KNSB-bekerteam neemt eerste horde

De eerste ronde van de KNSB-bekercompetitie brengt ons een thuiswedstrijd tegen De Amstel. Nee, niet uit Amsterdam, maar uit Uithoorn. Daar zal het stroompje ongeveer ontspringen. 

Een team uit de 4e klasse, maar niet te onderschatten. En onze jongens nemen het serieus. We hebben vooral routine uit de interne competitie opgesteld. Ze stellen niet teleur.

Spannend is het toch wel een beetje. Indra krijgt het zwaar te verduren. Hij wint de kwaliteit, maar ten koste van een uiterst kwetsbare koning.
René speelt een zeer bescheiden om niet te zeggen tamme opening. Met heel kleine middelen wordt de druk wat opgevoerd, maar hoe win je dat?
Collin op 1 heeft ook een plusje met wit, maar zwart verdedigt zich geduldig en zwaktes zijn er eigenlijk niet.
Max wint vrij snel een pionnetje en weet dat een eindspel in te loodsen. Ook hier is zitvlees vereist.

En dat zitvlees van de onzen is van een degelijke kwaliteit.

René verschalkt een kwaliteit en dat is voldoende voor overgave. Indra peurt er op het tandvlees een remise uit.
Collin maakt gebruik van de tijdnood van zijn tegenstander om een paar pionnen mee te snaaien. Daarna mist de man van Amstel nog een paar venijnige mogelijkheden en haalt Collin de zege binnen.
Max is niet veel later klaar. Hij drukt zijn tegenstander naar achteren mede door een goede lopervoering tegen een kreupel paard.

De vier zijn na afloop erg tevreden. Of het ze een plekje oplevert in de volgende ronde is de vraag.
Voor 9 december staat de tweede ronde op het programma. Weer thuis, maar dan tegen de winnaar van de wedstrijd Aartswoud - Purmerend.
Ik zet m'n geld op Purmerend.

Nog een paar schaaktechnische opmerkingen van Max:

Geen werk voor onze toppers, deze pot, en dus kon het 2100-departement aan de bak. Indra liet, anders dan je bij een eerste aanblik zou vermoeden, Houdini-achtige kwaliteiten zien toen tegenstander Hendriks besloot tot het flashy 20. e5

Hendriks – Polak, na 20. e5

Achteraf zal blijken dat 20. h3 of Tf3 een betere poging tot voordeel is, maar op het moment van spelen gaf bijna niemand nog iets voor de zwarte stelling. Maar er volgde: 20...Pxe3 21. Dxe3 Kh8 22. Pxf6 Tg8 23. Pxg8 Dxg8 24. De4 Dc8 en steeds weer vindt Indra de beste (enige) zet. Nu is 25. Df3 de aangewezen methode om zwart onder druk te houden, houdbaar voor de engine, misschien ook wel voor Indra, maar in de praktijk niet voor een mens van vlees en bloed.  Na het gespeelde 25. exd6 Dc5+ 26. Kh1 Tf2! stond het alweer gelijk en na 27. De1 werd tot remise besloten.

Voorbereiden voor een bekerwedstrijd tegen een vierdeklasser is ondoenlijk en zou eigenlijk ook niet hoeven. Dan tref je dus een tegenstander die zijn lijfvariant speelt (‘dit heb ik al tientallen keren op het bord gehad’) terwijl die bewuste variant precies één keer in de database van mijn partijen voorkomt (dat is, in 0,117% van de gevallen)  en ook nog eens van 13 jaar terug dateert. Toevallig had ik wel onlangs een partijtje van Eljanov gezien, gespeeld tijdens de recente Olympiade in Batumi, met wat interessante ideeën. Nou ja toevallig, ik heb daar tegenwoordig bijna een dagtaak aan. Op zet twaalf week wit van de genoemde partij af, en even later  was er een instructief moment. Laten we er daarom maar een Combineren met Max Lite van maken. Niet al te spectaculair en moeilijk, maar mijn tegenstander had wel mooi iets gemist, toen hij de normale ontwikkelingszet 17. Pc3 speelde.

Waarom is dit onnauwkeurig?

Persoonlijke uitslagen (HWP aan de oneven borden wit):

Collin Boelhouwer (2155) - Rik Konst (2055)  1 - 0
Indra Polak (2144) - Theo Hendriks (1984)  ½ - ½
René Duchêne (2131) - Patrick van Lommel (1987)  1 - 0
Max Merbis (2130) - Carel Kok (1933)   1 - 0