelde, maar wel dat ik mijn tegenstander voor zijn onzorgvuldigheden kon laten betalen. Dat was een opsteker voor het team.
Vooraf was Charles Hensen gevraagd een teamfoto voor het jaarboek te maken. Iedereen was op tijd aanwezig, behalve degene die in het eerste verslag omschreven werd als "ik ben nooit op tijd, maar ik kom altijd hoor". "Die plakken we er later wel bij", zei Charles.
Hendrik Jan was de tweede die klaar was. Toen Harry en ik zijn stukoffer bespraken kwam Hendrik Jan voorbij met de mededeling, " deze mag hij niet aannemen, maar misschien ga ik nog veel meer offeren". Toen Hendrik Jan weer aan zet was, ging ik kijken wat hij van plan was. Txf3 en dan op zoek naar mat. Ik kreeg het niet uitgerekend en Hendrik Jan blijkbaar ook niet, hij koos er uiteindelijk voor zijn aanval te versterken door het slaan van een pion. Even later kwam hij voorbij met de mededeling dat hij een toren voorstond. Het punt volgde niet veel later.
Kir had ook een heerlijke stelling opgebouwd, alle stukken deden mee. Met zijn h-pion de koningstelling ondermijnen en daarna was het wachten op het beslissende tikje en dat volgde snel.
3-0, zouden we weer naar een monsterscore gaan?
Harry bracht punt 4 binnen. Ik wou hem net vermanend toespreken dat hij zijn mooie loper geruild had, toen ik zag dat hij een kwaliteit voorstond. De rest was makkelijk.
Willem wilde graag winnen en deed er alles aan, maar de stelling gaf steeds minder. Dit werd remise. Even dacht ik dat dit weer het enige verliespunt zou worden, maar gelukkig voor Willem gebeurde dat niet.
Cees had een prachtige stelling opgebouwd in weinig tijd, zijn tegenstander was wel al bijna door zijn tijd heen. Een machtig paard op h4 (ja aan de rand, maar als alles zich daar afspeelt), loper en dame mee loerend en een toren die er snel bij kon komen. Dit alles was te veel voor Jan Los en hij ging door zijn vlag.
Nog twee te gaan. Deze wedstrijd hadden we een invaller in Arnaud, ik had hem al een paar keer gevraagd, eindelijk kon hij. Arnaud kreeg in de opening remise aangeboden. Omdat hij invaller is en met zwart speelt antwoorde ik "als je er niets in ziet, dan vind ik het goed". Arnaud reageerde met "ik sta beter, dus ik speel door". Zijn tegenstander speelde echter alles dicht. Arnaud kon niet verder komen. Omdat in het eindspel Arnaud een goed paard tegen een slechte loper had, besloot hij te forceren door een stukoffer. Dat was waarschijnlijk te veel gevraagd, maar John van Santen hield hardnekkig vast aan verdedigen en het eindigde in een zetherhaling.
Marius als laatste. In de laatste wedstrijd als laatste bezig. Marius had een fijne vrijpion gecreëerd en niets stond winst in de weg. Tot de verkramping toesloeg. Van Bommel bewoog al zijn stukken richting de koning van Marius en Marius reageerde onhandig resulterend in verlies.
We winnen de laatste wedstrijd en staan bovenaan. Chess Society moet op 13 april nog tegen Kijk Uit 2 en het moet vreemd lopen als ze ons niet passeren.
Reacties (0)
Geen reacties gevonden.