Spring naar hoofd-inhoud Skip to page footer

N2: Spanning tot het eind

Sjoerd van Raaij | | HWP N2 | 1 reactie

Afgelopen dinsdag speelden we met N2 een thuiswedstrijd tegen De Uil N1. Elk team in de topklasse is natuurlijk sterk, maar tegen De Uil zouden we een zeer goede kans moeten hebben om punten te scoren. Hun topborden zijn wel sterker, maar op de lagere borden kunnen we punten pakken. Daarnaast is ons team sowieso in een stijgende lijn en zijn Pepijn en Frank weer 'beschikbaar' zoals Frank dat zelf zegt, dus het moest in deze wedstrijd gewoon gebeuren.

Zelf had ik een erg enerverende partij waardoor veel dingen op de andere borden mij zijn ontgaan. Ik speelde zelf op bord 3 een echte Sjoerd-partij. Waarbij allerlei opening principes van mijn kant niet aan te pas komen en je na een zet of 19 in de volgende stelling staat:

 

Wit heeft hier net 19. d4 gespeeld waardoor ik na …d5 het initiatief krijg. Na dame ruil en een korte rokade van mijn kant gaat wit proberen zijn lopers eindelijk in het spel te krijgen met de volgende reeks zetten 25. g3 Lxh3 26. gxh4 g4 27. Lf4 Kh7 28. Lg5 Pg8 29. Le3 Tc4 30 Ld1

 

En hier ging mijn toren worden ingesloten en besloot ik voor Txc3 te gaan waarna wit duidelijk beter komt te staan, maar er is nog genoeg om voor te spelen. Mijn tegenstander gaf achteraf wel aan dat hij had verwacht dat ik al zou opgeven, maar dan kent hij mij nog niet.

Zo krijgen we later de volgende stelling:

 

Hier had ik een hele fijne zet waardoor ik weer helemaal terugkwam in de partij. 38...g3! 39.Lxh6+ Kxh6 40.Td8

Om onverklaarbare redenen had ik hier alleen nog maar het idee voor een remise te spelen door gewoon alle pionnen van wit te slaan beginnen met 40. gxf2+ waardoor de winnende zet mij is ontgaan.

 

Zien jullie hem wel?

Na nog een 20 tal zetten kwam het vanaf hier na zo'n 3½ spelen niet verder dan remise. Maar wat was er ondertussen op de andere borden aan de hand?

Mahesh mocht na zijn sterke partij van vorige keer het opnieuw proberen. Ditmaal op bord 6. Waar hij vorige keer nog van een koude kermis thuiskwam ging het deze keer wel helemaal volgens plan. Hij wist vakkundig zijn activiteit voorsprong steeds verder uit te breiden en uiteindelijk een gewonnen stelling te creëren.

Enno zat naast me op bord 2. Naar eigen zeggen golfde de partij op en neer waar ik zelf het idee had dat hij de hele tijd wel iets beter stond. En in de volgende stelling had hij een voordeel kunnen pakken na 25...Db8:

 

met de volgende reeks zetten: 26 b5 Lb7 (26 .. Ld7 e5) 27 Dxb6.

Dit werd echter niet gespeeld en de partij bleef redelijk in evenwicht. In de volgende eindstelling besloot zwart tot een herhaling van zetten:

 

terwijl hij zelf beter staat met  41 Da7 Pf6 42 Lf5 Ph5 43 Lg4 Pg3 44 Ta1 gh4 en zwart heeft alle mogelijkheden om tot winst te komen.

Zo waren we op bord 3 en 2 ontsnapt aan een nederlaag en ook op bord 1 was dat het geval.

Hubrecht had een rustige openingsopzet van beide kanten, maar nadat hij op zet 17 zijn koningsstelling ruïneerde stond hij slecht. Hubrecht kwam echter met een paar actieve dame zetten terug in de partij. Uiteindelijk moest Hubrecht zijn tegenstander genoegen nemen met eeuwig schaak.

 

Zoals gezegd is Frank weer terug van zijn fietsavontuur en mocht hij op bord 4 zijn opwachting maken. In een redelijk gelijk opgaande partij overzag Frank een kleine combinatie van zijn tegenstander waarbij hij een toren voor een paard moest geven, maar zelfs met een kwaliteit achter was de stelling nog solide genoeg voor een remise mede dankzij een sterke loper die ontastbaar vanaf d4 het bord controleerde was remise dan ook een juiste uitslag.

Zo stonden we 3-2 voor met nog 3 partijen bezig. Jan stond een kwaliteit voor maar op een open bord met de dames nog op het bord kon het nog alle kanten op. Kir had ondertussen last gekregen van tunnelvisie waardoor hij een centrumpion blunderde. Ook Pepijn zijn partij ging niet zoals ik had verwacht dat deze zou gaan. Na de opening kwam Pepijn namelijk zeer goed te staan nadat zijn tegenstander in een Franse doorschuifvariant op c5 sloeg waarnaar Pepijn de pion op e5 kon winnen. Hier kwam hij een pion voor en had wit een geïsoleerde dubbelpion op de C-lijn. In mijn gedachte begon ik het punt al te tellen, maar volgens Pepijn had zijn tegenstander genoeg compensatie en zo werd Pepijn steeds meer weggedrukt en uiteindelijk verloor hij zelfs nog in de tijdsnood fase.

Bij Jan waren de dames van het bord af en kon er eindelijk worden toegewerkt naar een eindspel met ruim voordeel voor Jan waarin zijn tegenstander ook geen tegenkansen meer had. Jan kon met zijn pion naar de overkant lopen en won keurig zijn partij.

1 matchpunt was in ieder geval binnen, maar Kir stond echt niet prettig en het was de vraag of hij zijn stelling remise kon houden. Kir zijn tegenstander kreeg vrij spel op de damesvleugel waar Kir zijn koning zich bevond. Kir moest vol in de verdediging en gelukkig speelde zijn tegenstander het niet vlekkeloos. Met nog een paar minuten op de klok bood zijn tegenstander remise aan in een stelling waar Kir nog mogelijk wel winstkansen had, maar Kir wist ook dat met een remise de matchpunten binnen waren en nam verstandig het remise aan.

4 ½- 3 ½! We hebben gewonnen! De hoeveelheid trots en blijdschap die ik heb zijn niet te beschrijven. Met deze mooie overwinning zetten we een grote stap naar lijfsbehoud in de topklasse, maar we zijn er nog zeker niet. Eerstvolgende wedstrijd is alweer op 17 december tegen HWP N1.

Plaats nieuwe reactie

Reacties (1)

  • Adrie PancrasAdrie Pancras
    Adrie Pancras
    02.12.2019
    Mooi verslag Sjoerd en gefeliciteerd. Ja de winnende zet voor zwart zie ik.