We houden de hoop levend!

We verschijnen in Beverwijk met een debutant in het team. Lex van Aalderen maakt zijn opwachting. Dank je wel Lex. We gooien hem niet helemaal voor de leeuwen, maar hij heeft op bord 8 zeker niet de minste tegenstander.

De strijd ontbrandt sowieso pas na 10-en. ‘’Wat een saai geschuif overal’’, laat Marius zich ontvallen. Om zo ongeveer een zet later een schijnoffer er tegenaan te gooien. Marius pakt daarmee een pion en die weet hij uiterst secuur te gelde te maken. Puntje 1.

Maar inderdaad veel tekening is er niet in de strijd. Ook op tweede klasse niveau worden de schakers nerveus als er een kampioenschap op het spel staat.

Vooral Joost Out, de tegenstander van Chris, lijkt bevangen door de spanning. Chris is als vanouds vol op de aanval gegaan, maar heeft de verdediging daarbij lichtelijk veronachtzaamd. Materiaal is bij Chris altijd van ondergeschikt belang en op de voor hem ook al bekende wijze gooit hij zich in de strijd. En dat levert hem, na laten we zeggen enige onnauwkeurigheden van Joost, een gewonnen eindspel op. Dat pakt Chris gewoon goed aan en hij kan ook een punt bijschrijven.

Bij Kir en Richard, respectievelijk de borden 4 en 3, worden remises gescoord. Kir kijkt steeds tegen een pion achterstand aan, maar zijn tegenstander krijgt deze op straffe van verlies nooit in beweging en hij vindt ook elders geen aanknopingspunten, dus remise is wel logisch.
Richard heeft juist de hele partij een plus. In de overgang naar een dame-eindspel moet hij echter nog even zorgvuldig manoeuvreren. Beiden halen een tweede dame, maar de balans slaat niet door.

Ook Lex weet dan een halfje te scoren. Op enig moment hangt zijn stelling van de penningen aan elkaar, maar hij vindt de juiste verdediging en pakt een verdiende remise. Daarmee zet hij de goede lijn van de invallers voort, want bij elkaar scoorden die invallers niet 1x een nul!

De 5 punten beginnen zich af te tekenen. Koos heeft een remiseaanbod van zijn sterke tegenstander afgeslagen. Die tegenstander speelt al op increment, terwijl Koos nog wat initiatief heeft.
Ondergetekende heeft een kwaliteit gestoken in een poging een witte aanvalsgolf te voorkomen. Dat lijkt aardig te lukken.
Maar vooral Hans zet ons op het juiste spoor. Met een leuk schijnoffer komt hij met een loeisterk paard binnenzeilen. Een loeisterk wit paard, dat spreekt voor zich. Alle mogelijke familieschaakjes komen op het bord en Hans maakt de partij prima uit.

Een halfje is nog nodig en Koos pakt dat natuurlijk. Die 10 seconden blijken genoeg om de zwarte stelling bij elkaar te houden, maar Koos doet het prima. En wordt daarmee topscorer van ons team. Proficiat!

En ja, ondergetekende raakt het spoor weer behoorlijk bijster. In de uitvluggerfase waag ik een winstpoging en als die tot mislukken gedoemd is ga ik op zoek naar eeuwig schaak. Rustig blijven staan was het devies, maar ja. Nog maar eens een nul. Maar daarmee komt wel de vooraf geplande 3-5 op het bord en dat geeft toch reden voor enig gejuich.

Nu zijn we afhankelijk van Richard Copier en de andere Uilen. Als zij 4-4 maken of winnen van Aalsmeer mag het Vierde weer zijn opwachting maken in de 1e klasse. ’t Zou wat zijn.

Persoonlijke uitslagen:
Camile Hol (1927) – Koos Stolk (1812)   ½ - ½
Han Jansen (1847) – Paul Tuijp (1738)   1 - 0
Hans Meisner (1711) – Richard Vink (1767)   ½ - ½
Hans Wiemerink (1780) – Kir Teo (1758)   ½ - ½
Cor Meems (1657) – Hans Jansen (1759)   0 - 1
Jaap de Vries (906) – Marius Jaspers (1776)   0 - 1
Joost Out (1630) – Chris Rensink (1714)   0 - 1
Casper Pieters (1634) – Lex van Aalderen (1722)   ½ - ½