De Vennep 3 - HWP 8: Zoek de verschillen

Het was maandagavond 28 november, dat wij tegen De Vennep 3 zouden spelen. Op diezelfde dag speelden Carlsen en Karjakin hun laatste reguliere partij van de tweekamp om de wereldtitel. Als je je bedenkt dat er een tijdsverschil is van zes uur tussen Nederland en New York realiseer je je dat we zelfs op hetzelfde moment speelden. Bij de tweekamp zijn duizenden toeschouwers, en miljoenen liefhebbers volgen die wedstrijd via internet. Bij ons was er welgeteld één supporter, Martin Tolsma, die om de hoek woont. Toch leuk dat je er was, Martin! Het heeft vast geholpen. Niemand volgt onze teamwedstrijd. Daarom dit verslag, om het via internet bekend te maken en voorgoed te bewaren. Want de prestatie was het, vond ik, dit wel waard.

Wie goed rekent, weet dat we met 2,5-3,5 wonnen. We, dat is de harde kern van HWP 8, met ditmaal drie invallers. Jan Willem van Thiel opnieuw, nu aan bord 2, Willem de Ruig op bord 4 en Marius Meesters op bord 5. Jan Willem had dit maal geen gelukkige avond. Hij liet zich, met zwart, al in de opening verrassen. Zijn tegenstander kwam met een paard op e5 en een pion op f4, even later gevolgd door een aanval met zijn zware stukken op Jan Willems koningstelling. Er was geen houden meer aan en Jan Willem moest al snel opgeven. Naderhand liet Jan Willem de partij nog eens zien; de aanval was inderdaad zeer indrukwekkend, een beetje zoals Carlsen of Karjakin doen met mindere goden.

Hans Huson aan bord 1 was even later ook klaar. In het Konings-Indisch raakte zijn tegenstander al gauw een pion kwijt, even later een stuk. Hans hoefde het alleen maar uit te spelen, zodat hij op het einde twee vrijpionnen en dat stuk extra had. De stand was weer gelijk. Waar hebben we dat de afgelopen weken eerder gezien?

Willem de Ruig had al gevraagd of hij tegen Wim Klaassen, een oude schaakvriend, kon spelen. Niet geheel toevallig kwam dat zo uit. Nu wil het geval dat Willem nog nooit van Wim heeft verloren, maar ditmaal was het lot Willem niet gunstig gezind. Heel eerlijk zei Willem, toen ik 'm vroeg hoe hij gespeeld had: 'waardeloos. Ik speelde veel te slordig. Mijn stukken kwamen vast te staan.' Het einde laat zich wel raden.

Mark Hemelrijk trok de stand weer gelijk.  Zijn tegenstander (met wit) speelde de Franse opening niet goed. Mark kon verhinderen dat de witspeler rocheerde, won vervolgens een pion. Toen stond hij, volgens Jan Willem, al gewonnen. Mark won nog een pion en vervolgens de partij.

Zelf zat ik aan bord 3, als uitspeler met wit. Ook wij speelden Frans. De tegenpartij had wat meer initiatief. Ik ruilde twee lichte stukken af, zodat mijn tegenstander een paard en de beruchte zwakke loper had. Ik begon net de aanval in te zetten met dame en toren op de koningsstelling van zwart, toen mijn tegenstander zich vergiste. Hij dacht door de zwakke loper tegen de dame aan te zetten, een dubbele aanval op de dame en een matveld te hebben, maar helaas kon ik dat mat eenvoudig pareren. Ofwel, ik pakte gewoon zijn loper en toen gaf hij gelijk op. Zo doen grootmeesters dat ook.

Zo stonden we met 2-3 voor. Mark seinde Marius in dat hij remise mocht aanbieden. Elk had nog een dame en tig pionnen. Zo gezegd, zo gedaan. De tegenpartij nam het uiteraard niet aan. Zijn medespelers waren verbouwereerd; hoe durfde die Haarlemmer dat! Maar Marius stond er eigenlijk bepaald niet slecht voor. Even later kon Marius met zetherhaling remise forceren. Veel dank, Marius! Dat halve puntje hadden we net nodig, en zo waren de twee wedstrijdpunten binnen.  

In de eindfase van de WK-match speelt psychologie een belangrijke rol, ook al heeft Fischer dit ooit ontkend ('Ik geloof niet in psychologie, ik geloof in goede zetten'). Wie van de twee dan een wedstrijd verliest, moet de volgende partij vooral ook zichzelf overwinnen. Het gaat immers om de wereldtitel, 'eeuwige' roem en een heleboel dollars bovendien. Bij ons, in de derde klasse van de provinciale competitie, staat er niets op het spel, behalve de eer, van jezelf, van ons team en onze club.  Juist daarom kun je toch als je goed speelt, terugkijken op een plezierige avond. Oh ja, Carlsen en Karjakin gaan woensdag de 30e beginnen aan een tiebreak. We zijn benieuwd...