N1 met moeite naar 6-2 tegen Zandvoort

De wedstrijd begon wat ongelukkig voor ons: sommige van onze autorijders vonden niet bepaald de kortste route van de Parkeergarage naar het speellokaal en voor sommige van onze fietsers waren de omzwervingen nog weidser. Dat is het lot van de moderne mens als Google Maps niet de grootstedelijke accuratesse levert waar we gewend aan zijn geraakt.

Het is grappig te zien hoe verschillend spelers hier mee omgaan. De verkleumde teamleider die de verlate fietsers buiten opwachtte en naar binnen loodste zag de stoom uit Harry’s oren komen. Foeterend nam hij plaats achter het bord - onze tegenstanders waren uitermate coulant en we begonnen een kwartier later, waarvoor onze dank - en terwijl de stoom ogenblikkelijk oploste in de veel te warme speelzaal, was de adrenaline niet snel weg. Zijn tegenstander heeft het geweten. Zijn openingsbehandeling was al niet te best en na 17 zetten was het klaar.

Zwart geeft op.

Peter was ook op de fiets en die keek na ruim twintig zetten tegen een heel andere stelling aan. Zijn gebruikelijke actieve spel kwam helemaal niet van de grond en hij stond zonder noemenswaardige compensatie een pion achter.

Zwart dreigt ook nog zijn c6-pion te verliezen en gaat op zoek naar tegenspel. 20 …Pe6 21. Dxc6 Pdf4.

Nu dreigt een schaak op e2 en wit moet even opletten. Goed en solide is nu 22. Lxf4 Pxf4 23. Dxb7 Pe2+ 24. Kh1 Txb7 25. Tc4 en wit blijft twee pionnen voor. Maar het aantal mindere zetten waaruit wit kan kiezen is legio. Op 22. Dc4 kan bijvoorbeeld 22 …Pxh3+. Als wit meteen de dames ruilt, wint zwart een pion terug, bij actieve stelling. Wit koos een nog slechtere: 22. Tfe1 en was na 22 …Pd3 een kwal kwijt. Toen hij ook nog de d-pion opspeelde en kwijtraakte, stond zwart ietsje beter en ondanks tricky paardmanoeuvres en een vrijpion op de damevleugel kon Peter na uren van accuraat spel het volle punt scoren.

Niet alle partijen gingen zo moeizaam. Max was al snel na Harry klaar. Zijn tegenstander ging meteen ‘all-in’ door het Halloween-gambiet voor te schotelen. Leuk voor vluggertjes en soms ook wel in een serieuze partij, maar met de huidige computerkracht tot vrij kansloos doodgeanalyseerd. Vijftien jaar geleden probeerde Maurits Wind nog dit gambiet nieuw leven in te blazen met een lange publicatie (samen met Stefan Bücker) en het organiseren van een email Halloween gambiettoernooi, dat hij nog won ook. Dat deed ie door met zwart alles te winnen en met wit niet te verliezen. Erg bijzonder is het gambiet dus niet, maar wel leuk. Tim Krabbé, van wie we nu weten dat hij niet alleen de jas maar ook de vrouw van Ferdi E. erg leuk vond, schrijft onderhoudend over zijn avonturen met en de geschiedenis van dit gambiet, zie bijvoorbeeld hier. 

René, met zwart, had helemaal een zware avond. Zijn stukken op de damevleugel raakten wat in de knoop en het was duidelijk dat hij concessies moest doen. Wit vermeed een gunstig eindspel, in plaats waarvan hij de spanning vasthield, vergezeld van een remiseaanbod. René vond dat nog te vroeg, schakelde geruisloos over naar – in zijn eigen woorden – koffiehuisschaak, en produceerde meteen een forse uitglijder, die een stuk kostte. Het pluspaard belandde op e7, had geen terugweg maar kon ook niet worden veroverd. Na het aanslepen van wat extra materiaal zette wit gedecideerd mat.

