Strijdlust genoeg, maar helaas niet het gewenste resultaat
Dinsdag 5 november was onze 2e wedstrijd in de NHSB topklasse. Uit tegen De Waagtoren N1. Vooraf was er nog even stress over het vervoer erheen aangezien Ben de enige van de vaste spelers was die aanwezig zou zijn met een auto tot zijn beschikking. Dan ga je nog nadenken of je mogelijk met de trein of iets dergelijks kan gaan, maar blijkbaar is De Waagtoren dit seizoen verhuisd van de vertrouwde speelzaal boven restaurant Het Gulden Vlies naar wijkcentrum Overdie waardoor de optie om met de trein te gaan al snel afviel.
Uiteindelijk hadden we 3 invallers die allemaal een auto tot hun beschikking hadden en zo konden we toch comfortabel op weg naar Alkmaar. Daar stond een sterk team van de Waagtoren op ons te wachten, maar toen het schaken eenmaal begon was er van dit ratingoverwicht niets terug te zien.
Ik mocht zelf het team op een 1-0 voorsprong brengen in heerlijke 21 zetten durende partij. In een stelling waarin ik lang had gerokeerd offerde zwart een pion op b5 om de B lijn open te krijgen en mijn koning onder vuur te nemen.
In deze stelling kan ik niet het paard winnen aangezien na 15. Lxd7 er met ..Lc6 een aanval op mijn dame, loper en B2 pion met mat zou dreigen. Een paar zetten later ging zwart proberen een pion terug te winnen.
In deze stelling speelde zwart 17... Pbxd5 en hier begon ik te rekenen. Met het paard terugslaan is niet prettig, dus dan maar kijken of je met de toren terug kan slaan. Ik dacht in alle lijnen duidelijk gewonnen komen te staan maar in de volgende hypothetische stelling
zou ik het paard niet hebben gewonnen aangezien zwart met 22… Tb8 goed weg zou komen. De partij liep echter niet zo. Mijn tegenstander sloeg tweemaal terug op d5 en na 20. Db2
speelde ik een zet en gaf zwart op.
Niet lang daarna stond het echter alweer gelijk. Willem had vooraf al twijfels of hij aan bord 2 had moeten zitten gezien zijn huidige vorm. De afruilvariant Caro-Kann kwam vlot op het bord en wit sloeg lang aan het denken hoe hij Willem’s stevige stelling aan moest pakken. Willem wachtte zijn kans af, pleegde een kleine overval op de damevleugel en leek goede kansen te hebben, met ook aanzienlijke voorsprong op de klok. Maar helaas, de witte aanval was goed opgezet en Willem zag een enkele diep verborgen wending (14 ply diep) over het hoofd, waardoor zijn koningsstelling toch nog averij opliep. Gebrek aan tegenspel zorgde voor een snelle overgave.
Ik was zelf even aan het analyseren en toen ik terugkwam in de zaal zag ik dat de tegenstander van Enno opgaf. Ze waren in een eindspel aangekomen en Enno stond hierin ruim gewonnen met 2 pionnen meer. Zo stonden we 2-1 voor en ik had echt een goed gevoel dat we punten gingen scoren. Hubrecht stond beter, Ben had een echte Ben stelling, Mahesh en Paul stonden solide en Chris stond ietsje minder. De stelling bij Hubrecht was als volgt:
Hubrecht had hier met Kb1 ruim voordeel bereikt. Hij vond dat er zelf echter niet prettig uitzien met Lg4 erna. Hier was Tdf1 erg sterk geweest. Hubrecht kwam later wel een pion voor te staan maar in de afwikkeling kwam dit helaas niet verder dan een remise. En toen stond het voor een lange tijd 2 ½ - 1 ½ .
Chris had zich van een 2 pionnen achterstand terug geknokt naar een stelling die remise was. Chris heeft het remiseaanbod ook regelmatig gedaan maar zijn tegenstander had daar geen zin in. Paul was ondertussen beduidend beter gaan staan. Hij had een pion op a7 onder vuur en deze was niet meer te redden. Zo zag het ernaaruit dat hij met zijn A en B pion naar de overkant ging komen. Mahesh stond gelijk maar de positie begon steeds scherper te worden.
