Spring naar hoofd-inhoud Skip to page footer

HWP N1 overtuigt ook tegen Castricum

Max Merbis | | HWP N1 | 1 reactie

Castricum kwam niet op volle sterkte opdagen en mocht blij zijn een paar remises bijeen te sprokkelen: N1 boekte zijn tweede 7-1 overwinning.

Ervaring in de hogere klassen van de KNSB staat wel degelijk ergens voor. Vorig jaar tegen Sas van Gent speelde René een sterke Belg (2300+) van het bord (probeer de zoekfunctie van de site maar eens uit om dat na te lezen [of klik gewoon hier, red.]). Nu kwam dezelfde variant weer op het bord en pas op zet 17 (!) week wit af, en moest René voor het eerst in de denktank. Dat deed hij voortreffelijk en soeverein wikkelde hij af naar een gunstig eindspel dat bekwaam werd verzilverd.

Collin speelde een ingewikkelde Koningsindiër waarin beide partijen zo hun troeven hadden. In wederzijdse hoge tijdnood leek het op een foutenfestival uit te draaien, waarop de witspeler, na een ongelukkige manoeuvre van Collin, opeens uitriep dat remise toch wel een mooi resultaat van dit alles zou zijn. Schaakregels minutieus toepassen, om over de schaaketiquette maar te zwijgen, is niet altijd de forte van de regionale bonders, maar Collin voelde de situatie goed aan en accepteerde alsof het de gewoonste zaak van de wereld was.

Peter Zoetemeijer viel in op bord acht, en moest al snel in de Franse doorschuifvariant zijn mooie loper ruilen tegen een paard op f5. De structuur die dan ontstaat is niet per se ongunstig voor zwart, zelfs als hij een loper op e6 zet die functioneert als pion. Bart heeft al eens laten zien dat dat maar tijdelijk hoeft te zijn en hoe je hiermee een sterke IM kunt wegspelen (probeer dat maar eens met de zoekfunctie te achterhalen! [geen probleem, red.]). Maar dat is hogeschoolschaak. In de partij was het zwart die werd weggespeeld en het is jammer dat Peters techniek net niet voldoende was om een lastig dame-eindspel met pluspion te verzilveren.

Fraaie overwinningen waren er voor Indra, Harry en Peter, die hun partij mooi thematisch opzetten om in de slotaanval hardhandig te winnen (Indra, met fonkelende offers na algehele verwurging, Harry na het thematisch slopen van het witte centrum en toen met de zware stukken, en Peter na het systematisch uitbuiten van kleine positionele voordeeltjes).

Ook Enno liet weinig twijfel bestaan over de uitslag van zijn partij: hij belandde in een kansrijk eindspel met betere structuur en allerlei breekmogelijkheden, en liet vervolgens goede techniek zien.

Max daarentegen, had het weer eens zwaar, eigenlijk gedurende het hele (voor mij te) gecompliceerde middenspel maar vooral in de volgende stelling, die duidelijk laat zien wat eraan schort: gebrekkige coördinatie en een dom paard aan de rand.


Stelling na 18. Tb3?!

Hier zag ik 18 …c5 aankomen, en dat is sterk, heel sterk vindt ook de computer. Gelukkig speelde mijn tegenstander 18 ..Tc8, waarna er niet zoveel meer aan de hand is (ik ruilde op c6 en speelde Db7)  en na nog wat avonturen stuurde ik aan op een eindspel met veel betere coördinatie.


Stelling na 30. Td1

Zwart moet al oppassen voor vorkjes, bijvoorbeeld na slaan op e4, en voor de zwakte van de onderste rij. Hij durft dan ook zijn stukken niet meer te bewegen en gaat met de koning aan de wandel. Eerst naar f7 toen naar f6 en e6. Dat verbetert de stelling niet bepaald, terwijl ik wel een plan heb en dat ook uitvoer: pionnen naar voren zodat het paard op e5 gedekt komt te staan. Dan kan het hard gaan en vier zetten later stond het zo.


Stelling na 34. Td4

Als het paard wijkt stort de zwarte stelling ineen. Ik verwachtte 34 … Pc5 en een bijzonder fraaie winstgang, eentje die ik nooit zelf zou kunnen bedenken en die ook veel te geavanceerd is voor welke combinatierubriek dan ook, is dan 35. Pe5 Lf5 36. Tb5!? cxb5 37. Ld5+ Kd6 38. Lb3#
De slotstelling verdient een diagram: het carré-epaulettenmat.

De werkelijkheid is niet zo prozaïsch. Zwart gaf een stuk weg na 34 … Kf7 en wit won op z’n sloffen.

Een afgetekende overwinning dus, maar wel met de aantekening dat Castricum drie van zijn sterkste spelers had thuisgelaten. De Waagtoren is nu de naaste achtervolger, maar eerst gaan we op excursie naar Enkhuizen.

 

1

Collin Boelhouwer

 2155

 - 

 

Robert van der Wal

 2071

½-½

2

Indra Polak

 2144

 - 

 

Rob van den Heuvel

 1913

1-0

3

René Duchêne

 2131

 - 

 

Matthias van Zwet

 1781

1-0

4

Max Merbis

 2130

 - 

 

Nico Kuijs

 1911

1-0

5

Harry Lips

 2031

 - 

 

Bert van Oudvorst

 1929

1-0

6

 

Peter Beerens

 2041

 - 

 

Eric van der Klooster

 1906

1-0

7

Enno Noordhoff

 2027

 - 

Gerard Kuijs

 1695

1-0

8

Peter Zoetemeijer

 1629

 - 

Piet Kuijs

 1749

½-½

 

 2036

 

 1869

 

 

 

Plaats nieuwe reactie

Reacties (1)

  • Indra PolakIndra Polak
    Indra Polak
    15.11.2018
    Leuk stukje Max. Ik speelde inderdaad wat fonkelende offers, waarvan het eerste offer (Nh5) de beste zet in de stelling was (kostte me wel 25 minuten rekenen) maar het tweede offer (Bxh7+) een afgrijselijke blunder, maar gelukkig dachten zowel mijn tegenstander als ik dat zwart dan de dame zou verliezen na een aftrek-mat dreiging. Die kon echter gepareerd worden met een paard dat dan tevens mijn dame zou aanvallen...zodat ik met twee stukken minder had kunnen blijven zitten.

    Kortom soms moet je de fouten van je tegenstander gewoon afdwingen!