Dagboek van een tienkamper (2): Mysterieuze krachten

Voor het zover is , hadden we bedacht dat ik Jan zou afhalen op station Haarlem. Geen goed idee op een zonnige zaterdag. Veel mensen in bijna net zoveel auto’s. Dit in combinatie met de file voor de Velsertunnel, doet het aanvangsuur naderen en voorbij gaan zonder onze aanwezigheid. Nou heb ik wit, dus mijn klok loopt al. Best grappig dat je met tegenstander van de dag naast elkaar zit en elders het schaakbord wacht op onze eerste zet. Met een vertraging van 20 minuten, snellen we langs de toeschouwers die buiten de Moriaan in de lange rij staan. Mijn goede vriend Abe en zoon, roepen me na. Sorry geen tijd, ben al te laat. We spreken elkaar straks wel.

De oplossing voor de opgelopen tijdsachterstand is snel gevonden; ik doe mijn eerste zet, druk de klok in en we gaan rustig koffie drinken. Hierna zijn de vriendschappelijkheden afgelopen.

Na een opening die qua naam al het ergste doet vermoeden (Kalahsnikov), brandt er een mooie strijd los die ons bijna 6 uur aan het bord zal kluisteren. Geen tijd voor een rondje langs de velden,  niet kijken bij de grote goden, of luisteren naar de verklaringen van het onbegrepene in de Zon.  Caissa wil ons testen.

Na een mooie drukstelling te hebben opgebouwd richting zwakke pion op D6, was het de zwarte dame geholpen door haar ridders, die de kansen doet keren. Met minder dan 10 minuten voor even veel zetten, hebben we voor de tweede keer vandaag last van de klok. We krijgen er 40 minuten bij en een eindspel K+T+L+pion tegen K+T+P+2 pionnen is een waar mijnenveld. Dat vreet tijd en met nog 1 minuut kan ik vluchten naar K+T tegen K+T+P. Volgens mij niet te winnen. “Succes ermee!” hoorde ik Sylvain de R. (5D; 1 uit 2) ooit zeggen bij het bereiken van K+L+P tegen K alleen.

De vrede is getekend. Niemand in onze groep heeft 0 uit 2, en niemand heeft 2 uit 2. Dat gaat een prachtige week worden. Iedereen kan van elkaar winnen, zonder een “Kop van Jut”.

Daarover gesproken, collega apotheker David G. (5C; 0 uit 2) heeft ooit mijn eeuwig bewondering veroverd door een grens te trekken en deze te bewaken. Een klant was zeer vrijpostig in de benadering van de vrouwelijke medewerkers n de apotheek. David sprong van achter de balie, ging achter de klant aan en verkocht deze een rake klap. Geen waarschuwing over mogelijke bijwerkingen en gebruik; alles ten laste van het eigen risico. Dan kom je op voor je collega’s en verdien je bewondering en lof! Helaas zag zijn werkgever dit anders, na een ingediende klacht van de getroffene.

Ook in de aangrenzende bar van de Moriaan, wordt Texelse Trots geschonken door de Dames achter de tap. Na bijna 6 uur strijd een welverdiende beloning. Als een tot leven  geworden Godin, komt de  vrouwelijke on-line commentatrice even langs. Sterk spul dat Skuumkoppe!

Dit alles op de dag dat Anish G. tijdelijk achterop raakt, na een korte remise tegen Aronian.