HWP N2 wint van Hoofddorp

In de wedstrijd kwamen we tamelijk snel achter. Op bord 3 naast me offerde Bart een stuk tegen twee pionnen op de koningsvleugel. Tijdens de partij dacht ik dat hij dat deed vanuit een optimistische verwachting een koningsaanval te krijgen. Zijn toelichting leerde dat de vork iets anders in de steel zat. Door een blunder in het vroege middenspel moest hij kiezen tussen het verliezen van een cruciale pion of het geven van een stuk voor twee pionnen. Hij koos dus voor het laatste en van een koningsaanval kwam het niet. Zijn jonge tegenstander ruilde alle stukken af die misschien gevaarlijk konden worden en won vervolgens zonder problemen.

Kort daarna kwam Marco op bord acht remise overeen met zijn tegenstander. De partij leek nooit echt uit het evenwicht te zijn geweest al had Marco achteraf wel het idee dat hij mogelijk toch nog wat had kunnen proberen door met een toren op a7 druk te houden op de zwarte stelling. Maar bij het naspelen van zijn partij t.b.v. dit verslag bleek dat beide spelers toch een kleinigheid gemist hadden.  

In deze stelling speelde Marco 31.Dh4 Er  volgde 31…Dd8 32.Dxd8 Tfxd8 en er werd remise overeengekomen. Wat beide spelers gemist hadden was dat na 31.Dh4 zwart een stuk kon winnen met 31…Txa1 32.Txa1 Txf4 33.exf4 Lxd4 34.Kh1 Lxa1

Daarna kwamen er beslissingen aan de borden 4, 6 en 7. De juiste volgorde daarvan weet ik niet meer daarom maar op bordvolgorde.

Op bord 4 speelde Harry. Er kwam een Italiaanse opening op het bord waarin Harry door het oprukken met zijn b-pion een mooie centrumpion op e5 won. Daarna probeerde zijn tegenstander de stelling te compliceren door allerlei tactische grapjes erin te vlechten. Harry bleef er rustig onder en koos voor een afwikkeling die hem stukwinst opleverde met ook nog aanvalskansen op de koningsvleugel. Dat leverde uiteindelijk nog een tweede stukwinst op met een dreigend mat. Dat was teveel voor de zwartspeler.

Op bord 6 speelde Pepijn met wit en won. Zijn beschrijving van zijn partij: “Mijn tegenstander koos voor een soort transpositie vanuit de Caro-Kann naar het Siciliaans: 1.e4 c6 2.d4 d5 3.e5 c5 waarvan ik wist dat het wel aardig is om te nemen en dan ‘op de pion te gaan zitten’. Maar… dat kostte mij veel tijd en mijn tegenstander speelde snel logische zetten. In het middenspel bleef zwart te lang willen bewijzen dat hij de pion terug kon winnen en overzag daarmee een positionele verslechtering van zijn stelling die plotseling snel veel tactische wendingen liet zien. Daarin bleef ik gelukkig overeind al bleek later dat ik het diverse keren veel sneller had kunnen afmaken. Somewhat rusty dus, maar fijn om weer achter het bord te zitten!”

Richard speelde op bord 7 met zwart. In het vroege middenspel offerde zijn tegenstander een stuk tegen twee pionnen of misschien was het een combinatie met een groot lek? In ieder geval accepteerde Richard het offer en won vrij spoedig de twee pionnen terug.  Zijn tegenstander probeerde nog te rommelen door vervolgens twee stukken te offeren tegen een toren. Maar dat bleek ook geen succes. Met toren en drie lichte stukken tegen twee torens was de winst geen probleem.   

Hiermee was de stand 3,5 tegen 1,5 met de partijen van Enno, mijzelf en Kir nog aan de gang.

Kir op bord 5 met zwart kreeg met een Slavische Catalaan of een soort Catalaanse variant van het Slavisch te maken. In ieder geval niet zijn favoriete opening. Maar desondanks kwam hij met voordeel uit de opening. Lange tijd hield hij zijn tegenstander met zware stukken op de damevleugel en een gedekte vrijpion onder druk. Dat mondde zelfs uit in een mogelijkheid tot materiaalwinst die helaas tijdens de partij niet opgemerkt werd. Gezien de tussenstand bleef Kir terecht op veilig spelen om in ieder geval een matchpunt binnen te halen. Dat gebeurde dan ook want de stelling vervlakte en uiteindelijk kwamen de spelers remise overeen. Daarmee was het eerste matchpunt binnen.

Bij het analyseren van zijn partij ontdekte Kir een gemiste mogelijkheid om materiaal te winnen.

Wit heeft zojuist 32.Pb1 gespeeld. Kir speelde nu 32…Lxc3 33.Pxc3 Pb4 waarna hij nog steeds goed stond maar zijn voordeel niet kon uitbouwen. Beslissend voordeel had hij kunnen krijgen met 32…Txb1! 33.Txb1 Lxc3 34.Dd1 (34.Dxc3 Txb1) 34…Lxa5 

Toen waren er nog twee partijen aan de gang. Op bord 2 speelde ik met wit tegen Ben de Leur, de teamleider van Hoofddorp. Vanaf het vroege middenspel had ik een gunstige stelling. Op het moment dat Kir remise speelde was mijn voordeel al zo uitgegroeid dat ik zonder enig verliesgevaar op winst kon blijven doorspelen. Mijn loperpaar leidde uiteindelijk tot materiaal-, partij en match winst.

Blijft over de partij van Enno op bord 1. Enno had erop gerekend om tegen Chenwu te moeten spelen, maar op het eerste bord trof hij een andere getalenteerde jongeling: de pas 10 jarige Achyuth Aravindhan. Die had nu al de hoogste rating van de spelers in deze wedstrijd. En zoals menigeen weet biedt het spelen tegen talentvolle jeugdspelers een extra uitdaging. Daarnaast voelde Enno ook een extra persoonlijke druk omdat hij uit de laatste zes ratingpartijen slechts een half punt had gehaald.

Tijdens de wedstrijd probeerde ik de partij naast me te volgen. Maar voor mij was het moeilijk om te beoordelen wie er gedurende de partij beter stond. Tegen het einde van de partij dacht ik bij Enno een kwaliteit meer te zien, maar even later was de partij  geëindigd met een nul voor ons. De beperkte bedenktijd in de slotfase van de partij (Enno speelde op het eind alleen nog op increment) zal hier zeker van invloed zijn geweest.

Enno bevestigde dit in zijn toelichting op zijn partij. Op een cruciaal moment in het middenspel moest Enno een keuze maken tussen drie kandidaatzetten. Hij koos voor de beste, maar gebruikte daar helaas een half uur voor. En dat brak hem later op toen hij in gewonnen stelling maar ook in vliegende tijdnood zijn voordeel verblunderde.   

Hiermee kwam de eindstand op 5-3 voor de onzen.

Bekijk hier de gedetailleerde uitslag