Weer een grote nederlaag voor het vierde

Het enige echte volle punt werd gescoord door Ivar Mekel. Vanuit een Hollandse verdediging ontstond een gesloten stelling, die op remise leek uit te draaien. In de eindfase forceerde Ivar echter een doorbraak op de Dame vleugel, waar zich de lang gerokeerde witte monarch bevond. Via een venijnige penning won hij een toren en daarmee uiteraard de partij.
Het andere volle punt kwam op naam van de teamleider en ondergetekende. Wat hem op een uitzondering na achter het bord niet lukt dit seizoen overkwam hem nu op reglementaire wijze. Een N.O bij Woerden en een gratis punt. Doordat Woerden maar met 7 man verscheen kreeg ook de andere senior in het team, Richard de Groot, vrijaf.
De vervanger op bord 1, Simon den Breejen, was naast Ivar een ander lichtpuntje. Tegen de hoogst gerate Woerdenaar bood hij stevig weerstand. Ondanks dat hij het eindspel inging met twee pionnen minder, wist hij een remise stelling te forceren. Gebrek aan ervaring hoe een toren eindspel te spelen brak hem uiteindelijk op. Jammer wel dapper gestreden. Dat gold ook voor Isaac. Hij sloeg met een pion minder een remise aanbod af in het teambelang. En het leek erop alsof hij het gelijk aan zijn zijde kreeg. De pion werd terug gewonnen en na Dameruil leek er een gewonnen eindspel te resteren. Maar dan moet je dan nog wel even voor gaan zitten. Nu speelde Isaac iets te snel en werden de bordjes verhangen. 
Na een uurtje spelen leek het er allemaal nog rooskleurig uit te zien, want Jelle en Tjacko hadden veelbelovende stellingen en het leek slechts een kwestie van tijd voordat de mokerslag uitgedeeld zou worden. Deze bleef echter uit en toen Jelle zich door een mattrucje een paard liet ontfutselen en Tjacko vrijwillig de open f-lijn aan zijn tegenstander cadeau deed kantelden ook deze partijen met als resultaat een nul.
Bij Mink en Nigel was van kantelen geen sprake. Zij werden kansloos opgebracht. Mink, die op de heenreis aangaf geen liefhebber van de Duits taal te zijn was mogelijk van slag geraakt doordat vlak nadat hij die woorden uitsprak men het op Kink radio nodig vond om Rammstein ten gehore te brengen. In ieder geval stond was hij in no-time zijn Dame kwijt en bezorgde daarmee tegenstandster Pia Sprong de middag van haar leven zo leek. 
Nigel was al vroeg een kwaliteit achterop geraakt en vergat daarna een van de hoofdregels in het schaken, namelijk ruil geen stukken als je materiaal achter staat. Dat deed hij dus wel en met Toren, Loper tegen Loper en verdwaald Paard was het voor de zwartspeler een koud kunstje om het punt veilig te stellen.
Rest nog maar één kans op iets van revanche en dat is op 21 mei als hekkensluiter VAS-5 op bezoek komt.