Boudewijn Eijsvogel, vroeger veelvuldig gespot in de Sociëteit, liet weer eens zien uitstekend te kunnen schaken. In een redelijk complexe en dynamische stelling bood hij Ardjan volwaardig tegenspel en had zelfs theoretische winstkansen toen hij een belangrijke pion cadeau kreeg.  Ardjan verzon ter plekke een nauw pad naar remise, maar dat was niet nodig. Boudewijn pakte zelf meteen het halfje door eeuwig schaak te houden.

Onze invaller Jan Seeleman speelde aanvankelijk een goede partij. Zijn tegenstander speelde iets dat wel De Leeuw wordt genoemd maar dan zonder tanden. Jan ontwikkelde druk tegen f7, won daardoor een kwaliteit, maar daarna stokte het bij hem. Hij kwam in tijdnood en liet een ernstige verzwakking van zijn koningstelling toe. Het werd nog erger toen hij een zwart paard aanviel maar wel een toren liet instaan. Gretig werd het stuk gepakt, meteen gevolgd door een enthousiast remiseaanbod. Jan was in shock, maar na lichte aandrang van de teamleider accepteerde hij toch maar. Van zijn voordeel was niets over.

Collin speelde een bekeken partij tegen oudgediende Ben de Leur. Die probeerde de partij in ultrarustig vaarwater te houden door Koning-Indisch in de voorhand te spelen, zonder de aanvallende ambities die we zo goed kennen van de partijen van onze Cees Visser. Collin forceerde handig de ruil van de witte d-pion tegen de zwarte c-pion en zo ontstond een stelling met siciliaanse kenmerken, waarin Collin zich prima thuis voelde. Zijn voordeel was vooral optisch (de engine zegt 0.0) maar dat werkte ook. Wit voelde druk, leverde prompt een pion in en blies daarna zijn stelling op.

Indra kreeg een mooie aanvalsstelling tegen Olaf Cliteur, die op het eerste bord de zwaarste klappen mag opvangen. Ondanks nijpend tijdgebrek hield hij de rijen redelijk gesloten, ook al omdat Indra maar moeilijk kon kiezen uit de vele aantrekkelijke mogelijkheden.  De computer weet er wel raad mee, maar de varianten die het produceert zijn lang en voor een mens niet helemaal overtuigend. Indra zocht dus een meer overzichtelijke weg naar winst, en dat werkte uiteindelijk ook, geholpen door het chronische tijdgebrek bij zijn tegenstander.

De winstvarianten in dit type stelling zijn vaak ingewikkeld. Redelijk overtuigend maar wel lang is hier 36. Tf6 Lc7 37. Lh6 Dh7 38. Pf5 gxf5 39. Dg5+ Kh8 40. Txd6 Lxd6 41. Df6+ Kg8 42 Txf5 en om mat te verhinderen moet zwart de dame geven. Dit reken je niet zomaar uit, en daarom speelde Indra het ‘simpele’ 36. Pe2. Olaf geloofde hem op zijn woord om na 36 …Dh7? 37. Dxh7+ Kxh7 38. Th3+! (niet eerst 38. Lf6? vanwege 38 …g5) mat te worden gezet. Toch is 36. Pe2 niet zo goed: zwart kan 36 …f5 spelen en de koning heeft een vluchtveld op f7, of zelfs het paard slaan, 38 …Txe2 maar dan moet je wel na 39. Lf6 het listige 39 …Ld8! zien, met ongeveer gelijk spel.

Onze volgende wedstrijd is een heuse clubderby, tegen N2 dat in de derde ronde een fraaie overwinning op De Uil boekte. We zijn gewaarschuwd.

Gedetailleerde uitslagen

CS Zandvoort – HWP Haarlem N1  2-6
Olaf Cliteur (1902) - Indra Polak (2244) 0 - 1
Ben de Leur (1872) - Collin Boelhouwer (2154) 0 - 1
Boudewijn Eijsvogel (1759) - Ardjan Langedijk (2122) ½ - ½
Chris van Bockel (1851) - Peter Beerens (2058) 0 - 1
Christiaan Houpst (1718) - Harry Lips (2058) 0 - 1
Mudra Knook (1794) - René in 't Veld (2013) 1 - 0
Kees Koper (1689) - Jan Seeleman (1891) ½ - ½
Jordi Valies (1537) - Max Merbis (2056) 0 - 1