HWP N2 wordt met beide benen terug op de grond gezet

In de kleine zaal bij HWP speelde we tegelijkertijd met HWP N4 en dat bracht nog even de wat vragen met zich mee zoals wie aan welke kant van de speelzaal ging zitten. Toen na dit oponthoud iedereen zijn plek had gevonden konden we beginnen met schaken. Zelf had ik niet echt de partij zoals ik hem graag had gezien. Ik was vooral aan het verdedigen en kwam toen wel in een gelijk eindspel met misschien wat prettiger spel voor zwart. Zo kan je in onderstaande positie zien dat wit op moet passen voor mat na bijvoorbeeld Kf6 en Thf3. In plaats van een dergelijk mat in 2 koos ik ervoor mezelf mat in 1 te laten zetten met g5?? en dat was de eerste nederlaag van deze avond waarop er veel gingen vallen voor HWP N2.

Zonet gebruikte ik de term prettig spel al en het verschil in makkelijk/fijn spelen was ook zichtbaar in de stelling van Frank Homburg. Na een wat onhandige paardenmanoeuvre kwam Frank nooit fijn in de partij  en stonden zijn stukken bijna de hele partij vast. Het kost dan veel tijd en energie om te blijven schaken tegen iemand die rustig de vrijheid heeft om zijn stukken te ontwikkelen en zich op een aanval te richten, terwijl je zelf alleen maar loopt te zwoegen op zoek naar een verdediging. Ik weet niet of die er in zat, maar het werd niet gevonden.

Op bord 8 heeft ook Kir Teo van alles geprobeerd om nog iets van zijn hopeloze stelling te maken. Op de damevleugel kwam een duo verbonden vrijpionnen aanstormen en het tegenspel van Kir op de koningvleugel was helaas niet genoeg om zijn tegenstander tot een fout te forceren.

Op bord 7 moest teamleider en topscorer Arnaud Bom pijnlijk aanzien hoe zijn 100% ten einde kwam. Ergens diep in de partij besloot Arnaud eindelijk eens te rokeren en moest hiervoor zijn a-pion weggeven waardoor Zwart een vrije randpion kreeg. Dit was genoeg om ook op bord 7 een 0 voor HWP te noteren.

Zo stonden we dus op de onderste 4 borden al 0-4 achter, was er dan nog een sprankeltje hoop? Willem stond naar eigen zeggen en dat van zijn tegenstander op bord 4 erg goed en had waarschijnlijk moeten winnen. Hubrecht stond een pion voor en daar had mogelijk ook een vol punt in gezeten. Cees had een lastig loper eindspel met een iets actievere koning en alhoewel Ben slechter stond kan je bij hem er nooit zomaar van uit gaan dat hij  niet er opeens alsnog met de overwinning vandoor gaat. Het was echter niet de avond van HWP N2. Ben verloor en de andere borden kwamen alle drie niet verder dan een remise.

HWP N2 is weer met beide benen op de grond gezet en de realisatie voor het moment is dat we een gewaagde middenmoot zijn met potentieel tot stijgen. Op 1 februari mogen we dit bewijzen tegen hekkensluiter Chess Society Zandvoort.