Chris zijn tegenstander bleef dus in remise stelling steevast doorspelen en uiteindelijk had hij toch een voordeeltje en in een stelling met koning + paard + pion tegen de koning + loper van Chris kwam het zo te staan dat het niet mogelijk was om de loper te offeren voor de pion om zo remise te creëren. De pion kon doorlopen en Chris moest opgeven. De stand was weer gelijk maar Mahesh en Paul stonden beter en Ben stond redelijk gelijk.
Mahesh stond prachtig:
De witte stukken staan heel lelijk gecoördineerd, maar Mahesh had nog maar 37 seconden op zijn klok en kon niet de beste voorzetting vinden. Hij speelde hier 31… Pd3. Het beste was hier Txf2!! 32. Txe5 Txe2+ 33. Kxe2 Dxg2+ 34. Ke1 Tf1#. Met Pd3 is het weer gelijk en na een paar mindere zetten gevolgd door de volgende blunder is het verloren voor Mahesh.
Na Tf7 moet wit zich nog bewijzen, maar na het gespeeld Kh6 volgt mat in 5.
Paul lukte het niet om de doorbraak met de A en B pion te forceren en toen de A pion eraf ging zat er in de tijdsnoodfase niet veel meer in dan remise. Dan als laatste nog de partij van Ben. Mocht net als in de 1ste ronde het opnemen tegen de tegenstander met de hoogste rating. Hubrecht had verwacht tegen hem te spelen op bord 1, maar De Waagtoren kwam met verassingen in hun opstelling. Dat Ben een tegenstander met een rating van 2200+ heeft doet hem echter vrij weinig. Ben speelt zijn eigen spel en het werkt erg goed voor hem.
Ben had hier met 22. Pxc7 Txc7 23. Dxd6 een pion voor kunnen komen voor geen compensatie van zwart. Ook later had Ben nog ruim voordeel kunnen behalen met 24. Dd5+, maar na 24.Pe7 gevolgd door 25. Pd5 was de stelling weer redelijk gelijk. Dan gaan we even 20 zetten verder in de stelling. Ondertussen al redelijk in tijdnood aangekomen belanden we in de volgende stelling.
Ben geeft hier zijn paard voor de 3 pionnen de op de koningsvleugel. Je zou verwachten dat er met de dame en toren tegen een open koning wel kansen zouden zijn, maar de zwarte stukken staan goed gecoördineerd en het stuk overwicht wordt steeds meer duidelijk. Nadat ook de torens en dames geruild worden is het eindspel met paard, loper en een hand vol pionnen tegen een loper en iets meer pionnen ondanks de strijdlust en vastberadenheid van Ben niet meer te houden. 1 voor 1 worden Ben zijn pionnen weggepeuzeld en toen de klok al bijna 12 uur sloeg, sloeg Ben zijn schaakklok op 0:00 en moest ook Ben eraan geloven.
Dirk van der Meiden (2058) - Hubrecht van den Brekel (1991) ½ - ½
Michael van Liempt (2117) - Willem Mook (1879) 1 - 0
Frank Agter (2206) - Ben de Jong (1907) 1 - 0
Peter Hoekstra (1958) - Enno Noordhoff (1971) 0 - 1
Gerard de Geus (2019) - Sjoerd van Raaij (1758) 0 - 1
Jos Vlaming (2029) - Mahesh Patil (1747) 1 - 0
Ronald Groot (1985) - Paul Tuijp (1808) ½ - ½
Ruud Adema (1977) - Chris Rensink (1664) 1 - 0
De eindstand kwam dus uit op 5-3 voor De Waagtoren en alhoewel dat echt geen schande is tegen een team met gemiddeld 200 meer aan ratingpunten, had er echt meer voor ons ingezeten. Ik heb genoten van de partijen en de strijdlust die is getoond en wil het hele team hiervoor bedanken!
Op 26 november wacht de volgende uitdaging alweer op ons. Met Frank Homburg terug in het land van zijn fietstocht en Pepijn niet meer met werkverplichtingen in het oosten van het land hoop ik dat we deze stijgende lijn door kunnen zetten.
Reacties (0)
Geen reacties gevonden.